Member ၀င္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ဗ်ာ...!!!

Friday, May 10, 2013

ဆိုက္အသစ္သို႔ >>>

ဆိုက္အသစ္သို႔သြားရန္>>>


ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ေရႊမန္းသားေလး ေဝယံ (ခ) လင္းယံခ (ျမန္မာစာ)

လင္းယံခ (ျမန္မာစာ) မွ ႀကိဳဆိုပါ၏

ကၽြန္ေတာ္ ေရႊမန္းသားေလးမွ ပရိသတ္မ်ားကို မဂၤလာပါလို႔ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ကစၿပီး ဒီဆိုက္ေလးမွာ မေရးေတာ့ပါ။ အရင္ ေရႊမန္းသားေလး apk အသံုးျပဳေနသူမ်ားအေနနဲ႔ ယခုတင္ေပးလိုက္တဲ့ လင္းယံခ apk သို႔ ေျပာင္းလဲထည့္သြင္းေပးပါရန္ အႀကံျပဳအပ္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီဆိုက္ကေလးကိုေတာ့ ေလ့လာသူမ်ား အဆင္ေျပေစရန္ မဖ်က္ဘဲ ဒီအတိုင္းထားေပးထားပါမယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ပိုင္း တင္သမွ်ပိုစ့္ေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လင္းယံခဆိုက္သို႔ လာေရာက္ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါရန္ အသိေပးအပ္ပါတယ္ဗ်ာ။
အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ဗ်ာ...

လင္းယံခ (ျမန္မာစာ)ဆိုက္သို႕ၾကည့္ရွဳရန္

www.linnyankha.blogspot.com

ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ လင့္မွ ေဒါင္းႏိုင္ပါသည္။

Mirror Download Link 1 (Mediafire) >>> http://www.mediafire.com/?pub010rp0zg7917
Mirror Download Link 2 (Zippyshare) >>> http://www18.zippyshare.com/v/7199446/file.html
Mirror Download Link 3 (Dropbox) >> https://www.dropbox.com/s/lpus5dv4mc8yc2r/linnyankha_v1.0.apk


အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ...

ေရႊမန္းသားေလး ေဝယံ (ခ) လင္းယံခ (ျမန္မာစာ)
linnyankha@gmail.com

Monday, April 8, 2013

မႏၱေလး ခံစားခ်က္ ၂ (Mandalay Feeling - 2)


ရြက္ေဟာင္းေတြ ေၾကြလို႕ ရြက္သစ္ေဝလည္း ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိခဲ့။ ျပကၡဒိန္ေပၚက ေရာ္ရြက္ဝါတို႕ ေႏြေလရူးနဲ႔ တိုက္ကာလြင့္ခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိခဲ့။ အိမ္ေရွ႕က ပိေတာက္ပင္ထက္ဝယ္ ေရႊရည္ ဝါလူး ပိေတာက္ဖူးမွ တန္ခူးနီးမွန္း သိခဲ့ရသည္။ ေႀသာ္...ဘာလိုလိုနဲ႔ သႀကၤန္နီးလာၿပီဘဲ ဆိုေသာ အေတြးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ က်ဳံးေဘးသို႕ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ထြက္လာခဲ့သည္။

မႏၱေလး ခံစားခ်က္ (Mandalay Feeling)


က်လိ...က်လိ…က်လိ
ခၽြင္…ခ်လင္…ခၽြင္
ေလေျပတို႕ တိုးေဝွ႕လိုက္တိုင္း မႏၱေလးေတာင္ထက္ ေစတီမွ ပ်ံ႕လြင့္လာေသာ သံစဥ္ေလးမ်ားသည္ စီးခ်က္ညီညီ ကၽြန္ေတာ့္နားထဲသို႕ တိုးဝင္လာသည္။ ထိုေန႕က ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႕။ မန္းေလးေတာင္တက္ခ်င္သည္ဆိုလို႕ မနက္ေစာေစာ ႏွစ္ေယာက္သား ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ တက္လာၾကသည္။ တေပါင္းေႏြမနက္ေရာက္ေသာ္ျငားလည္း ေလေျပညင္းတို႕အထဲဝယ္ အေအးဓါတ္က မကုန္ေသးကုန္။

၂၀၁၃-ခု၊ ဧၿပီလအတြက္ (၇)ရက္သားသမီး ကံၾကမၼာေဟာစာတမ္း


 တနဂၤေႏြသားသမီးမ်ားအတြက္
ဒီလအတြင္းမွ အဖက္ဖက္က အေျခအေနေကာင္းေတြ ႀကံဳလာမယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အထူးတိုးခ်ဲ႕သင့္တဲ့ အခ်ိန္ကာလ သမယပါပဲ။ မိတ္ေကာင္း ဆရာေကာင္းေတြ ေတြ႕မယ္။ စပါတူ ရွယ္ရာ အလုပ္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပခရီး၊ ပညာေရးကိစၥေတြ အထူးေကာင္းပါတယ္။ ဆန္ဆီေဆးဆား၊ စက္မႈ႕၊ စာအုပ္၊ ေျမ ၊ အေမြ၊ ဖုန္း ကိစၥမ်ားမွာ ေအာင္ျမင္မယ္။ အလွဴအတန္း မဂၤလာကိစၥမ်ားနဲ႔လည္း ႀကံဳႀကိဳက္ရ တတ္ပါတယ္။ ဘာသာေရး လုပ္သေလာက္၊ ကံပြင့္လန္း ေနမယ့္ ရက္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ေတြနဲ႔ေတာ့ ျပႆနာ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ရတတ္ပါတယ္။ လူရင္းတို႔ရဲ့ မေကာင္းသတင္း တခ်ိဳ႕လည္း ၾကားရတတ္ပါတယ္။ အထည္ ၊ ထီး၊ ဖိနပ္၊ ေရႊ၊ ေအာက္လက္ငယ္သားတို႔ အတြက္ေတာ့ စိပ္႐ႈပ္ေခါင္းစား ရတတ္ပါတယ္။
ခ်စ္သူရည္စားမ်ား၊ ဆံုးျဖတ္ရခက္တဲ့ အေျခအေနႀကံဳလာမယ္။ အိမ္ေထာင္ရွင္ဆိုရင္ အညံ့မ်ားေနတတ္ပါတယ္။ ထီထိုးမယ္ဆိုရင္  (၃၅)ပူးေနတဲ့ ထီလက္မွတ္ဟာ လာဘ္လာဘေတြ ေခၚေဆာင္လာပါလိမ့္မယ္။ ဒူး၊ နား၊ ရင္ဘတ္၊ သတိထားပါ။
ယၾတာ....
ညံ့တာေတြေျပေပ်ာက္၊ၿပီး ေကာင္းတာေတြ ပိုေကာင္းလာေစဖို႔အတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆပ္ျပာေမႊးရွစ္ခု ကပ္လွဴပါ။

Monday, March 25, 2013

Cupid and Psyche

Photo: Cupid and Psyche
______________

Psycheက (စိတ္ဝိညာဥ္ သို႔မဟုတ္ လိပ္ျပာလို႔အဓိပၸာယ္ရပါတယ္) ဘုရင္ရဲ႕တတိယေျမာက္ သမီးေတာ္ျဖစ္တယ္။ သမီးေတာ္သံုးပါးစလံုး ပန္းလိုလွၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ သမီးေထြး Psycheရဲ႕အလွက ပိုသတင္းေမႊးခဲ့တယ္။ သူ႔အလွေၾကာင့္ လူေတြကသူ႔ကို နတ္သမီးတစ္ပါးအလား ခ်စ္ခင္ေလးစားခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က အလွနတ္သမီးေလး ဝင္စားထားသလားေတာင္ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။

Psyche ေၾကာင့္ လူေတြဟာသူတို႔အရင္ကကိုးကြယ္တဲ့ အလွနတ္သမီး Aphrodite (ေရာမအေခၚ Venus)ဆီ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ လူသူအေရာက္နည္းခဲ့လို႔ Aphrodite ရဲ႕ေနရာက ဖုန္အလိတ္လိတ္ တက္ေနခဲ့တယ္။ ဒီ့အတြက္ အလွနတ္သမီး Aphrodite ေဒါသထြက္ခဲ့တယ္။

ဒါေၾကာင့္ Aphrodite ဟာ Psycheကို လာေရာက္ေတာင္းရမ္းသူေတြကို အမ်ဳိးမ်ဳိးေႏွာင့္ယွက္တဲ့အျပင္ ကမာၻေပၚကရုပ္အဆိုးဆံုးသူနဲ႔ Psycheရပါေစဆိုၿပီးျမားနဲ႔ပစ္ဖို႔ သားေတာ္ Eros (အခ်စ္နတ္သားျမားနတ္ေမာင္ Cupid)ကို အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။

မယ္ေတာ္အမိန္႔နဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ Psycheရဲ႕ကုတင္ေရွ႕ ျမားနတ္ေမာင္ေရာက္သြားျပီး ျမားနဲ႔ပစ္ဖို႔ ၾကံရြယ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ Psyche ရဲ႕အလွက အခ်စ္နတ္သားျမားနတ္ေမာင္ကို မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ဖမ္းစားထားခဲ့တယ္။ စဲြမက္စရာေကာင္းလွတဲ့ Psyche ရဲ႕အလွမွာ ျမားနတ္ေမာင္ ခဏသာစီးေမ်ာရင္း လက္ထဲကျမားဟာ မေတာ္တဆျပဳတ္က်ျပီး ကိုယ့္လက္ကို ျပန္စူးခဲ့မိတယ္။ ျမားစူးမိတာနဲ႔ Psycheကို ျမားနတ္ေမာင္ခ်စ္သြားမိျပီး မယ္ေတာ္အလွနတ္သမီး Aphrodite ရဲ႕အမိန္႔ကို လြန္ဆန္လိုက္မိတယ္။

မယ္ေတာ္အမိန္႔ကိုလြန္ဆန္ခဲ့မိတဲ့ ျမားနတ္ေမာင္က ေနနတ္သားApolloဆီသြားၿပီး အကူအညီေတာင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ Psycheရဲ႕ ခမည္းေတာ္ဘုရင္ၾကီးလည္း Psycheကို ယူမယ့္သူမရွိလို႔ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ျပီး ေနနတ္သားအပိုလိုဆီ အၾကံဉာဏ္ေတာင္းဖို႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အပိုလိုက ဘုရင္ၾကီးကို " ဒီကေလးမရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္က လူနဲ႔နတ္ေတာင္ မတိုက္ခိုက္ႏိုင္တဲ့ မိစာၦေကာင္ၾကီးျဖစ္တယ္။ အဲဒီ မိစာၦေကာင္က ဘုရင္ရဲ႕သမီးေတာ္ကို ေတာင္ထိပ္မွာေစာင့္ေနပါတယ္" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ျမားနတ္ေမာင္လည္း ေျမြတစ္ေကာင္အျဖစ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ဘုရင္ၾကီးကို အိပ္မက္ေပးလိုက္တယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာ သမီးေတာ္ Psycheကိုေခၚျပီး အေနာက္အရပ္က ေတာင္ေစာင္းမွာလာထားပါ။ မထားခဲ့ရင္ ဘုရင္ၾကီး ဆင္းရဲေအာင္၊ ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိးေရာက္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

အကူအညီမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ Psycheဟာ အားလံုးဒုကၡမေရာက္ေအာင္ ေျမြၾကီးကိုလက္ထပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ အေစအပါးတစ္ခ်ဳိ႕က Psyche ကို ေတာင္ေစာင္းမွာ ထားခဲ့ၾကတယ္။ ေျမြၾကီးအလာကို Psycheတစ္ေယာက္ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႔ရြံ႔နဲ႔ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ညအခ်ိန္ေရာက္မွ အေနာက္အရပ္က ေလညႇင္းတစ္ခ်က္ ျငင္သာစြာ တိုက္ခိုက္လိုက္တာနဲ႔ ေတာအုပ္တစ္ခုထဲ သူေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ခမ္းနားထည္ဝါတဲ့ရဲတိုက္ၾကီးတစ္ခုက ေတာအုပ္အလယ္မွာ ထီးထီးၾကီး တည္ေနတာကို သူေတြ႔လိုက္တယ္။ ရဲတိုက္ထဲ Psyche ဝင္လိုက္ျပီး ဝင္းလက္သန္႔ရွင္းေနတဲ့ ဧည့္ခန္းေဆာင္မွာရပ္လိုက္တယ္။ ရဲတိုက္ထဲမွာ လူသူတိတ္ဆိတ္လို႔... ဒါေပမယ့္ နားနားကပ္ေျပာသံကို သူၾကားလိုက္မိတယ္။

"ကြ်န္ေတာ္တို႔က သခင္ရဲ႕ အေစအပါးေတြပါ။ သခင့္အမိန္႔ကိုနာခံဖို႔ အသင့္ပါ"

ဒီလိုနဲ႔ ရဲတိုက္မွာ Psyche ေနျဖစ္ခဲ့တယ္။ ရဲတိုက္ထဲမွာ သူကလဲႊလို႔ လူတစ္ေယာက္မွမရွိခဲ့ဘူး။ အစားအေသာက္ေကာင္းေတြ သံုးေဆာင္ရင္း၊ မျမင္ရတဲ့ အခိုင္းအေစေတြကို ခိုင္းေစရင္း၊ ေန႔ရက္ေတြကို သက္ေတာင့္သက္သာ သူျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တယ္။

တစ္လဆိုတဲ့အခ်ိန္က တခဏပဲကုန္လြန္သြားခဲ့တယ္။ ေျမြၾကီးက သူဟာ အလြန္ရုပ္ဆိုးတဲ့အတြက္ ေန႔အခ်ိန္မွာထြက္မလာဘဲ ညအခ်ိန္မွသာ Psycheကို လာေတြ႔ႏိုင္ေၾကာင္းေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညသန္းေခါင္ ၁၂ နာရီေက်ာ္တာနဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္မီးအားလံုးကို မႈတ္ျငိမ္းေပးပါ၊ ဒါမွ သူထြက္လာရဲမယ့္အေၾကာင္း Psyche ကို ေတာင္းဆိုတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ကို လြန္ဆန္ခဲ့ရင္ သူ႔ကို Psyche တစ္သက္လံုး ဆံုး႐ႈံးရမယ့္အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။

ေျမြၾကီးရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို Psyche သေဘာတူခဲ့တယ္။ ၾကင္ယာေတာ္ရဲ႕ရုပ္ရည္ကို သိခ်င္၊ ျမင္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ေပးထားတဲ့ကတိကို Psyche မလြန္ဆန္ဝံ့ခဲ့ဘူး။ အခ်ိန္ႏွစ္ဝက္အတြင္း ညအခ်ိန္မွသာ ေျမြၾကီးနဲ႔ေတြ႔ရတယ္ဆိုေပမယ့္ Psyche ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္။ အရိုင္းအစိုင္း တိရစာၦန္နဲ႔မတူဘဲ အၾကင္နာ၊ အယုယနဲ႔ အေပ်ာ္ေတြ သယ္လာေပးတတ္တဲ့ ေျမြၾကီးကို သူ မေၾကာက္ရြံ႔ခဲ့ေတာ့ဘူး။

အခ်ိန္တစ္ႏွစ္ ကုန္လြန္တဲ့အခ်ိန္ မိသားစုကို Psyche လြမ္းလာခဲ့ျပီး လြမ္းဆြတ္တဲ့အေၾကာင္း ျမားနတ္ေမာင္ကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ ျမားနတ္ေမာင္က သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးက Psyche ရဲ႕ အစ္မေတာ္ႏွစ္ဦးေၾကာင့္ ပ်က္ရမယ္ဆိုတာကိုသိလို႔ မေတြ႔ဖို႔ တားျမစ္ခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ Psyche က အခ်ိန္ၾကာေလ ပိုလြမ္းေလမို႔ ေနာက္ဆံုး အစ္မေတာ္ေတြကို သူတို႔ေနရပ္လာဖို႔ ျမားနတ္ေမာင္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။

Psycheတို႔ ညီအစ္မသံုးေယာက္ဆံုတာနဲ႔ လြမ္းဆြတ္ငိုေၾကြးၾကတယ္။ အစ္မေတာ္ေတြက ေန႔လဆက္တိုက္ Psycheဆီ လာေရာက္ခ့ဲၾကျပီး ေျမြၾကီးကိုလက္ထပ္ခဲ့ေပမယ့္ ဝတ္ေကာင္းစားလွေတြနဲ႔ Psyche ေပ်ာ္ရႊင္ေနမွန္း တေျဖးေျဖး သိလာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူတို႔ရင္ထဲက မလိုမီးေတြ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ခဲ့ေတာ့တယ္။

အစ္မေတာ္ေတြက အရင္လို သူတို႔မိသားစု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနရေအာင္ ေျမြၾကီးကိုသတ္ပစ္ဖို႔ Psycheကို ဓားတစ္လက္ေပးျပီး ခိုင္းေစခ့ဲတယ္။ ဒါကို Psyche က ျငင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္မေတာ္ေတြကေျမြၾကီးရဲ႕ ေၾကာက္စရာ ရုပ္သြင္ကိုျမင္ရင္ Psycheသတ္မွာပဲဆိုျပီး Psycheကို မီးခြက္တစ္ခုေပးျပန္တယ္။

ၾကင္ယာေတာ္အေပၚ ယံုၾကည္မႈပ်က္ျပားလာေအာင္ အစ္မေတာ္ေတြက Psyche ကို ေသြးထိုးစကား အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေသြးထိုးျဖားေယာင္း စကားေတြ Psyche နားဝင္ျပီး ေျမြၾကီးကိုၾကည့္ဖို႔ ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။

ညေရာက္ေတာ့ ေျမြၾကီးႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္သြားတဲ့အထိ Psyche ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ေျမြၾကီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာနဲ႔ မီးခြက္နဲ႔ဓားကုိကိုင္ျပီး ေျမြႀကီးနား သူ တေျဖးေျဖးခ်ည္းကပ္သြားတယ္။ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေျမြႀကီးအစား လွပေခ်ာမြတ္တဲ့လူငယ္တစ္ဦးကို ျမင္ေတာ့ ရုတ္တရက္ သူ ထိတ္လန္႔သြားမိတယ္။ ေငြေရာင္ဆံႏြယ္ေတြနဲ႔ ျဖဴဆြတ္ေနတဲ့ အသားအရည္ပိုင္ဆိုင္သူက ေျမြၾကီးတစ္ေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား?

တဒဂၤ တခဏေလာက္ Psyche အသက္ရႈဖို႔ သတိမရေတာ့သလို ျမားနတ္ေမာင္ကိုေပးခဲ့တဲ့ကတိကိုလည္း ေမ့သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မီးခြက္က ဆီတစ္စက္ဟာ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ျမားနတ္ေမာင္ပခံုးေပၚ မေတာ္တဆက်သြားခဲ့တယ္။ လန္႔ႏိုးလာတဲ့ ျမားနတ္ေမာင္က ကတိဖ်က္တဲ့ Psycheကို ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ ဝမ္းနည္းသြားမိတယ္။ 

ျမားနတ္ေမာင္ဟာ အိပ္ေနရာမွထထိုင္ျပီး "အင္း..... တံုးအလိုက္တဲ့ Psyche ရယ္။ ငါ့အခ်စ္ကို မင္းဒီလိုပဲ ျပန္တုန္႔ျပန္ခဲ့သလား? ငါ့မွာေတာ့ ငါ့မိခင္ရဲ႕အမိန္႔ကိုလြန္ဆန္ျပီး မင္းကိုလက္ထပ္ခဲ့တယ္။ ငါ့ကို မိစာၦေကာင္လို႔ထင္ျပီး ငါဦးေခါင္းကို ျဖတ္ခ်င္တာလား Psyche? မင္းကို ဒီလိုလုပ္ဖို႔ အၾကံေပးတဲ့ မင္းအစ္မေတာ္ေတြဆီ မင္းျပန္ပါ! ငါ့ကုိ မင္းလံုးဝ မေတြ႔ေစရဘူး... မင္းကို ငါဒဏ္ခတ္လိုက္ျပီ Psyche! မယံုသကၤာၾကားမွာ အခ်စ္က မရွင္သန္ႏိုင္ဘူး"

ယံုၾကည္မႈမဲ့ခဲ့လို႔ အခ်စ္(Cupid)ကို စိတ္ဝိညာဥ္(Psyche) ထဲ ထည့္မထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေဝးကို ထြက္သြားဖို႔ ျမားနတ္ေမာင္ေရြးခဲ့တယ္။

"O foolish Psyche, is it thus you repay my love? After having disobeyed my mother's commands and made you my wife, will you think me a monster and cut off my head? But go; return to your sisters, whose advice you seem to think preferable to mine. I inflict no other punishment on you than to leave you forever. Love cannot dwell with suspicion"

"Love cannot dwell with suspicion"
စိတ္ဝိညာဥ္ (Psyche)မွာ မယံုသကာၤ ရွိလာျပီဆိုရင္ အခ်စ္ (Cupid)က မရွင္သန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

စကားဆံုးတာနဲ႔ ေလရဲ႕အလ်င္လို ျမားနတ္ေမာင္ ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ရဲတိုက္ၾကီးလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေတာ့တယ္။

ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ ရဲတိုက္ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ျပီး Psyche ေနာင္တရ ဝမ္းနည္းေနမိတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ျမားနတ္ေမာင္ကို ေတြ႔ေအာင္ရွာဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ Psyche တစ္ေယာက္ မအိပ္မနား ၾကင္ယာေတာ္ ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာ ေကာက္ပဲသီးႏွံေစာင့္ နတ္သမီး Demeter (ေရာမအေခၚ Ceres) ေရွ႕ သူေရာက္လာခဲ့တယ္။ နတ္သမီးကို အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပီး အကူအညီေပးဖို႔ သူေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ နတ္သမီးက Psycheရဲ႕အျဖစ္ကို ထပ္တူခံစားျပီး အလွနတ္သမီး Aphrodite (Venus) ဆီသြားဖို႔ အၾကံဉာဏ္ေပးလိုက္တယ္။

စိတ္ထိခိုက္ေၾကကဲြေနတဲ့ ျမားနတ္ေမာင္လည္း မိခင္အလွနတ္သမီး Aphroditeေရွ႕ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ Psyche ကို သားျဖစ္သူ ျမားနတ္ေမာင္ပါ ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ သူအရမ္းေဒါသထြက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Psycheလာရွာတဲ့အခ်ိန္ အလွနတ္သမီးက အညႇိဳးနဲ႔ Psycheကို အခိုင္းအေစတစ္ေယာက္လို ခိုင္းေစခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ Psyche အမုန္းမပြါးခဲ့ပါဘူး။ အလွနတ္သမီးနဲ႔ ျမားနတ္ေမာင္တို႔ရဲ႕ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကိုပဲ သူေတာင့္တခဲ့တယ္။

Psycheကို အလွနတ္သမီး ပထမဆံုးခိုင္းေစတဲ့အလုပ္က စပါးက်ီထဲမွာ ေရာေႏွာေနတဲ့ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို တစ္ရက္အတြင္းျပီးေအာင္ အမ်ဳိးအစားေရြးဖို႔ျဖစ္တယ္။ ေတာင္လိုပံုေနတဲ့ သီးႏွံေတြကို ၾကည့္ျပီး Psyche အ,သြားခဲ့တယ္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ သီးႏွံေတြကို တစ္ရက္အတြင္း သူတစ္ေယာက္တည္း ေရြးဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

Psycheေၾကာင့္ ေၾကကဲြထိခိုက္ေနခဲ့ရတယ္ဆိုေပမယ့္ Psycheကို ျမားနတ္ေမာင္ ေမ့မရခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပုရြတ္ဆိတ္ေတြကိုေခၚျပီး Psyche ကို ေကာက္ပဲသီးႏွံေရြးကူေစခဲ့တယ္။ ပုရြတ္ဆိတ္ေတြရဲ႕ အကူအညီေၾကာင့္ မိုးမခ်ဳပ္ခင္ သီးႏွံေတြကိုၿပီးေအာင္ Psycheေရြးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ခိုင္းတဲ့အလုပ္ၿပီးခဲ့ေပမယ့္ အလွနတ္သမီးက မေက်နပ္ခဲ့ဘူး။ Psyche ကို ေနာက္တစ္မ်ဳိး ခိုင္းေစခဲ့ျပန္တယ္။

Psyche ကို ဒုတိယခိုင္းေစတဲ့အလုပ္က ေရႊေရာင္သိုးေမြးေတြကို ႏုတ္ယူဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ပိုင္ရွင္မဲ့သိုးအုပ္ၾကားထဲကေန သူ႔တစ္ေယာက္တည္း သိုးေမြးကို ႏုတ္ယူဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ Psyche စိတ္ညစ္ေနတုန္း တိရစာၦန္ေစာင့္နတ္ Pan က နားနားကပ္ျပီး ဒီသိုးေတြ ဆူးခ်ဳံနားမွာ ျမက္သြားစားေၾကာင္း၊ ဆူးခ်ဳံမွာျငိေနတဲ့ သိုးေမြးေတြကို သြားေရာက္ယူႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္တယ္။ Pan ရဲ႕ ညႊန္ၾကားမႈနဲ႔ အလွနတ္သမီးလိုခ်င္တဲ့ သိုးေမြးေတြကို ခဏခ်င္းမွာ သူရခဲ့တယ္။

တစ္ခ်ဳိ႕က ဒုတိယခိုင္းေစခ်က္မွာ အလွနတ္သမီးက နတ္ဗိမာန္ေနာက္ ဂူထဲမွာရွိတဲ့ ေရကိုခပ္ဖို႔ Psyche ကို ခိုင္ခန္႔တဲ့ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း က်စ္ခိုင္းခဲ့တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေရက နတ္အေပါင္းကို လွပေခ်ာေမြ႔ေစတဲ့ ေရျဖစ္တယ္။ အမိန္႔အတိုင္း ဂူနား Psyche ေရာက္လာခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္အရာနဲ႔ ၾကိဳးက်စ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျမက္ေတြကိုက္ခ်ီထားတဲ့ ငွက္အုပ္တစ္အုပ္ ပ်ံလာခဲ့တယ္။ ငွက္ေတြဟာ Psyche အတြက္ ခိုင္ခန္႔တဲ့ ၾကိဳးတစ္ပင္ အျမန္က်စ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေရကုိ သူခပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ခိုင္းေစသမွ်ကို Psyche ျပီးေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့သည့္တိုင္ အလွနတ္သမီး မေက်နပ္ခဲ့ဘဲ တတိယအလုပ္ကို ခိုင္းေစျပန္တယ္။ Psyche ကို ငရဲဆီသြားေစျပီး ငရဲမင္းၾကီး Persephone ရဲ႕ ႏုပ်ဳိေဆးကိုယူဖို႔ ခိုင္းခဲ့တယ္။ Psycheက ငရဲမင္းကို လာရင္းအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ ငရဲမင္းက Psycheကို ဘူးတစ္ဘူးေပးၿပီး ဖြင့္မၾကည့္ဖို႔ အထပ္ထပ္မွာလိုက္တယ္။

ငရဲမင္းေပးတဲ့ဘူးကိုယူျပီး Psyche ျပန္ခဲ့တယ္။ အျပန္လမ္းမွာ ရင္ထဲက ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သိလိုစိတ္ကို Psyche တားမရခဲ့ျပန္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းတစ္ဝက္ေရာက္တာနဲ႔ ဘူးကို သူဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ဘူးထဲထည့္ထားတဲ့ အအိပ္တေစၦက Psycheကို ရုတ္တရက္ လႊမ္းျခံဳလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ Psycheတစ္ေယာက္ ေျမျပင္ေပၚလဲက်ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။

Psyche ျပန္အလာကို ျမားနတ္ေမာင္ စိုးရိမ္တၾကီးေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရက္ေတြလြန္သြားတဲ့အထိ Psyche ရဲ႕ သတင္းအစအနကို မရခဲ့ဘူး။ Psycheကို ကိုယ္တိုင္ထြက္ရွာဖို႔ ျမားနတ္ေမာင္ ထြက္လာခဲ့တယ္။ လမ္းတစ္ဝက္မွာ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ Psyche ကိုေတြ႔တာနဲ႔ အအိပ္တေစၦေၾကာင့္ဆိုတာကို သူသိလိုက္တယ္။ အအိပ္တေစၦကို ဗူးထဲျပန္ထည့္လိုက္မွ Psyche ႏိုးလာခဲ့ေတာ့တယ္။

အဲဒီကိစၥျပီးေနာက္ ျမႇားနတ္ေမာင္က Olympus ေတာင္တန္းဆီသြားျပီး Psycheနဲ႔သူ လူ၊ နတ္ေႏွာင့္ယွက္တဲ့ရန္ကကင္းေဝးျပီး ထာဝရေပါင္းဖက္ႏိုင္ဖို႔ နတ္အေပါင္းတို႔ရဲ႕ ဘုရင္ Zeus နတ္မင္းဆီ (ေရာမအေခၚ Jupiter) အကူအညီ သြားေတာင္းခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္စစ္က Zeusနတ္မင္းကို ခံစားသက္ဝင္ ကိုယ္ခ်င္းစာေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Zeus နတ္မင္းက သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းကို တစ္ခါေလာက္ခ်ဳိးေဖာက္ျပီး Psycheကို နတ္အသြင္ေျပာင္းေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ျမားနတ္ေမာင္နဲ႔ Psyche ရာသက္ပန္ ေပါင္းစပ္ခြင့္ရသြားခဲ့တယ္။


original post from: http://mizuya.pixnet.net/blog/post/13412420-%E3%80%90%E5%B8%8C%E8%87%98%E7%A5%9E%E8%A9%B1%E3%80%91%E9%82%B1%E6%AF%94%E7%89%B9%E8%88%87%E8%B3%BD%E5%A7%AC%E3%80%88cupid-and-psyche%E3%80%89

ဖတ္မိတဲ့ ဂရိရာဇာဝင္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ပါ။ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔ ဘာသာျပန္မွ်ေဝပါတယ္။

ႏိုင္းႏိုင္းစေန(Thursday, April 23, 2009)
.
Psycheက (စိတ္ဝိညာဥ္ သို႔မဟုတ္ လိပ္ျပာလို႔အဓိပၸာယ္ရပါတယ္) ဘုရင္ရဲ႕တတိယေျမာက္ သမီးေတာ္ျဖစ္တယ္။ သမီးေတာ္သံုးပါးစလံုး ပန္းလိုလွၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ သမီးေထြး Psycheရဲ႕အလွက ပိုသတင္းေမႊးခဲ့တယ္။ သူ႔အလွေၾကာင့္ လူေတြကသူ႔ကို နတ္သမီးတစ္ပါးအလား ခ်စ္ခင္ေလးစားခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က အလွနတ္သမီးေလး ဝင္စားထားသလားေတာင္ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။

Monday, March 11, 2013

Phone Shan - Talking Tortoise



စကားေျပာေသာ လိပ္ကေလး
 ဘုုန္းသွ်ံ၊ (လန္ဒန္၀ိဟာရ)၊ မတ္ ၈၊ ၂၀၁၃
လိပ္ကေလးက စကားေျပာတယ္လိုု႔ဆိုုလွ်င္ စာဖတ္သူတိုု႔ ယုုံၾကည္မႈ ရွိႏိုုင္ၾကပါမလား? ယုုံခ်င္ယုုံ- မယုုံခ်င္ အဂၤလန္က ပုုံျပင္တစ္ခုုလိုု႔သာ မွတ္ၾကပါ။ တကယ္ေတာ့ လူေတြကသာ နားမလည္ၾကတာပါ၊ အဟိတ္ တိရ စၦာန္ေတြဟာ သူတိုု႔၏ ဘာသာဘာဝ စကားကိုု ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေကာင္နဲ႔ တစ္ေကာင္ ေျပာဆိုုၾကတာကို သူတိုု႔က အခ်င္းခ်င္း နားလည္ၾကပါတယ္။ သာယာျမည္ေကြ်း ေတးကေလးေတြလည္း သီဆိုုတတ္ၾကလိုု႔ ကလူၾကည္ဆယ္ ေပ်ာ္ျမဴးၾကလိုု႔ ဟုုိျပန္ ဒီေျပး လုုပ္ေနတတ္တာကိုု ေတြ႔ဘူးေနၾကမွာပါ။

Saturday, March 9, 2013

မိုဘုိင္း ဟန္းဖုန္းအသံုးျပဳလွ်င္ သတိထားရန္ အခ်က္မ်ား

Photo: မိုဘုိင္း ဟန္းဖုန္းအသံုးျပဳလွ်င္ သတိထားရန္ အခ်က္မ်ား


ယေန႔ေခတ္မွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟန္းဖုန္းကိုင္ႏိုင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖုန္းႏွင့္ ပက္သက္ျပီး သိသင့္တဲ့ က်န္းမာေရးဗဟုသုတ အခ်ိဳ ႔မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။

မုိဘိုင္းဖုန္းကို အိပ္ယာေဘးထားမအိပ္ပါႏွင့္

ဆဲလ္ဖုန္းကို အိပ္ယာေဘးထားမအိပ္သင့္ပါဘူး။ ဖုန္းကထြက္လာတဲ့ ေရဒီယိုလိုင္းမ်ားက ဦးေႏွာက္ကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ အက်ိဳးဆက္မ်ားကေတာ့-

skin rashes-အေရအျပား အနီကြက္ထျခင္း၊ headaches (ေခါင္းကိုက္ျခင္း)၊ migraines (ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ျခင္း) , skin irritation (အေရအျပား ဓာတ္မတည့္ျခင္း) , insomnia (အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း), dizziness (ေခါင္းမူးျခင္း), nausea (မအီမသာျဖစ္ျခင္း), heart palpitations (ႏွလံုးခုႏွုန္း မမွန္ျခင္း), heart pain (ႏွလံုးေအာင့္ျခင္း), concentration problems (အာရံုစူးစိုက္မွုနည္းျခင္း), fatigue (ပင္ပန္းႏြမ္နယ္ျခင္း), tingling sensations (တစစ္စစ္ ေတြ႔ထိသလို ခံစားရျခင္း), anxiety attacks (စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်ျခင္း), memory problems (မွတ္သားမွု အားနည္းျခင္း), vision problems )အျမင္ေဝဝါးျခင္း, swollen lymph nodes (အရည္ၾကည္ဖုထျခင္း), indigestion reddening of skin (အေရျပားမွေရဒီယုိလိုင္းအား ဆုပ္ယူျခင္း) စတာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။


ကားေပၚတြင္ မိုဘိုင္းဖုန္း (ဆဲလ္ဖုန္း) အသုးံမျပဳပါႏွင့္

မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားဟာ (ဘတ္စ္ကား၊ ကား၊ ရထား) အစရွိသျဖင့္ စက္တင္ ယာဥ္ေပၚမွာဆုိရင္ ေရဒီယိုလိုင္း ထုတ္လြင့္မွု (radiation) ျမင့္မားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖုန္းမေျပာသင့္ပါဘူး။ မျဖစ္မေနေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေခါင္းနဲ႔ သိပ္မကပ္ပဲ လိုရင္းတုိရွင္းေျပာျပီး ဖုန္းခ်သင့္ပါတယ္။
အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ ႏွင့္ မိုဘိုင္းဖုန္း
အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားအေနနဲ႔ မိုဘိုင္းဖုန္း အသံုးမျပဳသင့္ေသးပါဘူး။ သူတို႔ရဲ ႔ဦးေႏွာက္ဟာ ဖြ႔ံျဖိဳးဆဲသာျဖစ္ျပီး ဦးေခါင္းခြံ ပါးေနပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ သာမန္လူေတြထက္ Radiation ကို ပိုမို ခံရပါတယ္။


မိုဘိုင္းဖုန္းကို ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲမထည့္ပါႏွင့္

မိုဘိုင္းဖုန္းကို ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထည့္တဲ့ အေလ့အက်င့္ရွိရင္ ေရွာင္ရွားေစလိုပါတယ္။ ေရဒီယုလွိုင္းရဲ ႔ဓာတ္ျပဳ ရိုက္ခက္မွုေၾကာင့္ ယင္းအေလ့အထက ၾကာလာရင္ မ်ိဳးပြားႏိုင္တဲ့ ေသြးဆဲလ္ေတြကို ေသေစျပီး ကေလးမရႏိုင္တဲ့ အျမံဳျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။


မိုဘိုင္းဖုန္းကို ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ဆီဆိုင္မ်ားအတြက္ အသံုးမျပဳပါႏွင့္

ဒါကအင္မတန္ အေရးၾကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း တားျမစ္ထားျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဆီျဖည့္ေနစဥ္ ဖုန္းေျပာရင္ေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ အႏၱရာယ္ျဖစ္မယ့္ အလားအလာ ရွိပါတယ္။ မိုဘိုင္းဖုန္းမွာ လြတ္လိုက္တဲ့ Electro magnetic wave/ radio wave ေတြဟာ static electricity ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ျပီးေတာ့ မီးပြင့္လာတဲ့အတြက္ ေလကေန ဓာတ္ကူးျပီး အေငြ႔ျပန္ေနတဲ့ ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ဆီတို႔အထိ မီးကူးသြားပါတယ္။ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ေပါက္ကြဲမွုၾကီးကုိ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေစပါတယ္။ ေလာင္စာဆီေတြမွမဟုတ္ပဲ၊ ဓာတုေဗဓ ပစၥည္းထားသုိရာ ေနရာအခ်ိဳ ႔မွာေတာင္ အႏၱရာယ္ရွိတဲ့အတြက္ တားျမစ္ထားပါတယ္။ ေလာင္စာဆီ ျဖည့္စဥ္ ဖုန္းပိတ္ထားတာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။


မိုဘိုင္းဖုန္းႏွင့္ အျခားေရာဂါ ေဝဒနာ

မိုဘုိင္းဖုန္းၾကာၾကာအသံုးျပဳသူေတြဟာ ေရဒီယိုလွိုင္းမ်ားၾကားမွာ အသက္ရွင္ေနၾကပါတယ္။ ယင္းလိုင္းရဲ ႔ရိုက္ခတ္မွု မ်ားေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ေသြးဆဲလ္ေတြမွာ ပါဝင္တဲ့ melatonin, serotonin, dopamine , norepinephrine အစရွိသျဖင့္ ဟိုမုန္းမ်ားကို ေျပာင္းလဲေစျပီး ဦးေႏွာက္နဲ႔ပက္သက္တဲ့အျခားေရာဂါမ်ား အလြယ္တကူ ျဖစ္ေစ ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ မိုဘုိင္းဖုန္းအျမဲအသံုးျပဳသူဟာ စိတ္က်ေရာဂါမ်ိဳးလည္း ခံစားတတ္ရျပီး ကိုယ္ခံအားပါ က်ဆင္းေစပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ မိုဘိုင္းဖုန္းကို လိုအပ္မွသာ အသံုးျပဳေစဖို႔ ေဆးပညာရွင္မ်ားက တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ ေန႔စဥ္ မိုဘိုင္းဖုန္းကို တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီ ဆက္တိုက္ေျပာဆိုတဲ့အေလ့က်င့္ကိုလည္း မလုပ္ဖို႔ တားျမစ္ထားပါတယ္။ မိုဘိုင္းဖုန္းကို မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ေျပာဆုိျခင္းသာ သင့္ေတာ္တယ္လို႔ဆုိပါတယ္။

အထက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားကို WHO မွ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိုဘိုင္းဖုန္း အသံုးျပဳသူမ်ား အေနနဲ႔ ဖုန္းေဘးအိပ္ျခင္း၊ ကားေပၚတြင္ဖုန္းေျပာျခင္း၊ ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲ ထည့္ျခင္း၊ ေလာင္စာဆီ အနီးတြင္ ေျပာဆုိျခင္း၊ ဖုန္းၾကာၾကာေျပာ ဆုိျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ရန္ လိုအပ္ပါတယ္။
---
www.ads.com.mm
ယေန႔ေခတ္မွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟန္းဖုန္းကိုင္ႏိုင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖုန္းႏွင့္ ပက္သက္ျပီး သိသင့္တဲ့ က်န္းမာေရးဗဟုသုတ အခ်ိဳ ႔မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။

Photo: သူ႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္ပင္ 
စိတ္ထားယုတ္ညံ့ေနပါေစ
ကိုယ္ကသာ စိတ္ေကာင္းထားႏိုင္ရင္
ကမၼနိယာမသေဘာတရားအရ
သူ႔ယုတ္္မာမွဳေတြက သူ႔ဘဝကိုပဲ
 တိုက္စားပါလိမ့္မယ္။
(ေရႊၾကာအင္းဆရာေတာ္)
Credit- Honey Lay
သူ႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္ပင္
စိတ္ထားယုတ္ညံ့ေနပါေစ
ကိုယ္ကသာ စိတ္ေကာင္းထားႏိုင္ရင္
ကမၼနိယာမသေဘာတရားအရ
သူ႔ယုတ္္မာမွဳေတြက သူ႔ဘဝကိုပဲ
တိုက္စားပါလိမ့္မယ္။
(ေရႊၾကာအင္းဆရာေတာ္)

ကုသိုလ္ဆိုသည္မွာ ယူတတ္လွ်င္ ရသည္။ နည္းသည္, မ်ားသည္ ပဓာန မဟုတ္။
လမ္းသြားေနခိုက္ ေစတီပုထိုး ရဟန္း ျမင္လိုက္ရလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီ ကန္ေတာ့ရမယ္။
ဆာေလာင္သူကို မုန္႔ေကၽြးရမယ္။
ဗဟုသုတရွာသူကို ဗဟုသုတေပးႏိုင္တယ္။
ကားစီးေနခိုက္ ေမတၱာဘာ၀နာအလုပ္ လုပ္ႏိုင္တယ္။
လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ ၀ိပႆနာသတိပ႒ာန္ ပြားႏိုင္တယ္။
အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ အိပ္ရာ၀င္ အိပ္ရာထမွာ တေန႔ ၂-ႀကိမ္ ဘုရား၀တ္ျပဳ၍ ပရိတ္ရြတ္ႏိုင္ၾကတယ္။
စိတ္၀ီထိ ေဇာမ်ား ေစတနာမ်ား အလြန္မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေပၚေန၍ . .
ခဏကေလး ကိေလသာခ်ဳပ္ျငိမ္းမႈကို အထင္မေသးသင့္ေပ။ ရေသာအခ်ိန္မွာ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ေနသင့္လွေပသည္။

( မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )

ျမန္မာမွာမျမင္ဘူးေသာ Phone ရဲ ့internet Speed ကို ျမင့္မယ္

 Photo: ျမန္မာမွာမျမင္ဘူးေသာ Phone ရဲ ့internet Speed ကို ျမင့္မယ္

ပထမဦးစြာ မိမိဖုန္းကို “WCDMA only” mode ကုိေျပာင္းပါ
Settings -> Wireless and networks -> Mobile Networks -> Network Preferences -> WCDMA only
ဒါမွမဟုတ္
*#*#4636#*#* dialer မွာနွိပ္ပါ prefferd network ကို WCDMA only mode ေျပာင္းပါ

၁)3g/4g speed optimizer ကုိေဒါင္းပါ
၂)Script manager ကုိေဒါင္းပါ
၃)3G turboCharger script
မိမိ speed ကုိစမ္းခ်င္ရင္ google play ကေန Speedtest app ကုိေဒါင္းၿပီးစမ္းႏိုင္ပါတယ္

ဦးစြာ 3g/4g speed optimizer ကုိ ဖြင့္ပါ
-network speed ကုိ 12/28/7-max speed လို႕ေရြးပါ
-down speed increase ကုိ check လုပ္ေပးလိုက္ပါ
-ၿပီးရင္ apply tweak ကုိ ႏွိပ္ပါ

စက္ကုိ restart ျပန္လုပ္ၿပီး Script Manager ကုိဖြင့္ပါ
-ေဒါင္းလုပ္လုပ္ထားတဲ့ 3G turboCharger ဖိုင္ကို ရွာပါ
-superuser icon ကုိ check လုပ္ပါ
-script အလုပ္စဖုိ႕ run ကုိႏွိပ္ပါ၊ တစ္ခုခုေရြးခုိင္းတဲ့အထိေစာင့္ပါ

-fast, faster, fastest ဆုိၿပီးေရြးခုိင္းပါလိမ့္မယ္ fastest ကိုေရြးပါ
-reboot ေနာက္တစ္ခါလုပ္လိုက္ပါကဲ reboot လုပ္လုိ႕ၿပီးသြားရင္ေတာ့ 3G speed ကတုိးလာပါၿပီသတိ။ user အားလံုးအတြက္အလုပ္ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္၊ မရရင္သင္ဟာ သင့္ network operator ကေန max speed ရေနၿပီးျဖစ္လိမ့္မယ္

မွတ္ခ်က္- မိမိဖုန္းကို root လုပ္ထားဖို ့ေတာ့လိုပါမယ္

(ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး=> ဒီ နည္းလမ္းနဲ႕အဆင္ေျပသြားေသာ ဖုန္းမ်ားသည္ ျမန္ႏႈန္းအလြန္ျမင့္လာမည္ျဖစ္ပါသည္..သို႕ေသာ္ ဒီ Software ကို
အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဥပမာ - ၂ နာရီႏွင့္အထက္ မသံုးသင့္ပါ.. Network IC ေလာင္သြားႏိုင္ပါသည္...အေရးေပၚဖိုင္အၾကီးစားမ်ားကို Download
ရယူလိုသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္သာ သံုးသင့္ပါသည္..ဒီ Software သံုးေနေသာ ဖုန္းသည္ အနည္းငယ္ စက္ ဟန္း ( Hang ) ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္)

Download >>> http://adf.ly/KSB8q or http://adf.ly/KSArp

From: ကို ေမာင္ေပါက္

ေအးခ်မ္းမြန္မွ ( ၊ သတင္းစံုလင္ ေဖ.ဘုတ္တခြင္ ) တြင္ေရးသားသည္႔ သတင္းအခ်က္ အလက္ကို မူရင္းအတိုင္း မ်ေ၀ေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္
GSM
ပထမဦးစြာ မိမိဖုန္းကို “WCDMA only” mode ကုိေျပာင္းပါ
Settings -> Wireless and networks -> Mobile Networks -> Network Preferences -> WCDMA only

 Photo: စိတ္တိုေဒါသျဖစ္တယ္၊ စိုးရိမ္ပူပန္တယ္၊ အလိုမက်ျဖစ္တယ္.. စတဲ့စိတ္ခံစားခ်က္ေတြက ပံုမွာပါတဲ့သစ္ပင္ေလးလိုပဲ
တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲဒီသစ္ပင္(စိတ္တိုေဒါသ)ကို ေရမျပတ္ေလာင္းေပးရင္ သစ္ပင္ႀကီးလာတဲ့တစ္ေန႔
ႀကိဳးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဆဲြႀကိဳးခ်သြားမွာပဲ။

ကိုယ့္ရဲ႕အက်င့္စရိုက္နဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထားကို မျပဳျပင္၊ မေျပာင္းလဲႏိုင္သေရြ႕
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕စိတ္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ထိုက္သင့္သလိုေပးဆပ္ေနရမွာပဲ...
.
စိတ္တိုေဒါသျဖစ္တယ္၊ စိုးရိမ္ပူပန္တယ္၊ အလိုမက်ျဖစ္တယ္.. စတဲ့စိတ္ခံစားခ်က္ေတြက ပံုမွာပါတဲ့သစ္ပင္ေလးလိုပဲ
တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲဒီသစ္ပင္(စိတ္တိုေဒါသ)ကို ေရမျပတ္ေလာင္းေပးရင္ သစ္ပင္ႀကီးလာတဲ့တစ္ေန႔
ႀကိဳးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဆဲြႀကိဳးခ်သြားမွာပဲ။

ကိုယ့္ရဲ႕အက်င့္စရိုက္နဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထားကို မျပဳျပင္၊ မေျပာင္းလဲႏိုင္သေရြ႕
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕စိတ္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ထိုက္သင့္သလိုေပးဆပ္ေနရမွာပဲ...
.

သင္းကြပ္ၾကက္

Photo: သင္းကြပ္ၾကက္
___________

တျခားတိရစာၦန္ေတြကို မ်ဳိးမပြားေအာင္ဆိုၿပီး သင္းကြပ္ေပးတာကို ၾကားဖူး၊ ျမင္ဖူးၾကေပမယ့္ ၾကက္ကိုသင္းကြပ္တာေတာ့ လူအနည္းငယ္ေလာက္သာ ၾကားဖူးၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ အဘိုးအဘြားေတြက ၾကက္ကိုသင္းကြပ္ရတယ္ဆိုတာကို ဘယ္ကေန ဘယ္လို သိတတ္သင္ယူခဲ့မွန္း မသိပါဘူး။ ကြ်န္မ မွတ္မိတတ္စ အရြယ္ကတည္းက ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာေနတဲ့အဘြားဟာ ရြာကိုမၾကာခဏ ဆင္းလာျပီး ႏွစ္သစ္ကူးမွာေရာင္းဖို႔ ၾကက္ေတြကိုသင္းကြပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ 

သင္းကြပ္ပါတယ္ဆိုမွေတာ့ ၾကက္ဖေတြေပါ့ေနာ္။ သင္းကြပ္ရတဲ့ၾကက္အရြယ္က ၾကက္သန္းအရြယ္ပါ။ ၾကက္အရြယ္ေရာက္ မေရာက္ကို ၾကက္ေျခေထာက္နားက ၾကက္အတက္ကို ၾကည့္ရပါတယ္။ အတက္အရမ္းရွည္ေနတ့ဲၾကက္ကို သင္းရင္ေသလြယ္တာေၾကာင့္ အတက္ လက္တစ္ဆစ္ရဲ႕တစ္ဝက္ေလာက္ရွိတဲ့ၾကက္ ဒါမွမဟုတ္ အတက္ အဖုေလးေတြ႔ရတဲ့ၾကက္ကိုပဲ သင္းရပါတယ္။ အဘြားက ၾကက္ကို မနက္ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္မွာ သင္းကြပ္ပါတယ္။ မနက္ေအးတဲ့အခ်ိန္ဆုိရင္ အနာသက္သာေအာင္လို႔ပါ။ သင္းကြပ္ဖို႔ ညကတည္းက ဖမ္းေလွာင္ထားတဲ့ ၾကက္သန္းပ်ဳိေတြကို အဘြားက  ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာ ေစာက္ထိုးညႇပ္လိုက္ၿပီး ၾကက္ရဲ႕ အျမီးေအာက္ စအိုနားေလာက္မွာ ေရေလးနဲ႔ဆြတ္၊ အေမြးမ်ားရင္ အေမြးေတြကိုႏုတ္ၿပီး ဓားပါး(မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓား)နဲ႔ ခဲြပါတယ္။

အဘြားၾကက္သင္းကြပ္တိုင္း ကြ်န္မက ၾကက္မရုန္းေအာင္ ၾကက္ေျခေထာက္ေတြကို ကိုင္ထားေပးရပါတယ္။ (ဒါေၾကာင့္လည္း ကြ်န္မျမင္ခဲ့၊ မွတ္မိခဲ့တာေတြကို အခုလို ခ်ေရးျဖစ္ပါတယ္)။ အဘြားက ၾကက္ရဲ႕စအိုေအာက္နားေလးမွာ ဓားနဲ႔တစ္လက္မေလာက္ (လက္ႏွစ္လံုး၀င္စာ)ခဲြျပီး ေသခ်ာေဆးထားတဲ့လက္နဲ႔  ႏိုက္ပါတယ္။ ဟိုစမ္း ဒီစမ္းနဲ႔ ခဏအၾကာမွာ အဘြားလက္ထုတ္လာရင္ လက္သန္းေလာက္ရွိတဲ့ ျဖဴျဖဴအေစ့ေလး (ပဲေတာင့္ရွည္ရဲ႕အေစ့သ႑ာန္) ပါလာပါတယ္။ (သင္းကြပ္ပါတယ္ဆိုမွ ကြ်န္မကို ဘာအေစ့လို႔ေခၚသလဲလို႔ေတာ့ မေမးနဲ႔ေပါ့ေနာ္)။

ၾကက္ၾကီးရင္ အေစ့ၾကီးျပီး ၾကက္ႏုရင္ အေစ့ေသးပါတယ္။ ၾကက္ႏုလြန္းရင္ အေစ့ကို စမ္းမရျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကက္ မၾကီးလြန္း၊ မေသးလြန္းတဲ့အရြယ္မွာ သင္းကြပ္တာ အေကာင္းဆံုးပါ။ အေစ့က ႏွစ္ေစ့ရွိျပီး လျခမ္းပံုသ႑ာန္ရွိပါတယ္။ အေစ့ႏွစ္ေစ့လံုး လံုး၀ထြက္လာျပီဆိုရင္ ခဲြထားတဲ့ေနရာကို ခ်ဳပ္ရပါတယ္။ ခ်ဳပ္ျပီး ၾကက္ကို ေရတိုက္၊ ေစာက္ထိုးၾကီး ညႇပ္ထားတာမို႔ အထက္ေအာက္သမေအာင္လႈပ္ေပးျပီး လႊတ္လိုက္ပါတယ္။

ၾကက္သင္းတဲ့အခါမွာ အခ်ိန္ၾကာေနလို႔မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါကေတာ့ လူတိုင္းသိပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာရင္ ေသြးလြန္ျပီး ဒါမွမဟုတ္ ဗိုက္ထဲေလေတြဝင္ျပီး ေသသြားတတ္လို႔ပါ။ အဘြားေျပာျပတာက အေစ့က ၾကက္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာေနရာမွာ ကပ္ေနတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ၾကက္သားစားတဲ့အခ်ိန္ သတိထားမိၾကမွာပါ။ ၾကက္ဖသားကို ဝယ္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေပါ့။

ၾကက္(၁ဝ)ေကာင္သင္းကြပ္ရင္ ၁ဝေကာင္လံုး မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕က ေသသြားတတ္သလို တခ်ဳိ႕က ဘယ္လိုေျပာမလဲ.. အေျခာက္ျဖစ္သြားတယ္ ေခၚရမလား...? အဲတာက ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အခ်ိန္လြန္သြားလို႔ အေစ့ႏွစ္ေစ့မွာ တစ္ေစ့ပဲထုတ္မိတာတို႔၊ အေစ့ကို လက္နဲ႔ကုတ္မိျပီး တစ္ျခမ္းပဲ့က်န္ခဲ့တာတို႔ျဖစ္ရင္ အဲဒီၾကက္က အေျခာက္ျဖစ္သြားပါတယ္။

သင္းကြပ္လံုးဝ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ၾကက္က ၾကက္အမေတြနဲ႔ အတူမေနေတာ့ပါဘူး။ သီးသန္႔ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္းထားတဲ့ ၾကက္ဖက တစ္ေန႔တစ္ျခား ဝဝလာျပီး တစ္ႏွစ္ေလာက္ေမြးထားရင္ တစ္ေကာင္ကို ႏွစ္ပိႆာေက်ာ္၊ သံုးပိႆာအထိရွိႏိုင္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ေတြ တအားမ်က္စိက်တဲ့ အေရာင္အေသြးစံု အေတာင္ပံေတြနဲ႔ ၾကက္ဝတုတ္ၾကီးကို တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးအခ်ိန္မွာေရာင္းရင္ ေစ်းပိုရပါတယ္။ တျခားရိုးရိုးၾကက္ေတြထက္ သူက ေစ်းပိုရတာေၾကာင့္ အဘြားရွိတုန္းက တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးအတြက္ဆိုျပီး စီးပြားအျဖင့္ သင္းကြပ္ၾကက္ေတြကို အုပ္လိုက္ ေမြးျမဴခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အဘြားက ရြာမွာတစ္ဦးတည္းေသာ သင္းကြပ္ၾကက္ေရာင္းသူပါ။ အဘြားမ်က္စိမဲြလို႔ ၾကက္ေတြကို မခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ ကြ်န္မ အေဖက အဲဒီအေမြကို ဆက္ခံပါတယ္။ အေဖကေတာ့ စီးပြားအျဖင့္မေမြးခဲ့ပါဘူး။ အိမ္စားဖို႔အတြက္ပဲ ေမြးခဲ့့ပါတယ္။

သင္းကြပ္မေအာင္ျမင္တဲ့ ၾကက္(အေျခာက္)ေတြက ၾကက္အမေတြနဲ႔ အတူေနတတ္တယ္။ သင္းကြပ္မေအာင္တဲ့ ၾကက္ဖနဲ႔ရတဲ့ ၾကက္ဥကုိ အေကာက္ေဖာက္လို႔ မရပါဘူး။ အဲဒီၾကက္ဥက ၾကက္မဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဝပ္ဝပ္ အေကာင္မေပါက္တတ္သလို ဝပ္ရင္းက ၾကက္ဥေတြ ပုပ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္းကြပ္ မေအာင္ျမင္တဲ့ၾကက္ကို ၾကက္သတ္သူေတြဆီေရာင္း ဒါမွမဟုတ္ ခ်က္စားလိုက္တာက အေကာင္းဆံုးပါ။  သင္းကြပ္ေအာင္ျမင္တဲ့ ၾကက္ဖရဲ႕အေမာက္က မၾကီးတတ္ေတာ့သလို ေအာက္အီးအီးအြတ္လဲ မေအာ္တတ္ေတာ့ပါဘူး။ မေအာင္ျမင္တဲ့အေကာင္ေတြရဲ႕အေမာက္က မၾကီးမငယ္ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ မႀကီးမငယ္ဆိုတာ တကယ့္ၾကက္ဖေလာက္လဲမၾကီး ၾကက္အမေတြေလာက္လဲမငယ္တဲ့ အေမာက္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ သင္းကြပ္ၾကက္စစ္မစစ္ အေမာက္ၾကည့္ျပီး ခဲြႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မအေဖမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ ကၽြန္မတို႔အိမ္မွာ အဲဒီအေမြကို ဘယ္သူ႔မွ ဆက္မခံခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္မလဲ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ဖူးတာကို မၾကားဖူးသူမ်ား ၾကားသိရေအာင္ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ မွတ္မိတာကို မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ ကြ်န္မသံုးႏႈန္းထားတဲ့ စကားလံုးေတြ ရိုင္းစိုင္းခဲ့ရင္ ကြ်န္မရဲ႕ညံ့ဖ်င္းမႈပဲျဖစ္ေၾကာင္း ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

*** ပံုထဲမွာ ၾကက္ဖစစ္စစ္နဲ႔ သင္းကြပ္ခံထားရတဲ့ၾကက္ဖေတြရဲ႕အေမာက္ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။


ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Sunday, January 27, 2008)
.
တျခားတိရစာၦန္ေတြကို မ်ဳိးမပြားေအာင္ဆိုၿပီး သင္းကြပ္ေပးတာကို ၾကားဖူး၊ ျမင္ဖူးၾကေပမယ့္ ၾကက္ကိုသင္းကြပ္တာေတာ့ လူအနည္းငယ္ေလာက္သာ ၾကားဖူးၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ အဘိုးအဘြားေတြက ၾကက္ကိုသင္းကြပ္ရတယ္ဆိုတာကို ဘယ္ကေန ဘယ္လို သိတတ္သင္ယူခဲ့မွန္း မသိပါဘူး။ ကြ်န္မ မွတ္မိတတ္စ အရြယ္ကတည္းက ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာေနတဲ့အဘြားဟာ ရြာကိုမၾကာခဏ ဆင္းလာျပီး ႏွစ္သစ္ကူးမွာေရာင္းဖို႔ ၾကက္ေတြကိုသင္းကြပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

 Photo: "အေဖ... အေဖ.. အ ေဖ.. တံခါးဖြင့္ေပးပါဦး.. ကၽြန္ေတာ္က အေဖ့သားပါ.. သား ေသာ့ေမ့ခဲ့လို႔"

သားအေျပာကို အဘိုးအိုက ေခါင္းခါျပၿပီး ခ်ိနဲ႔နဲ႔အသံနဲ႔ "မင္းဘယ္သူလဲ မင္းကို ငါ မသိဘူး"လို႔ဆိုတယ္။

ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စခဲ့မွန္းမသိ.. အဘိုးအိုရဲ႕မွတ္ဉာဏ္ဟာ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ဆိုးဝါးခဲ့တယ္။
ေရခဲေသတၱာဘယ္မွာလဲ၊ အိမ္သာဘယ္မွာလဲ၊ အခုပဲ သူဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သူမမွတ္မိခဲ့ဘူး။
ထမင္းစားၿပီးၿပီလား မစားရေသးဘူးလားဆိုတာကိုလည္း သူ မမွတ္မိခဲ့ဘူး။ တံခါးဝနားေရာက္တာေတာင္
ဒါဟာ သူေနတဲ့အိမ္ဆိုတာကို သူမမွတ္မိခဲ့ဘူး။

ေန႔လယ္ခင္းတစ္ခုမွာ သားက အဘိုးအိုကိုေခၚၿပီး ထမင္းဆိုင္မွာ ထမင္းသြားစားခဲ့တယ္။ ထမင္းစားၿပီး
ပန္းကန္ထဲမွာ ဖက္ထုပ္ႏွစ္ခုက်န္ေနတာကိုေတြ႔ေတာ့ အဘိုးအိုဟာ ဖက္ထုပ္ကိုလက္နဲ႔ယူၿပီး
အိတ္ကပ္ထဲ ထုိးထည့္လိုက္တယ္။ လူအမ်ားေရွ႕မွာမို႔ သားက "အေဖ.. ဘာလုပ္တာလဲ"လို႔ ဝင္ဟန္႔ေတာ့
အဘိုးအိုက ... "ငါ့သားအတြက္ ယူသြားေပးမလို႔ပါ... ဒါ ငါ့သားအရမ္းႀကိဳက္တယ္"လို႔ တုန္ခ်ိခ်ိအသံနဲ႔ေျပာပါတယ္။

အသက္ႀကီးလာလို႔ အရာရာကိုေမ့တတ္ခဲ့ေပမယ့္၊ မွတ္ဉာဏ္ေတြ ခၽြတ္ယြင္းခဲ့ေပမယ့္
သား/သမီးေတြကိုခ်စ္ဖို႔ေတာ့ မိဘေတြက လံုးဝမေမ့ခဲ့ပါဘူး။
အခ်ိန္မီတုန္း ဂရုစိုက္ပါ.. ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ အခ်ိန္မီေသးတာက သင့္အတြက္ ကံေကာင္းျခင္းတစ္မ်ဳိးပါ။
တခ်ိဳ႕ေတြ ဂရုစိုက္ျပဳစုခ်င္တာေတာင္ အခ်ိန္မမီခဲ့ေတာ့ပါဘူး။

ဒီ ဗီဒီယိုလင့္ေလးကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ.. 

http://www.facebook.com/photo.php?v=10200757157430338&set=vb.151523654862808&type=3&theater
.
"အေဖ... အေဖ.. အ ေဖ.. တံခါးဖြင့္ေပးပါဦး.. ကၽြန္ေတာ္က အေဖ့သားပါ.. သား ေသာ့ေမ့ခဲ့လို႔"

ေရ

Photo: ထမင္းအသက္ ၇ ရက္၊ ေရအသက္ တစ္မနက္လို႔ဆိုသလို လူ႔ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ရဲ႕ ၆ဝ~၇ဝ%ခန္႔က ေရျဖစ္ပါတယ္။
အေမရိကန္စာေရးဆရာ ဆရာဝန္ F.Batmanghelid က  "Your Body's Many Caries For Water" ေရက အေကာင္းဆံုးေဆးဆိုတဲ့ စာအုပ္ကိုထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ "သင္ မဖ်ားပါဘူး... သင္ ေရဆာေနတာပါ"လို႔ သူကဆိုပါတယ္။ 

ဖတ္မိတဲ့စာတစ္ပုဒ္က ဒီလိုေရးထားပါတယ္...

မ်က္ႏွာေပၚ အစက္အေပ်ာက္ေတြမ်ားေနရင္ --- မနက္ေစာေစာ ေရက်က္ေအးတစ္ခြက္ေသာက္ပါ
ႏွာေဆးေခ်ာင္းဆိုးရင္ ---- ေန႔စဥ္ေသာက္ေနက်ေရထက္ ပိုေသာက္ေပးပါ
ဝမ္းပိတ္ေနရင္ --- ေရကို အငံုႀကီး အငံုႀကီး (တဂြတ္ဂြတ္နဲ႔) ေသာက္ပါ
ေအာ့အန္ခ်င္ရင္ --- ဆားေရနဲ႔ ပလုပ္က်င္းပါ
အပူမ်ားရင္ --- ေရကို တစ္ငံုလိုက္ တစ္ငံုလိုက္ ေျဖးေျဖးခ်င္းေသာက္ပါ
ဝေနရင္ --- အစာစားၿပီး နာရီဝက္အၾကာမွာ ေရမ်ားမ်ားေသာက္ပါ
ေခ်ာင္းဆိုးရင္ --- ေရပူ ေရေႏြးမ်ားမ်ားေသာက္ပါ
အိပ္မေပ်ာ္ရင္ --- ေရေႏြးနဲ႔ ေရခ်ဳိးပါ၊ ေျခေထာက္ကို ေရေႏြးစိမ္ပါ
စိတ္ရႈပ္၊ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ရင္ --- ေရမ်ားမ်ားေသာက္ပါ
ႏွလံုးေရာဂါျဖစ္ပြားမႈကို ကာကြယ္ခ်င္ရင္ --- မအိပ္ခင္ ေရတစ္ခြက္ေသာက္ပါ

အမ်ဳိးသားမ်ား တစ္ေန႔ကိုေရ သံုးလီတာခန္႔၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ၂.၂ လီတာခန္႔ ေသာက္သံုးသင့္ပါတယ္။
ဒီလင့္ထဲမွာ http://nutrition.about.com/library/blwatercalculator.htm ကိုယ့္ရဲ႕အေလးခ်ိန္ကိုထည့္ၿပီး တစ္ေန႔ေရ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ရမယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ႏိုင္ပါတယ္။
ေရမ်ားမ်ားေသာက္ရသလို သန္႔ရွင္းတဲ့ေရ၊ က်ဳိခ်က္ထားတဲ့ေရကုိ ေသာက္တတ္ဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။
.
ထမင္းအသက္ ၇ ရက္၊ ေရအသက္ တစ္မနက္လို႔ဆိုသလို လူ႔ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ရဲ႕ ၆ဝ~၇ဝ%ခန္႔က ေရျဖစ္ပါတယ္။
အေမရိကန္စာေရးဆရာ ဆရာဝန္ F.Batmanghelid က "Your Body's Many Caries For Water" ေရက အေကာင္းဆံုးေဆးဆိုတဲ့ စာအုပ္ကိုထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ "သင္ မဖ်ားပါဘူး... သင္ ေရဆာေနတာပါ"လို႔ သူကဆိုပါတယ္။

Thursday, March 7, 2013

ဖန္ခြက္ႏွင့္ ျပႆနာ

 
စာသင္ခန္း တစ္ခုထဲကို ဆရာဝင္လာပါတယ္။ ယင္းေနာက္ ေက်ာင္းသား မ်ား ေရွ႔မွာ ဖန္ခြက္ထဲ ေရျဖည္လုိ႔ ကိုင္ေျမာက္ျပီး ယခုလို စကားဆုိပါတယ္။ 

ဆင္မ်ား ေၾကာက္သည့္အခါ

 
ဆင္မ်ား သြားလာတဲ့အခါ တစ္ေကာင္အျမီးကို တစ္ေကာင္ႏွာေမာင္းနဲ႔ ခ်ိတ္ျပီး သြားတဲ့ အက်င့္တစ္ခု ရွိပါတယ္။ 

ေရာင္းမကုန္လွ်င္ မီးရွို ႔ေသာ LV ဖက္ရွင္


LV (Lousi Vuitton) ဆုိတာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ အေျခဆိုက္ ကမၻာ့ထိပ္တန္း ဖက္ရွင္ပစၥည္းကုမၼဏီ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးျဖင့္ LV အမွတ္တံဆိပ္နဲ႔ ပိုက္ဆံအိပ္မ်ားက ကမၻာေက်ာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ျမင့္ သားေရသား စစ္စစ္နဲ႔ ေစ်းၾကီးၾကီးထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ပါတယ္။

အေရွ ႔ေတာင္အာရွက ေျမြေဟာက္ဘုရင္


ေျမြေဟာက္ဘုရင္သာ ဆုိပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ သူက ေျမြေဟာက္မ်ိဳးရိုး ထဲမွာမရွိပါဘူး။ King Cobra ဆုိျပီး သူ႔ Gene က သက္သက္ရွိေန ပါတယ္။ ေျမြေဟာက္ဘုရင္လို႔ေခၚရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ သူဟာ ေျမြကို မွ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္စားသံုးတတ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အေမရိကန္၏ ေရႊ ႔လ်ားေနေသာ စစ္တပ္ သုိ႔မဟုတ္ USS RONALD REAGAN


ေရႊ ႔လ်ားေနေသာ စစ္တပ္ၾကီးပါျပီ။ တိုက္ယာဥ္ အစင္း ၉၀၊ စစ္သည္ေပါင္း ၅၀၀၀၊ တင့္ကား၊ ေလာင္ခ်ာ၊ တာပီဒို ေျပာမကုန္ေအာင္  စစ္လက္နက္ စံုစံုလင္လင္ ပါရွိေတာ့ သူ႔ကိုမွ ေရႊ ႔လ်ားေနတဲ့ စစ္တပ္လို႔ မေခၚရင္ အျခား နာမည္မရွိေတာ့ပါဘူး။ 

ေမ်ာက္ၾကည့္မ်က္မွန္ (BOKITOKIJKERS)


 ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တုန္းက နယ္သာလန္ႏိုင္ငံ တိရစၦာန္ ဥယ်ာဥ္ တစ္ခုမွာ ေဂၚရီ လာ (Bokito အမည္ရ) ေမ်ာက္ဝံတစ္ေကာင္ရဲ ႔ တိုက္ခိုက္မွုကို လူသံုးေလးေယာက္ ေလာက္ ခံလိုက္ရပါတယ္။ 

Wednesday, March 6, 2013

Simone de Beauvoir

ရွင့္ကို ကၽြန္မေတြ႔ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွင္နဲ႔ေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္မေတာင္းဆိုမွာမဟုတ္ဘူး။
ဒါ ကၽြန္မရဲ႕မာနမဟုတ္ဘူး။ ရွင့္ေရွ႕မွာ ကၽြန္မအဖို႔ မာနဆိုတာမရွိဘူး ဒါကို ရွင္သိပါတယ္။
ရွင္လည္း ကၽြန္မကိုေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္က်မွ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ေတြ႔ဆံုျခင္းက အဓိပၸာယ္ရွိမွာမို႔ပါ။

အခ်စ္မွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ
ရွင္လည္းကၽြန္မကိုခ်စ္၊ ကၽြန္မကလည္း ရွင္ကိုခ်စ္မွ ဒီအခ်စ္က အဓိပၸာယ္ရွိတယ္
---- ျပင္သစ္စာေရးဆရာမ Simone de Beauvoir (Jan 9, 1908-- April 14, 1986)

လူတစ္ေယာက္အတြက္

Photo: လူတစ္ေယာက္အတြက္ အၿပံဳးဆိုတာ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ၾကည့္ရအေကာင္းဆံုးေသာအရာ
လူတစ္ေယာက္အတြက္ ယံုၾကည္မႈဆိုတာ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ အဖိုးအတန္ဆံုးေသာအရာ
လူတစ္ေယာက္အတြက္ မိသားစုဆိုတာ သူ႔ဘဝမွာ တန္ဖိုးအရွိဆံုးေသာအရာ
လူတစ္ေယာက္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ သူ႔ဘဝမွာ အရခဲဆံုးေသာအရာ

မနက္လင္းတာနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးဖို႔ မႏွေျမာပါနဲ႔
ဘာလုပ္လုပ္ ယံုၾကည္မႈေတြ ကိုယ္နဲ႔အတူရွိေနပါေစ
မိသားစုထမင္းဝိုင္းကို တန္ဖိုးထားပါ
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြနဲ႔ အၿမဲဆက္သြယ္ပါ 
.
လူတစ္ေယာက္အတြက္ အၿပံဳးဆိုတာ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ၾကည့္ရအေကာင္းဆံုးေသာအရာ
လူတစ္ေယာက္အတြက္ ယံုၾကည္မႈဆိုတာ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ အဖိုးအတန္ဆံုးေသာအရာ
လူတစ္ေယာက္အတြက္ မိသားစုဆိုတာ သူ႔ဘဝမွာ တန္ဖိုးအရွိဆံုးေသာအရာ
လူတစ္ေယာက္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ သူ႔ဘဝမွာ အရခဲဆံုးေသာအရာ

မနက္လင္းတာနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအၿပံဳးတစ္ပြင့္ေပးဖို႔ မႏွေျမာပါနဲ႔
ဘာလုပ္လုပ္ ယံုၾကည္မႈေတြ ကိုယ္နဲ႔အတူရွိေနပါေစ
မိသားစုထမင္းဝိုင္းကို တန္ဖိုးထားပါ
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြနဲ႔ အၿမဲဆက္သြယ္ပါ .

99sanay

တျခားလူရဲ႕အသိပညာနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျဖည့္ဆည္းလို႔ရတယ္
ဒါေပမယ့္ တျခားလူရဲ႕အသိပညာနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိမ္ငယ္ေအာင္မလုပ္မိပါေစနဲ႔

အခ်စ္

Photo: အခ်စ္ရဲ႕ညိႈ႕ဓာတ္ကို ဘယ္သူမွမလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး
အခ်စ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး
တကယ္လို႔ အခ်စ္ကို ဘဝထဲကသင္ယူစရာသင္ခန္းစာတစ္ခုလို႔ မွတ္ယူခဲ့ရင္
ကံမေကာင္းမွာကို သင္ေၾကာက္ေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး
သင့္အခ်စ္ကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ရင့္က်က္ေစႏုိင္ဦးမွာ
အခ်စ္ဆိုတာ ဆူးပါတဲ့ႏွင္းဆီလိုပဲ သူ႔အနားကပ္ခ်င္ရင္ ဆူးစူးတဲ့ဒဏ္ကိုခံရဖို႔ ျပင္ဆင္ထားသင့္တယ္
သင္သာဆႏၵရွိခဲ့ရင္ ဆူးစူးခံရတာကလဲ သင့္အတြက္ ၾကည္ႏူးျခင္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္

အခ်စ္ဆိုတဲ့လမ္းေပၚမွာ သင္ယူျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္
အခ်င္းခ်င္းနားလည္ႏိုင္တဲ့ သင္ယူျခင္း
အခ်င္းခ်င္းခြင့္လႊတ္သည္းခံႏိုင္တဲ့ သင္ယူျခင္း
အခ်င္းခ်င္းအေပးအယူမွ်တဲ့ သင္ယူျခင္း
အခ်င္းခ်င္းေဖးမအားေပးတဲ့ သင္ယူျခင္း
..................
မျပတ္သင္ယူေနမွ လိုရာခရီးဆီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး အတူတကြေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္မွာျဖစ္တယ္
.
အခ်စ္ရဲ႕ညိႈ႕ဓာတ္ကို ဘယ္သူမွမလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး

အခ်စ္

Photo: အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေဝးေရာက္ေနတုန္း အခ်င္းခ်င္းဆက္တဲ့ဖုန္းျဖစ္တယ္။ လြမ္းဆြတ္ေဝးကြာေနတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို နီးကပ္ေစတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ေရဆာေနတုန္း ေသာက္ရတဲ့ေရတစ္ေပါက္ျဖစ္တယ္။ ပင္ပန္းေနတုန္း ေသာက္ရတဲ့ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ျဖစ္တယ္။ စိတ္ညစ္အားငယ္ေနတုန္း ႏွစ္သိမ့္အားေပးတဲ့စကားျဖစ္တယ္။ စိတ္တိုေဒါသထြက္တုန္း ေနာက္ေျပာင္တဲ့ဟာသျဖစ္တယ္။ စိတ္မၾကည္လင္တုန္း နမ္း႐ႈံ႕လိုက္တဲ့ ပန္းကေလးတစ္ပြင့့္ျဖစ္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ စိတ္ေနစိတ္ထားတစ္ခုျဖစ္တယ္။ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စိန္လက္စြပ္တစ္ကြင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ လွပတဲ့အခ်စ္ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္။ အခ်င္းခ်င္းၾကည့္တ့ဲ အၾကည့္ထဲကေန ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရေစတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ယံုၾကည္မႈတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုပခံုးမ်ဳိးကိုမီွရမယ္ဆုိတာ သင္သိတယ္။ ဘယ္လိုရင္ခြင္မွာအိပ္မွ အိပ္ေပ်ာ္မယ္ဆိုတာကို သူသိတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ဘဝတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ မခဲြမခြာ၊ ဒိုးတူေပါက္ဖက္၊ လက္ခ်င္းယွက္ၿပီး ေလျပင္းမုန္တိုင္းေတြကို အတူတူရင္ဆိုင္တယ္။ ႏွစ္ၾကာေလ အဖိုးတန္ေလျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ခ်ဳိ႕ဝိုင္ျဖစ္တယ္။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ မထင္မွတ္၊ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့အခ်ိန္မွာ သင့္လက္ကိုေႏြးေထြးေစၿပီး သင့္ႏွလံုးသားကို လႈပ္ရွားေစတဲ့အရာျဖစ္ပါတယ္။ ေႏြမိုးေဆာင္းအေျပာင္းအလဲၾကားမွာ အတူတူ တေျဖးေျဖးအိုမင္းသြားတာျဖစ္တယ္။ အခ်စ္က အဲဒီေလာက္ ရိုးရွင္းခဲ့ပါတယ္။

အခ်စ္ကို အမ်ဳိးမ်ဳိးဖဲြ႔ဆိုၾကတယ္။

ႏူးႏူးညံ့ညံ့ဖဲြ႔ဆိုတဲ့အခ်စ္က ခ်ဳိၿမိန္တယ္၊ ရင္ကိုၾကည္ႏူးေစတယ္။
ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဖဲြ႔ဆိုတဲ့အခ်စ္က ရက္စက္တယ္၊ ရင္ကိုထိရွနာက်င္ေစတယ္။

သင္ေရာ.. အခ်စ္ကို ဘယ္လိုဖဲြ႔ဆိုခ်င္သလဲ?


(ဘာသာျပန္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ထဲက စာတစ္ပိုင္းတစ္စပါ..  း)
.
အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေဝးေရာက္ေနတုန္း အခ်င္းခ်င္းဆက္တဲ့ဖုန္းျဖစ္တယ္။ လြမ္းဆြတ္ေဝးကြာေနတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို နီးကပ္ေစတယ္။

အသံမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ

Photo: အသံမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
________________

“အေၾကာ္စံုရမယ္.... အေၾကာ္စံု ပူပူေလးရမယ္....”

ေတာျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕၏ လမ္းၾကိဳလမ္းၾကားထဲတြင္ စက္ဘီးတစ္စီးတြန္းျပီး အေၾကာ္လွည့္ေရာင္းေနေသာ အဘိုးအိုတစ္ဦးကို ေန႔တိုင္းလိုလို ေတြ႔ရတတ္သည္။ ဓာတ္ခဲထည့္ထားေသာ အေပါစားစပီကာမွ ခ်ဳိသာေသာအသံသည္ ရပ္ကြက္တိုင္းသို႔ ပ်ံ႕လႊင့္သြားသည္။ ထိုအသံမွာ ကြ်န္မ၏အသံျဖစ္သည္။ ပိန္လွီေသာခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ စက္ဘီးကို အားစိုက္တြန္းရင္း ေနရာလပ္မက်န္ေအာင္ အေၾကာ္လွည့္ေရာင္းေနေသာ ဆံြအနားမၾကားအဘိုးအိုမွာ ကြ်န္မ၏ဖခင္ျဖစ္သည္။

ကြ်န္မအသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လြန္ေျမာက္လာမွ ကြ်န္မတစ္သက္စာမက အေဖအသံုးျပဳခဲ့ေသာ စက္ဘီးေပၚရွိေခါင္းေလာင္းေလးေနရာတြင္ ကြ်န္မ၏အသံကို သတၱိရွိရွိ အစားထိုးတပ္ဆင္ အသံုးျပဳရဲခဲ့သည္။ ဆြံအေသာ ဖခင္တစ္ဦးရွိျခင္းသည္ ရွက္စရာေကာင္းသည္ဟု ကြ်န္မသံုးႏွစ္သမီးအရြယ္ကပင္ နားလည္ခဲ့သည္။ သိတတ္စအရြယ္ကပင္ အေဖ့ကို ကြ်န္မရြ႔ံမုန္းခဲ့သည္။ ကြ်န္မအရြယ္ ကေလးမ်ား အေဖ့ထံတြင္ အေၾကာ္၀ယ္ျပီး ပိုက္ဆံမေပးဘဲထြက္ေျပးလွ်င္ လည္ပင္းေၾကာကိုဆန္႔ျပီး တစ္ခုခုေအာ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနေသာ အေဖ့ကုိၾကည့္ရင္း ကြ်န္မ အလြန္၀မ္းနည္းမိသည္။ အစ္ကိုမ်ားလို ထိုကေလးေနာက္သို႔ ေျပးလိုက္ျပီး လက္သီးႏွင့္ ကၽြန္မထိုးမပစ္တတ္။ ထိုကေလးမ်ားကို ကြ်န္မ မမုန္းမိ။ ကြ်န္မမုန္းမိသည္မွာ အေဖဆြံအေနျခင္းျဖစ္သည္။

အေမဆံုးျပီးေနာက္ပိုင္း အေဖႏွင့္အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္သည္ ကြ်န္မအေပၚ အခ်စ္ေတြပိုခဲ့ၾကသည္။ အေမခ်န္ထားရစ္ခဲ့ေသာ တစ္ခုတည္းေသာပစၥည္းမွာ အေမအပ်ဳိတုန္းက ေဘးအိမ္မွအေဒၚၾကီးႏွင့္အတူ တဲြရိုက္ထားေသာ အျဖဴအမဲ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုျဖစ္သည္။ အေဖ့ကို ကြ်န္မစကားျပန္မေျပာသည့္ အခါတိုင္း၊ အေဖ့ကိုေဆာင့္ေအာင့္ျပသည့္အခါတိုင္း အေဖသည္ ထိုဓာတ္ပံုကို ထုတ္ၾကည့္ေနတတ္သည္။

“လူ အ သမီး... လူ အ ၾကီးသမီး” ဟု အျခားကေလးမ်ား ေနာက္ေျပာင္လွ်င္ ကြ်န္မအလြန္၀မ္းနည္းမိသည္။ ထိုကေလးမ်ားကို ကြ်န္မျပန္မေျပာႏိုင္သည့္အခါတိုင္း အိမ္သို႔ေျပးျပန္ျပီး အေၾကာ္ေၾကာ္ေနေသာ အေဖ့ေရွ႕ ေျမၾကီးေပၚတြင္ စက္၀ိုင္းသ႑ာန္ အ၀ိုင္းကိုဆဲြျခစ္ျပီး အလယ္ဗဟုိကို တံေတြးေထြးပစ္ခဲ့တတ္သည္။ ထိုအျပဳအမူကို ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ နားမလည္ေသာ္လည္း ကြ်န္မေဒါသထြက္တိုင္း၊ မေက်နပ္တိုင္း အေဖသည္ ကြ်န္မစိတ္ထြက္ေပါက္ရွာရာ ေနရာျဖစ္ခဲ့သည္။ အေလွာင္ခံရတိုင္း အေဖ့ေရွ႕တြင္ ကြ်န္မေပါက္ကဲြမိတတ္သည္။ စိတ္တိုင္းက်ေျပာဆိုျပီးမွ ေက်နပ္စြာထြက္သြားေသာ ကြ်န္မကိုၾကည့္ရင္း အေဖသည္ တစ္ေယာက္တည္း ေငးငိုင္က်န္ေနခဲ့ျမဲျဖစ္သည္။

အေလွာင္ခံရေသာ ပတ္၀န္းက်င္မွ ကြ်န္မေရွာင္ေျပးခ်င္ခဲ့သည္။ ကြ်န္မစာၾကိဳးစားခဲ့သည္။ ဘဲြ႔ရပညာတတ္လွ်င္ ဤရြာကေလးမွ ကြ်န္မခြာမည္။ လူအ,ၾကီး၏သမီးအျဖစ္ လူတိုင္းလိုလိုသိေနေသာ ေနရာမွထြက္သြားႏိုင္ရန္ ကြ်န္မဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိသည္။ အိမ္ေထာင္ျပဳကုန္ၾကျပီျဖစ္ေသာ အစ္ကိုမ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ကြ်န္မ မသိ။ အေဖ၏အေၾကာ္ဖိုသည္ ထင္းမည္မွ်စားလိုက္မွန္း ကြ်န္မစိတ္မ၀င္စား။ ေႏြမွေဆာင္း၊ ေဆာင္းမွမိုး ေျပာင္းလဲေနသည္။ ပြတ္တိုက္ဖန္မ်ားေသာေၾကာင့္ အဆံတိုသြားေသာ အေဖ့၏ မပီမသ ေခါင္းေလာင္းသံမွာ ဘယ္ႏွစ္ရြာကိုျဖတ္ျပီးျပီဆိုတာကိုလည္း ကြ်န္မ သတိမထားမိေတာ့။ ကြ်န္မ၏ တစ္ခုတည္းေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ စာၾကိဳးစားျပီး ဤရြာေလးကို စြန္႔မည္။

++++++++++++ +++++++++++++

အေဖသည္ အေမရွိစဥ္ကခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ အေကာင္းဆံုးဟုထင္ရေသာ ပိတ္ၾကမ္းအကႌ်ကို၀တ္လွ်က္ မိုးဦး၏မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္တြင္ ထိုင္ေနသည္။ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အားရေက်နပ္ေသာအျပံဳးႏွင့္ ပါးစပ္မွ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး မပီမသေျပာရင္း ဆီမ်ားေပက်ံေနေသာ ေငြစကၠဴတစ္ထပ္ကို ကြ်န္မလက္ထဲသို႔ အတင္းထိုးထည့္ေနသည္။ ထိုေန႔က ကြ်န္မ ေအာင္စာရင္းထြက္ေသာေန႔ျဖစ္သည္။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူျဖစ္ေတာ့မည့္ ကြ်န္မကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ အေဖက ထမင္းစားပဲြေလးတစ္ခု က်င္းပေပးခဲ့သည္။ ထမင္းစားေနစဥ္ ေဆြမ်ဳိးမ်ားေရွ႕တြင္ အေဖ့ပန္းကန္ထဲသို႔ ဟင္းမ်ားကို ကြ်န္မခူးထည့္ေပးလိုက္သည္။

“အေဖ ဟင္းေတြစားပါ” အေဖမၾကားႏိုင္မွန္း သိေသာ္လည္း ကြ်န္မစိတ္ကို ခန္႔မွန္းလို႔ရသည္ ထင္၏။ ဟင္းမ်ားကိုစားရင္း မ်က္ရည္ႏွင့္အရက္ကို ေရာျပီး အေဖမ်ဳိခ်လိုက္သည္။ (၁၈)ႏွစ္အတြင္း ပထမဦးဆံုးျမင္ရေသာ ကြ်န္မ၏ အေဖဟုေခၚေသာ ပါးစပ္အမူအရာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ ထိုညေနက အေဖသည္ လက္ဟန္ေျခဟန္ျဖင့္ စကားေတြမ်ားေနခဲ့သည္။ အေဖေပ်ာ္ျပီး မူးေနခဲ့သည္။

အေဖ အလုပ္ပိုၾကိဳးစားခဲ့သည္။ ဆီေပေနေသာ အေၾကာ္ေရာင္းရေငြမ်ားျဖင့္ ကြ်န္မေက်ာင္းျပီးသည္အထိ လိုေလေသးမရွိေအာင္ ပံ့ပိုးေပးခဲ့သည္။ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ရြာႏွင့္မိုင္ေပါင္း(၃၀)ခန္႔ေ၀းေသာျမိဳ႕တြင္ မူလတန္းျပဆရာမအျဖစ္ ကၽြန္မအလုပ္ရခဲ့သည္။ အဆင္ေျပေနသားက်မွ ကြ်န္မႏွင့္အတူေနဖို႔အေဖ့ကို သြားေရာက္ေခၚယူခဲ့သည္။ သမီးမိုက္၏ ေနာက္က်မွသိလာေသာ အမွားမ်ားအတြက္ အေဖ့ကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ရဦးမည္။

ကြ်န္မစီးေသာကားမွာ ရြာမေရာက္ခင္ လမ္းခုလပ္တြင္ တိမ္းေမွာက္သြားခဲ့သည္။ သတင္းၾကားၾကားခ်င္း အေဖႏွင့္အစ္ကိုမ်ားက အခင္းျဖစ္ရာေနရာသို႔ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာခဲ့သည္။ အစ္ကိုႏွင့္မရီးမ်ားက ေသြးအလွိမ့္လွိမ့္ျဖင့္ ေမ့ေျမာေနေသာ ကြ်န္မကို ေပြ႔ဖက္ငိုေလသည္။ အေဖသည္ ေသလုေျမာပါးျဖစ္ေနေသာ ကြ်န္မကိုေပြ႔ခ်ီျပီး ေဆးရံုသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့သည္။ အစ္ကိုမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ ပိန္လီွေသာအေဖသည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြ်န္မကိုေပြ႔ခ်ီရာမွာ ခြန္အားပါလွသည္။ ေဆးရံုသို႔ေရာက္ေသာ္ ဆရာ၀န္မွာ စစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ျပီး ျမိဳ႕ေဆးရံုသို႔ ေျပာင္းေစခဲ့သည္။ အစ္ကို႔ကိုလည္း ကြ်န္မမွာကယ္တင္ဖို႔ မရႏိုင္ေၾကာင္း၊ အသက္အႏၱရာယ္စိုးရိမ္ရေၾကာင္း အသိေပးခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြ်န္မမွာ ေမ့ေျမာေနဆဲျဖစ္ျပီး ေသြးတိုင္း၍မရေအာင္ ေသြးေပါင္မ်ား က်ေနခဲ့သည္။

အေဖမွာ ကိုယ္လက္အမူအရာမ်ားျဖင့္ ဆရာ၀န္အား ကြ်န္ကို ၾကိဳးစားကယ္တင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနသည္။

“ၾကိဳးစားကုသဖို႔ ေငြေတြေတာ္ေတာ္ကုန္လိမ့္မယ္။ ေငြကုန္တယ္ထားဦး သူ႔အသက္ျပန္ရွင္ခ်င္မွ ရွင္လိမ့္မယ္”

ဆရာ၀န္၏ေျပာစကားကို အစ္ကိုက လက္ဟန္ဘာသာစကားျဖင့္ အေဖ့ကို ျပန္ေျပာျပသည္။ ထိုစကားကိုၾကားၾကားခ်င္း အေဖသည္ ဆရာ၀န္ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထရပ္လိုက္သည္။ အေၾကာ္ေၾကာ္သည့္ပံုစံ၊ ေကာက္ရိတ္သည့္ပံုစံမ်ားကို လုပ္ျပသည္။ ဘာမွမရွိေတာ့ေသာ အကႌ်အိတ္ထဲသို႔ လက္ႏႈိက္ျပျပန္သည္။ သေဘာမွာ.....

ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္သမီးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကယ္တင္ေပးပါ။ ကြ်န္ေတာ္အေၾကာ္ေရာင္း ေကာက္ရိတ္ျပီးရတဲ့ေငြေတြကို ေဆးဖိုး၀ါးခေပးပါမယ္။ကြ်န္ေတာ္သားေတြ ရွိပါေသးတယ္။ လိုအပ္တဲ့ေငြေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကိဳးစားရွာပါ့မယ္” ဆရာ၀န္က ေခါင္းခါျပသည္။
အေဖမွာ အိမ္ေခါင္မိုးကို လက္ညိႇဳးထိုးျပလိုက္၊ ေျမၾကီးကိုနင္းလိုက္၊ ရင္ဘတ္ကို ပုတ္ျပလိုက္ႏွင့္ “အဲဒီေငြေတြ မေလာက္ေသးရင္ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ကိုေရာင္း၊ ေျမကြက္ကိုေရာင္းျပီးေပးပါ့မယ္။ ၾကိဳးစားျပီး အသက္ကိုကယ္ေပးပါ။ လိုအပ္သေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ေပးပါ့မယ္” ဆရာ၀န္ကို ဘာသာျပန္ျပေနေသာ အစ္ကိုမွာ မ်က္ရည္တဲြလဲႏွင့္၊ ေသဆံုးသူမ်ားစြာကို ေတြ႔ၾကံဳဖူးေသာ္လည္း အေဖ့အမူအရာကိုၾကည့္ၿပီး ဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္ နပ္စ္မ်ားလည္း မ်က္ရည္၀ဲလွ်က္ရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ အေဖလံုးဝမ်က္ရည္မက်ခဲ့....

အေဖ၏ၾကီးမားေသာေမတၱာသည္ ကြ်န္မကိုကယ္တင္ဖို႔ ဆရာ၀န္မ်ားအား ယံုၾကည္မႈႏွင့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခဲြစိတ္ခန္းအျပင္ဖက္တြင္ အေဖသည္ ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္ရြတ္ရင္း ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနသည္။ ခဲြစိတ္ျပီး ကြ်န္မေမ့ေျမာေနခဲ့ေသးသည္။ ဆရာ၀န္မ်ားက ကြ်န္မကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္ေလျပီ။ သို႔ေသာ္အေဖမွာ ေမ့ေျမာေနေသာ ကြ်န္မေဘးတြင္ရွိေနခဲ့သည္။ လက္ၾကမ္းၾကီးႏွင့္ ကြ်န္မမ်က္ႏွာကို ပြတ္သပ္ေပးျပီး ပါးစပ္မွားလည္း ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ေရရြတ္ေနသည္။

“သမီးေလး ႏိုးလာပါေတာ့ သမီးေလးရယ္.... အေဖေစာင့္ေနတယ္ သမီးေလး”

ကြ်န္မေဆးကုသဖို႔အတြက္ အေဖသည္ ရြာတကာလွည့္ျပီး အေၾကာ္ေရာင္းခဲ့သည္။ အေဖ့အေၾကာင္းကို သိထားၾကသူမ်ားက အေဖ၏ သမီးအေပၚထားေသာ ၾကီးမားေသာေမတၱာေၾကာင့္ အေဖ့ကို အားေပးၾကသည္။ သမီးအသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ အေဖ့ယံုၾကည္မႈမ်ားက ပိုခိုင္ျမဲခဲ့သည္။

တစ္လအၾကာ ေမ့ေျမာေနရာမွ ကြ်န္မသတိျပန္လည္လာခဲ့သည္။ မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ကြ်န္မေတြ႔လိုက္သည္မွာက အရိုးေပၚအေရတင္ေနေသာ အဘိုးအိုတစ္ဦး၊ မ်က္ႏွာမွာ အံ့ၾသ၀မ္းသာေသာအရိပ္ျဖင့္ ပါးစပ္ၾကီးဟလွ်က္ တစ္ခုခုေအာ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနေသာ အဘိုးအိုတစ္ဦး၊ တစ္လအတြင္း ဆံပင္မ်ား ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴကုန္ျပီး ပိုအိုစာသြားေသာ အဘိုးအိုတစ္ဦး...... ကြ်န္မ၏ ဖခင္ျဖစ္သည္။ သားသမီးအေပၚထားေသာ အေဖ၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ ငယ္စဥ္က အေဖ့အေပၚဆက္ဆံခဲ့ေသာ ကြ်န္မ၏ ရိုင္းပ်ေသာ အျပဳအမူမ်ားကို အမွတ္အေတး မထားတတ္ေသာ၊ အေဖ့၏ခြင့္လႊတ္တတ္ေသာ စိတ္တို႔ေၾကာင့္ပင္ ကြ်န္မအသက္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

++++++++++++++++++

တစ္ခါတရံ ေခါင္းကိုက္တတ္သည္မွလဲြ၍ ကြ်န္မပကတိက်န္းမာလာခဲ့သည္။ က်န္ရွိေနေသးေသာ ေဆးဖိုးအေၾကြးမ်ားကို အေဖႏွင့္အတူ ကြ်န္မတို႔ ၾကိဳးစားဆပ္ခဲ့ၾကသည္။ ကြ်န္မအလုပ္လုပ္ေသာ ျမိဳ႕ေလးတြင္ အေဖကို ကြ်န္မႏွင့္အတူေနေစခဲ့သည္။ အေၾကာ္ဆက္မေရာင္းရန္ ေျပာေသာ္လည္း မေရာင္းရမေနႏိုင္ေသာ အေဖ့အတြက္ စက္ဘီးတစ္စီး ၀ယ္ေပးခဲ့သည္။ “ လူ အ,ၾကီး၏သမီး” ဟု အေခၚခံေလွာင္ေျပာင္ရမည္ကို ကြ်န္မ မေၾကာက္ေတာ့။ ထိုကဲ့သို႔ အၾကင္နာၾကီးမားေသာ ဖခင္တစ္ဦးရွိျခင္းကို ကြ်န္မ ဂုဏ္ယူမိေနေသးသည္။

အေဖ၏စက္ဘီးေပၚတြင္ ကြ်န္မအသံသြင္းထားေသာ စပီကာတစ္ခု တပ္ဆင္ေပးလိုက္သည္။ ကြ်န္မ၏ ခ်ဳိေသာေသာအသံကို အေဖမၾကားႏိုင္ေသာ္လည္း စပီကာခလုတ္ကို တစ္ခ်က္ႏွိပ္လိုက္တိုင္း အေဖသည္ ေခါင္းေမာ့ၿပီး အားရေက်နပ္စြာၿပံဳးေနတတ္သည္။ ကြ်န္မအသံႏွင့္အတူ ရပ္ကြက္တကာလွည့္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အေၾကာ္ေရာင္းေနတတ္သည္။

လူလူခ်င္းတြင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ားသည္ ကူးလူးဆက္ဆံေနၾကသည္။ ကြ်န္မတို႔က ထိုခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခံစားနားလည္တတ္ဖို႔လိုသည္။ ခံယူမွ်ေဝတတ္ဖို႔ လိုသည္။ ၾကီးမားခ်ဳိသာေသာ ေမတၱာေတးသံမွာ အသံမဲ့ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဆြံအနားမၾကားေသာဖခင္မွ ကြ်န္မသင္ယူခဲ့ရသည္။ ထိုအသံမဲ့ေတးသံ၏ခြန္အားကို သံသယရွိေနစရာ မလိုေပ။ ထိုခြန္အားမွာ ကြ်န္မအား ပါးစပ္မွထုတ္ေဖာ္ေျပာမျပႏိုင္ေသာ ဖခင္တစ္ဦး၏ သားသမီးအေပၚတြင္ ထားရွိေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ အျမင့္ဆံုးသို႔ တြန္းပို႔ေပးခဲ့သည္။

“အနားပဲ့ေသာေနရာကို မၾကည့္ခဲ့လွ်င္ ဖန္ခြက္တိုင္းသည္၀ိုင္းစက္၏။ လူတိုင္းတြင္ အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီ ရွိတတ္ၾကသည္။ ထိုအားနည္းခ်က္ကို လ်စ္လ်ဴရႈေသာ္ လူတိုင္းသည္လူေကာင္းျဖစ္၏”


မူရင္း-- http://soul.cn.yahoo.com/ypen/20120621/1127069.html ကို ျမန္မာမႈျပဳၿပီး ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆုိေရးသားသည္။

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Friday, April 28, 2006)
.
“အေၾကာ္စံုရမယ္.... အေၾကာ္စံု ပူပူေလးရမယ္....”

အိပ္မက္ေတြ အခိုးမခံရေစနဲ႔

Photo: အိပ္မက္ေတြ အခိုးမခံရေစနဲ႔
_____________________

အေမရိကန္ရွိ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း၏ စာသင္ခန္းတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။ ဆရာက ေက်ာင္းသားမ်ားကို "ကြၽန္ေတာ္၏ရည္မွန္းခ်က္" ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာစီစာကံုးတစ္ပုဒ္ ေရးခိုင္းခဲ့သည္။

ေက်ာင္းသားတစ္ဦးက ဆရာေပးသည့္ေခါင္းစဥ္ကို အႏွစ္ၿခိဳက္ႀကီးႏွစ္ၿခိဳက္ၿပီး ဗလာစာအုပ္ေပၚတြင္ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ကို ခ်က္ခ်င္းခ်ေရးခဲ့သည္။ သူ၏ ရည္မွန္းခ်က္မွာ "ကြၽန္ေတာ္ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ ေျမကြက္ႀကီးတစ္ကြက္ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အဲဒီေျမကြက္ေပၚမွာ သစ္ပင္၊ ပန္းမာလ္ေတြ အျပည့္စိုက္ၿပီး စိမ္းစိုတဲ့ဥယ်ာဥ္လုပ္ပါမယ္။ ၿပီးေတာ့ ပန္းၿခံအလယ္မွာ သစ္သားအိမ္ေလးေတြေဆာက္ၿပီး အသားကင္ဖို႔ေနရာေတြထားရွိပါမယ္။ ဟိုတယ္တစ္လံုးကိုလည္းေဆာက္ၿပီး ကိုယ့္မိသားစုအျပင္ အျခား လာေရာက္လည္ပတ္သူေတြကိုလည္း အနားယူအပန္းေျဖေစပါမယ္" ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ထို႔ေနာက္ သူ၏စာစီစာကံုးကို ဆရာအားျပရာ ဆရာကတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး မင္နီျဖင့္"X" ၾကက္ေျခခတ္လိုက္သည္။ ဆရာက သူ႔အား ေနာက္စာစီစာကံုးတစ္ပုဒ္ကို ေရးခိုင္းေစခဲ့ျပန္သည္။

ေက်ာင္းသားက သူေရးထားသည့္ စာစီစာကံုးကို ေသခ်ာျပန္ဖတ္ၿပီး အမွားမေတြ႔ေသာေၾကာင့္ ဆရာအားထပ္ျပေလသည္။

ဆရာက "မင္းကို မင္းရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္စိတ္ကူးကို ေရးခိုင္းတာ၊ ဒီလို အိပ္မက္ဆန္ဆန္ စိတ္ကူးယဥ္တာကို ေရးခုိင္းတာမဟုတ္ဘူး။ မင္းရဲ႕ တကယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကို ဆရာလိုခ်င္တယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ေတြကို ဆရာမလိုခ်င္ဘူး။ နားလည္လား" ဟူေျပာေသာအခါ ေက်ာင္းသားက "ဆရာ... ဒါ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ တကယ့္ရည္မွန္းခ်က္ပါ" ဟူ အားတက္သေရာ ျပန္ေျဖသည္။

"မဟုတ္ဘူး.. ဒါဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြက စိတ္ကူးယဥ္တာေတြပဲ .... မင္းအသစ္ျပန္ေရးပါ"

"ကြၽန္ေတာ္ နားလည္တယ္ဆရာ.. ဒါ ကြၽန္ေတာ္တကယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ရည္မွန္းခ်က္ကို ကြၽန္ေတာ္မျပင္ႏိုင္ဘူး ဆရာ"

ဆရာ႔စကားကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းဆန္ၿပီး ေက်ာင္းသားကျပန္ေျပာသည္။

"တကယ္လို႔ မင္းအသစ္မေရးရင္ မင္းကိုဆရာ ေအာင္မွတ္မေပးဘူး။ မင္း ေသခ်ာစဥ္းစားပါ"

ေခါင္းခါၿပီးေျပာေသာ ဆရာ့စကားကို ေက်ာင္းသားကလည္း ထပ္မေရးႏိုင္ေၾကာင္း ေခါင္းခါျပသည္။ ေနာက္ဆံုး ထိုစာစီစာကံုးမွာ " E " အဆင့္သာရခဲ့သည္။

ထိုသို႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ပ်က္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း(၃ဝ)အၾကာတြင္ ၎ဆရာက ေက်ာင္းသားတစ္သိုက္ႏွင့္ အပန္းေျဖပန္းၿခံတစ္ခုသို႔ ေပ်ာ္ပဲြစားေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ဆရာက ျမက္ခင္းစိမ္းႏွင့္ ပန္းေပါင္းစံုကို ေငးေမာၾကည့္ရႈရင္း သင္းပ်ံ႕ေသာ အသားကင္နံ႔ကို ရွဴရွိဴက္ေနမိသည္။ တစ္ေနရာတြင္ လူလတ္ပိုင္း လူရြယ္တစ္ဦးက ဆရာဆီဦးတည္ေလွ်ာက္လာၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ ဆရာ၏တပည့္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္ဟု ေျပာဆို မိတ္ဆက္ေလသည္။

လူရြယ္က ဆရာကိုအေၾကာင္းစံုေျပာျပၿပီး သူသည္ ထိုႏွစ္က စာစီစာကံုးမေအာင္ေသာ ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တြင္ သူသည္ စာစီစာကံုးထဲေရးခဲ့သည့္အတိုင္း သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည့္ အပန္းေျဖဥယ်ာဥ္ႀကီးတစ္ခုကို တည္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ဆရာမွာ လူငယ္စကားေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္(၃ဝ)ကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိသည္။ မိမိေရွ႕တြင္ရပ္ေနေသာ လူရြယ္ကိုၾကည့္ၿပီး စကားတစ္ခြန္းကို ေရရြတ္လုိက္ေတာ့သည္။

"အႏွစ္(၃ဝ)အတြင္းမွာ ငါ့အတြက္နဲ႔ ေက်ာင္းသားဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အိပ္မက္ေတြကို ငါေခ်ဖ်က္ခဲ့မိသလဲ မသိဘူး။ မင္းကေတာ့ မင္းရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကို ငါ့ေၾကာင့္အေခ်ဖ်က္မခံဘဲ ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ခဲ့တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာေက်ာင္းသားျဖစ္တယ္"

သင္ေရာ? သင့္ရည္မွန္းခ်က္အိပ္မက္ေတြ သူတစ္ပါး၏ ပါးစပ္ဖ်ားေၾကာင့္ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ခဲ့ရၿပီလား? အခိုးခံခဲ့ရၿပီလား?



မူရင္း--- http://www.duwenzhang.com/wenzhang/lizhiwenzhang/gushi/20081015/21393.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန(Saturday, December 05, 2009)
.
အေမရိကန္ရွိ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း၏ စာသင္ခန္းတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။ ဆရာက ေက်ာင္းသားမ်ားကို "ကြၽန္ေတာ္၏ရည္မွန္းခ်က္" ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာစီစာကံုးတစ္ပုဒ္ ေရးခိုင္းခဲ့သည္။

Photo: အဲဒီက်ားႀကီးက တကယ္မရွိခဲ့ပါဘူး...ဒါ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စိတ္ကူးအေတြးသက္သက္ပါ။

က်ားႀကီးထက္ပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာက ပင္လယ္ျပင္ထက္မွာ စိတ္ပ်က္လက္ေလ်ာ့သြားျခင္းပါပဲ။ 

ဒီက်ားႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕လိုအင္ဆႏၵျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္။ သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အႏၱရာယ္ေပးႏိုင္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္တထင့္ထင့္နဲ႔လည္း ပူပင္ေသာကေရာက္ေစတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူရွိေနခဲ့လို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အသိတရားေတြႏႈိးၾကားခဲ့တယ္။ တက္ၾကြတဲ့ခြန္အားေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ --- လီအန္
.


အဲဒီက်ားႀကီးက တကယ္မရွိခဲ့ပါဘူး...ဒါ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စိတ္ကူးအေတြးသက္သက္ပါ။

က်ားႀကီးထက္ပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာက ပင္လယ္ျပင္ထက္မွာ စိတ္ပ်က္လက္ေလ်ာ့သြားျခင္းပါပဲ။ 

ဒီက်ားႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕လိုအင္ဆႏၵျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္။ သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အႏၱရာယ္ေပးႏိုင္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္တထင့္ထင့္နဲ႔လည္း ပူပင္ေသာကေရာက္ေစတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူရွိေနခဲ့လို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အသိတရားေတြႏႈိးၾကားခဲ့တယ္။ တက္ၾကြတဲ့ခြန္အားေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ --- လီအန္

မိသားစုသံေယာဇဥ္..

 အခမဲ့ျဖစ္တယ္။ ကေလးဘဝကစ မိဘေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ယုယမႈကို လူတိုင္းခံၾကရတယ္။ ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႔ အနစ္နာခံၾကတဲ့ မိဘေတြက ဘယ္သားသမီးကိုမွ “ငါ့ကို ေငြေပးမွခ်စ္မယ္” လို႔ ေျပာခဲ့မယ္မထင္ဘူး။ မိဘရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြက သားသမီးေတြႀကီးလာလည္း ေပ်ာက္ပ်က္ေလ်ာ့ရဲသြားတာမ်ဳိး မရွိသလို အိုမင္းသြားလည္း ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္သြားတာမ်ဳိး မရွိဘူး။ သူတို႔အသက္ရွင္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး သူတို႔ေမတၲာေတြက သားသမီးအေပၚ လႊမ္းၿခံဳေနမွာျဖစ္တယ္။

မွတ္သားစရာ


Photo: Liu Bang အသက္(၄ဝ)အရြယ္တုန္းက တပ္သား၊ လက္နက္ေတြေတာင္မရွိခဲ့ေသးဘူး။
Liu Bei အသက္(၅၂)ႏွစ္အရြယ္မွာ ေခါင္းေမာ့ၿပီး "ငါ ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ေအာင္ျမင္မလဲ"လို႔ ေမးခဲ့တယ္။
Genghis Khan အသက္(၄ဝ)အရြယ္မွာ ေသြးေသာက္ညီအစ္ကိုရဲ႕သစၥာေဖာက္မႈေၾကာင့္ စစ္ရႈံးထြက္ေျပးခဲ့ရတယ္။

Steve Jobs အသက္(၄၂)ႏွစ္အရြယ္မွာ ပန္းသီးကုမၸဏီဆီျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ကုမၸဏီမွာသန္းတစ္ေထာင္အေၾကြးတင္ေနတယ္။
Ren Zhengfei အသက္(၄၃)ႏွစ္အရြယ္မွ Huawei ကုမၸဏီကိုတည္ေထာင္ခဲ့တယ္။
Larry Page အသက္(၂၅)ႏွစ္အရြယ္မွာ Google ကိုတည္ေထာင္ခဲ့တယ္။
Bill Gates အသက္(၂ဝ)အရြယ္မွာ Microsoft ကိုတည္ေထာင္ခဲ့တယ္။
Mark Elliot Zuckerberg အသက္(၂ဝ)အရြယ္မွာ facebook ကိုတည္ေထာင္ခဲ့တယ္။
Sam Walton အသက္(၂၆)ႏွစ္အရြယ္မွာ Wal-Mart စတိုးကိုတည္ေထာင္ခဲ့တယ္။
Lee Ang အသက္(၃၆)ႏွစ္အရြယ္မွ သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုးရုပ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ Pushing Hands ကိုရိုက္ကူးခဲ့တယ္။ ဘဲြ႔ရၿပီး (၆)ႏွစ္လံုးလံုး သူအလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ခဲ့တယ္။

အေပၚကလူပုဂၢဳိလ္ေတြက ကၽြန္မတို႔ေခတ္နဲ႔ အေတာ္အတန္ေဝးသြားၿပီ၊ ေအာက္ကလူေတြက ကၽြန္မတို႔ေခတ္မွာရွိေနဆဲပါ။
ႀကိဳးစားေနသူတစ္ေယာက္အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ေရာက္လာစၿမဲပဲ။ ေအာင္ျမင္ျခင္းမွာ အသက္အရြယ္ အကန္႔အသတ္မရွိပါဘူး။ 
ေနာက္က်တယ္ ေစာတယ္ဆိုတာမရွိပါဘူး။ ေနာက္က်မွေရာက္လာမွာကိုလည္း မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။
ကိုယ့္စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဖိအားနည္းနည္းေပးပါ၊ လႈံ႔ေဆာ္ပါ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးပါ။
ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့လမ္းအတိုင္း ႀကံ့ႀကံ့ခံဆက္ေလွ်ာက္ပါ။ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တစ္ေနရာရာမွာ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔မလဲြမေသြဆံုပါလိမ့္မယ္။


Liu Bang = တရုတ္ႏိုင္ငံသမိုင္းမွာ ပထမဆံုးေသာ သာမန္လူတန္းစားဘဝမွ ဘုရင္ျဖစ္လာသူ၊ ဟန္မင္းဆက္ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ
Liu Bei = Three Kingdoms period (Wei, Shu, Wu)မွာ Shu (Shu Han)ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ
Genghis Khan = မြန္ဂိုလီးယားအင္ပါယာကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ
Liu Bang အသက္(၄ဝ)အရြယ္တုန္းက တပ္သား၊ လက္နက္ေတြေတာင္မရွိခဲ့ေသးဘူး။
Liu Bei အသက္(၅၂)ႏွစ္အရြယ္မွာ ေခါင္းေမာ့ၿပီး "ငါ ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ေအာင္ျမင္မလဲ"လို႔ ေမးခဲ့တယ္။
Genghis Khan အသက္(၄ဝ)အရြယ္မွာ ေသြးေသာက္ညီအစ္ကိုရဲ႕သစၥာေဖာက္မႈေၾကာင့္ စစ္ရႈံးထြက္ေျပးခဲ့ရတယ္။

Photo: လူေတြဘယ္လိုေျပာေျပာေပါ့.. ကၽြန္ေတာ္ခံစားတဲ့ ခံစားခ်က္ကမွအမွန္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္
လူေတြဘယ္လိုအၾကည့္နဲ႔ပဲ ၾကည့္ပါေစ... ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စည္းဝါးက်ခ်က္ေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္ေတာက္ပ်က္စီးေစမွာမဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့အရာကို ဇဲြရွိရွိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္တယ္
ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ တာရွည္ထားမွာမဟုတ္ဘူး ----  Haruki Murakami (ဂ်ပန္စာေရးဆရာ၊ ဘာသာျပန္သူ)
.
လူေတြဘယ္လိုေျပာေျပာေပါ့.. ကၽြန္ေတာ္ခံစားတဲ့ ခံစားခ်က္ကမွအမွန္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္
လူေတြဘယ္လိုအၾကည့္နဲ႔ပဲ ၾကည့္ပါေစ... ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စည္းဝါးက်ခ်က္ေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္ေတာက္ပ်က္စီးေစမွာမဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့အရာကို ဇဲြရွိရွိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္တယ္
ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ တာရွည္ထားမွာမဟုတ္ဘူး ---- Haruki Murakami (ဂ်ပန္စာေရးဆရာ၊ ဘာသာျပန္သူ)
.

မာရီရင္မြန္ရိုးရဲ႕စကား

Photo: တကယ္လို႔ ကၽြန္မရဲ႕ခၽြတ္ယြင္းခ်က္၊ အညံ့ဆံုးေတြကို ရွင္ မကိုင္တြယ္ႏိုင္ရင္
ကၽြန္မရဲ႕အေကာင္းဆံုးေတြကလည္း ရွင္နဲ႔ထိုက္တန္မွာမဟုတ္ဘူး -----  မာရီရင္မြန္ရိုး

“I'm selfish, impatient and a little insecure. I make mistakes, I am out of control and at times hard to handle.
But if you can't handle me at my worst, then you sure as hell don't deserve me at my best.” ― Marilyn Monroe
.
တကယ္လို႔ ကၽြန္မရဲ႕ခၽြတ္ယြင္းခ်က္၊ အညံ့ဆံုးေတြကို ရွင္ မကိုင္တြယ္ႏိုင္ရင္
ကၽြန္မရဲ႕အေကာင္းဆံုးေတြကလည္း ရွင္နဲ႔ထိုက္တန္မွာမဟုတ္ဘူး ----- မာရီရင္မြန္ရိုး

“I'm selfish, impatient and a little insecure. I make mistakes, I am out of control and at times hard to handle.
But if you can't handle me at my worst, then you sure as hell don't deserve me at my best.” ― Marilyn Monroe

ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ

Photo: ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ
________________________

ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္က ဒီလိုဆိုပါတယ္။

တစ္ခါက ဘဲအုပ္စုႏွစ္စုရွိသတဲ့။ အုပ္စုတစ္စုက ဥအရမ္းဥတတ္ၿပီး ေန႔တိုင္းဥလံုးႀကီးေတြ ဥတယ္။ က်န္တဲ့အုပ္စုက ဥ ဥရမွာအရမ္းပ်င္းၿပီး ၃,၄ရက္ေနမွာ ဥေသးေသးေလးတစ္လံုး ဥတယ္။ ဒီဘဲအုပ္စုႏွစ္စုဟာ သီးသန္႔ေနၾကၿပီး ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကို မေႏွာက္ယွက္ၾကဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ သီးသန္႔ေရကန္၊ ျမက္ခင္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဥကို ဥၾကတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ေန႔တစ္ေန႔မွာ ပ်င္းတဲ့အုပ္စုထဲက ဘဲတစ္ေကာင္ဟာ ဥ,ဥတတ္တဲ့ ဘဲအုပ္စုထဲ မ်က္စိလည္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဒီအုပ္စုထဲမွာ ဘဲငပ်င္းအတြက္ျမင္ျမင္သမွ် ထူးဆန္းလို႔ေနတယ္။ ဘဲေတြဟာ သူ႔ထက္ငါအလုအယက္ ဥ,ဥၾကတယ္။ ဥ,ဥဖို႔ကို စိတ္အားထက္သန္ၾကတယ္။ သြက္လက္ႏိုးၾကားၾကတယ္။ ဥေတြႀကီးႏိုင္သမွ်ႀကီးေအာင္ ႀကိဳးစားဥၾကသလို ဥအမႊာေလးေတာင္ ဥလိုက္ခ်င္ၾကတယ္။ ဘဲငပ်င္းအတြက္ ဒါဟာအထူးအဆန္းျဖစ္လို႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီအုပ္စုထဲ သူေနခဲ့ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး တျခားဘဲေတြလို ေန႔တိုင္းဥ,ဥဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္လအၾကာမွာ သူလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေန႔တိုင္း ဥလံုးႀကီးေတြကို သူဥႏိုင္ခဲ့တယ္။

ႏွစ္လရက္ေတြ အလီလီေျပာင္းခဲ့တယ္။ အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့ဘဲအုပ္စုနဲ႔ ပ်င္းတဲ့ဘဲအုပ္စုရဲ႕ဘဝက မေျပာင္းခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့ဘဲအုပ္စုထဲက ဘဲတစ္ေကာင္ဟာ လမ္းမွားၿပီး ဘဲငပ်င္းအုပ္စုနား ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ဒီအုပ္စုရဲ႕ဘဝဟာ ဘာတိုးတက္မႈမွမရွိခဲ့ဘူး။ အစာေတြ သြားမရွာခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဥ,ဥဖို႔ကိုလည္း သူတို႔စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ အစားေကာင္းမစားရရင္ ဒါမွမဟုတ္ အစာရွာမရရင္ သူတို႔ဟာ ဥ မဥၾကဘူး။ ပ်င္းပ်င္းရိရိနဲ႔ ဥ,ဥခ်င္တဲ့အခါမွ ဥၿပီး မဥခ်င္တဲ့အခါ ၃,၄ရက္ေနတာေတာင္ တစ္လံုးမဥၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအုပ္စုရဲ႕ ဥ,ဥႏႈန္းက အရမ္းက်ဆင္းခဲ့တယ္။ ဥ,ဥတတ္တဲ့ဘဲက ဒါေတြကိုၾကည့္ၿပီး အရမ္းတုန္လႈပ္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အုပ္စုထဲ သူခ်က္ခ်င္းမျပန္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ ဒီဘဲငပ်င္းအုပ္စုထဲမွာပဲ ခဏတာေနဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဘဲငပ်င္းေတြနဲ႔ ေနရင္းေနရင္း အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သူ႔ရဲ႕အက်င့္ဟာလည္း တေျဖးေျဖးေျပာင္းလဲလာခဲ့ေတာ့တယ္။ တစ္လအၾကာမွာ ေန႔တိုင္း ဥတစ္လံုးက် ဥတတ္တဲ့သူဟာ ေန႔တိုင္းဥမဥတတ္ခဲ့ေတာ့ဘူး။

လူေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ႏႈိးၾကားတက္ၾကြတဲ့အုပ္စုထဲ သူေနရင္ သူ႔ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြရဲ႕ ကူးစက္မႈေၾကာင့္ သူဟာ ႀကိဳးစားတက္ၾကြစိတ္ေတြ ဝင္လာတယ္။ ကိုယ့္အေကာင္းဆံုးကို သူလုပ္လာႏိုင္တယ္။ ေအာင္ျမင္သူ ဒါမွမဟုတ္ ဦးေဆာင္သူ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေတြကို သူတည္ေထာင္လာႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ပ်င္းရိတဲ့အုပ္စုထဲ ေရာက္သြားရင္ေတာ့ ေတာ္ထက္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ လူပ်င္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားေစႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီအုပ္စုကို သူ မေျပာင္းလဲႏိုင္ရင္ အုပ္စုေနာက္ သူလိုက္ေျပာင္းသြားပါတယ္။ လူဆိုတာ ပ်င္းရိတတ္တဲ့အမ်ဳိးပါ။ ကိုယ့္ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က တိုးတက္လိုစိတ္မရွိဘူး၊ အေပ်ာ္အပါးထဲမွာပဲ နစ္ေနမယ္၊ အလုပ္လုပ္ရာမွာလည္း ၿပီးရင္ၿပီးေရာသေဘာထားမယ္။ ဘာစီမံကိန္းမွ မရွိဘူး။ အေကာင္အထည္မရွိဘူး။ ဖဲြ႔စည္းမႈေတြကလည္း ေလ်ာ့ရဲေနတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုဝန္းက်င္ရဲ႕ကူးစက္မႈေအာက္မွာ အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာလည္း ၾကာလာေတာ့ သာမန္နဲ႔ပဲ ၿပီးသြားႏိုင္ပါတယ္။

တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ္တိုင္တိုးတက္လိုစိတ္လဲ မရွိဘူးဆိုရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ အထူးသျဖင့္ ပ်င္းရိတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ကူးစက္ျခင္းကို အလြယ္တကူခံရတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္းေျပာင္းလဲဖို႔ မႀကိဳးစားေတာ့ဘဲ ေရလိုက္ငါးလိုက္ပဲ ေနလိုက္တတ္ၾကတယ္။

လူေတြက ပတ္ဝန္းက်င္ကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ေပမယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္က လူကိုေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ကိုယ္မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့အခါ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေျပာင္းလဲၾကရတယ္။

လူေတြမွာ အဆံုးအစမဲ့ လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြရွိပါတယ္။ ႀကိဳးစားတိုးတက္လိုစိတ္ရွိသူေတြက တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔ ကိုယ့္ေဘးပတ္လည္က ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအသံုးျပဳၿပီး အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ကူးအိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကတယ္။ ကိုယ့္လုပ္ႏိုင္စြမ္းကို တူးဆြၾကတယ္။ သင့္တင့္တဲ့အခြင့္အေရးၾကားမွာ လုပ္ႏိုင္စြမ္းကို တကယ့္ခြန္အားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၾကတယ္။ တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္တစ္ခုမွာ သာမန္အဆင့္ေလာက္ပဲရွိတယ္။ အေျခအေန တိုးတက္မႈမရွိဘူးဆိုရင္ သူ႔ကိုတျခားအလုပ္အတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ေပးလိုက္ၾကည့္ပါ။ အဲဒီအလုပ္မွာ သူ႔ရဲ႕လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ ေတြ႔ေကာင္းေတြ႔ႏိုင္ၿပီး အရင္ကထက္ ပိုေကာင္းမြန္ေအာင္၊ ပိုတိုးတက္ေအာင္ သူလုပ္ေဆာင္ေကာင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

လူတိုင္းရဲ႕ လုပ္ႏိုင္စြမ္းက အဆံုးအစမဲ့ပါတယ္။ တူးဆြႏိုင္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။


မူရင္း-- http://www.rs66.com/a/1/87/huanjingduirendeyingxiang_78803.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန(Monday, December 05, 2011)
.
ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္က ဒီလိုဆိုပါတယ္။

တစ္ခါက ဘဲအုပ္စုႏွစ္စုရွိသတဲ့။ အုပ္စုတစ္စုက ဥအရမ္းဥတတ္ၿပီး ေန႔တိုင္းဥလံုးႀကီးေတြ ဥတယ္။ က်န္တဲ့အုပ္စုက ဥ ဥရမွာအရမ္းပ်င္းၿပီး ၃,၄ရက္ေနမွာ ဥေသးေသးေလးတစ္လံုး ဥတယ္။ ဒီဘဲအုပ္စုႏွစ္စုဟာ သီးသန္႔ေနၾကၿပီး ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကို မေႏွာက္ယွက္ၾကဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ သီးသန္႔ေရကန္၊ ျမက္ခင္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဥကို ဥၾကတယ္။

မိန္းကေလးအတြက္ ဘဝဒႆန

Photo: မိန္းကေလးအတြက္ ဘဝဒႆန

(၁) သင့္မွာ အဝတ္အစားေတြအမ်ားႀကီးရွိဖို႔ မလိုပါဘူး။ ေခတ္နဲ႔မလိုက္ဖက္ေတာ့တဲ့၊ ေခတ္လြန္အကႌ်ေတြကို ေခါက္သိမ္းလိုက္ပါ။ သင့္အသက္အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ဖက္ေတာ့တဲ့ အနားပန္းဖြားအကႌ်ေတြကို ေခါက္သိမ္းလိုက္ပါ။ ဒီကေန႔ကစ ဘီရိုထဲမွာရွိတဲ့ အကႌ်တစ္ထည္တိုင္းဟာ သင္နဲ႔လိုက္ဖက္တဲ့အေရာင္၊ သင္နဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ စတိုင္လ္ေတြျဖစ္ေနပါေစ။

(၂) အားကစားရံုသြားဖို႔ အပိုဝင္ေငြမရွိဘူးဆိုရင္ ေလွကားထစ္ေတြကို သင္ေန႔တိုင္းတက္ႏိုင္၊ ဆင္းႏိုင္ပါတယ္။ Lancôme၊ Clinique၊ Estée Lauder ေတြကို သင္မသံုးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အရက္၊ ေဆးလိပ္မေသာက္၊ အိပ္ခ်ိန္မွန္၊ စားခ်ိန္မွန္ရင္လည္း သင့္အသားအရည္ကို စိုေျပဝင္းပေစပါတယ္။ SPAေတြလုပ္ဖို႔ ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ green tea၊ ႏြားႏို႔၊ ေရေတြကို အၿမဲေသာက္ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။ ဒါေတြဟာလည္း အက်ဳိးရွိတဲ့အရာေတြျဖစ္တယ္။

(၃) အခ်စ္ကို သင္ယံုၾကည္လို႔ရတယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြရဲ႕ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာစကားေတြကို သင္နားေထာင္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ဖက္နားက နားေထာင္ရင္ က်န္တစ္ဖက္နားက ထြက္သြားပါေစ။ ပ်ားရည္လိုခ်ဳိတဲ့ အဆိပ္ေတြကို ရင္ထဲ သိမ္းဆည္းမထားပါနဲ႔။ ေတာ္ထက္တဲ့ေယာက္်ားေတြကို သင္တန္ဖုိးထားႏိုင္တယ္။ တကယ္လို႔ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ့ တံဆိပ္ကပ္ထားသူဆိုရင္ သင္တတ္ႏိုင္၊ လက္ခံႏိုင္တဲ့သူမဟုတ္ေၾကာင္း မေမ့ပါနဲ႔။ ဒီလိုလူမ်ဳိးနဲ႔ႀကံဳခဲ့ရင္ ဘာအတြယ္အတာမွမခ်န္ဘဲ ေဝးေဝးခြာပါ။

(၄) ကိုယ့္ရဲ႕အျပင္ပန္းအလွကို တန္ဖိုးထားပါ။ ထိုနည္းတူ အတြင္းစိတ္ကိုလည္း မျပတ္ျဖည့္ဆည္းပါ။ စာမ်ားမ်ားဖတ္ပါ၊ မ်ားမ်ားသင္ယူပါ။ လူမႈေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဖက္ရွင္၊ မိသားစု..... ဘုရားသခင္က သင့္ကို လွပတဲ့မ်က္ႏွာမေပးခဲ့ရင္ အသိဉာဏ္ျပည့္တဲ့ စိတ္ႏွလံုးတစ္စံုရွိဖို႔ကို သင္ကိုယ္တိုင္ တာဝန္ယူပါ။ ပန္းအိုးေတြက ကဲြလြယ္တယ္၊ ရုပ္ရည္က အိုလြယ္တယ္။ အသိဉာဏ္က ႏွစ္လၾကာေလ တိုးပြားေလ၊ ခုိင္ၿမဲေလျဖစ္တယ္။

(၅) လက္ေဆာင္ပစၥည္းရတဲ့ အံ့ၾသဝမ္းသာျခင္းမ်ဳိးကို သင္ခံစားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အလကားစားရတဲ့ ညစာဆိုတာ မရွိဘူးဆိုတာကိုေတာ့ မေမ့ပါနဲ႔။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကေပးတဲ့ အဖိုးတန္ေစ်းႀကီးလြန္းတဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းကို ဘယ္လိုဂုဏ္ပုဒ္မ်ဳိးနဲ႔ သင္လက္ခံယူမလဲ! ဇနီးမယား? ခ်စ္သူရည္းစား? တကယ္လို႔ ဇနီးမယားလည္းမဟုတ္၊ ခ်စ္သူရည္းစားလည္း မဟုတ္ဘူးဆိုခဲ့ရင္ ဒီလက္ေဆာင္အတြက္ ဘယ္လိုေပးဆပ္ျခင္းမ်ဳိးကို သင္ေပးဆပ္ရလိမ့္မလဲဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားပါ။ ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့အရာကို ကိုယ္တိုင္ဝယ္ယူႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါ။ ေယာက္်ားေတြေပးမယ့္ လက္ေဆာင္ကိုပဲ ေမွ်ာ္ကိုးမေနပါနဲ႔။

from NNSN blog (Friday, May 20, 2011)
.
(၁) သင့္မွာ အဝတ္အစားေတြအမ်ားႀကီးရွိဖို႔ မလိုပါဘူး။ ေခတ္နဲ႔မလိုက္ဖက္ေတာ့တဲ့၊ ေခတ္လြန္အကႌ်ေတြကို ေခါက္သိမ္းလိုက္ပါ။ သင့္အသက္အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ဖက္ေတာ့တဲ့ အနားပန္းဖြားအကႌ်ေတြကို ေခါက္သိမ္းလိုက္ပါ။ ဒီကေန႔ကစ ဘီရိုထဲမွာရွိတဲ့ အကႌ်တစ္ထည္တိုင္းဟာ သင္နဲ႔လိုက္ဖက္တဲ့အေရာင္၊ သင္နဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ စတိုင္လ္ေတြျဖစ္ေနပါေစ။

မတူညီျခင္းေတြ


အမ်ဳိးသမီး ၂ ေယာက္ ရံုးတြင္ စကားေျပာေနၾကသည္။

အမ်ဳိးသမီး-၁။ ။ ဒို႔လင္မယား ၂ ေယာက္ မေန႔ညေနက သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲကြာ။ မင္းေရာ။

"အသုဘအေလာင္းကိစၥ ေက်ာ္သူရဲ႕ ရွင္းတမ္း "

Photo: "အသုဘအေလာင္းကိစၥ ေက်ာ္သူရဲ႕ ရွင္းတမ္း "

******************************

ရွက္ဖို႔ ေကာင္းလွသည္ . . . ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ . . . အယူသီးပံု၊ အစြဲၾကီးပံုမ်ား တလြဲ ဆံပင္ေကာင္းမႈမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့ သည္။ ဘာသာျခားမ်ား၊ တိုင္းတစ္ပါးမွ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားသိလွ်င္ အေတာ့္ကို ရယ္စရာၾကီးျဖစ္ေနမည္။

ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား ကမာၻတြင္ ဟာသလူမ်ိဳးျဖစ္ကုန္မည္ကို စိုးရြ႔ံမိသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ (၁) ရက္ေန႔မွစ၍ အယူသီးမႈ၊ အစြဲအလန္းၾကီးမႈမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုက္ဖ်က္လာသည္မွာ ယခုအခ်ိန္ထိပင္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ယခုတိုင္ အခ်ိဳ႔ေသာသူတို႔သည္ ျပဒါးတစ္လမ္း . . . သံတစ္လမ္း၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ သူတို႔ ထံမွ တီးတိုး ေျပာသံမ်ား၊ အၾကံဥာဏ္ ေပးသံမ်ား၊ ဆရာၾကီး လုပ္သံမ်ား၊ အတင္းအဖ်င္း ေျပာသံမ်ား၊ ရႈတ္ခ်သံမ်ား၊ မေခ်မငံ ေျပာသံမ်ား စသည့္ လူမႈေရး တိုက္ခိုက္သံ၊ အယူသီးမႈ စကားလံုးမ်ား ယေန႔တိုင္ မၾကာမၾကာ ၾကားေနရဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
ေရွးလူၾကီးမ်ား စကားမပယ္ဖ်က္ ေကာင္းဘူးတဲ့ . . . ဒါက သူတို႔ ေနာက္ဆံုး အႏိုင္ယူတဲ့ စကားလံုး။ ဒီေတာ့ . . . ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပီ၊ ရွင္းရျပီ . . . ရွင္းျပီ ဆိုေသာ္ျငားလည္း ကြ်န္ေတာ္ ေရးခဲ့ဘူးေသာ ‘ခုတ္မယ္၊ ထစ္မယ္၊ ပါးပါးလွီးမယ္’ ဟူေသာစာစုမွ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ လူမႈေရးလမ္းျပ ၾကယ္ျဖစ္ေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးဘဒၵႏ ၱ ဦးတိကၡ၏ ေဟာၾကားခ်က္ စကားမ်ားမွ စရေတာ့မည္။

အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေကာင္းတာ လုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳး ေပးမည္။ မေကာင္းတာ လုပ္လွ်င္ မေကာင္းမႈမ်ား ရမည္ ဟူ၍ ေဟာၾကား ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား . . . ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ လူမိ်ဳးမ်ားသည္ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳ ေလးစား ဦးခိုက္ၾကေသာ္လည္း ကံႏွင့္ပတ္သတ္၍ ယံုၾကည္မႈ အားနည္းမႈမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။

လူအမ်ားစုသည္ နာေရး ကိစၥမ်ားကို အယူသီး ၾကသည္။ နာေရးေၾကာင့္ စီးပြားပ်က္တယ္၊ လူေသ တတ္တယ္၊ ထိခိုက္ နစ္နာမယ္၊ ပ်က္စီး ဆံုးရႈံးတတ္၊ နိမိတ္ မေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ ဟူ၍ ေရွးဘိုးေဘး ဘီဘင္ လက္ထက္ ကတည္းက အယူသီးမႈမ်ား၊ အရိုးစြဲမႈမ်ား၊ အမွားစြဲမႈမ်ား ရွင္သန္လာခဲ့ၾကသည္။

လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ အဆင္း၊ အနံ႔၊ အသံ၊ အရသာ၊ အထိအေတြ႔ ဟူေသာ အာရုံ ငါးပါးထဲတြင္ နစ္မြန္း ေနၾကသည္။ မိမိကိုယ္ မိမိတို႔ သုဘ (သို႔မဟုတ္) မဂၤလာဟု သတ္မွတ္ ေနၾကသည္။

အမွန္မွာ . . . ရွင္သူ၊ ေသသူတို႔ အားလံုးသည္ အသုဘမ်ား (သို႔မဟုတ္) အမဂၤလာမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ . . . ေရမခ်ိဳးဘဲႏွင့္ ဆယ္ရက္ခန္႔ ေနၾကည့္လွ်င္ မိမိခႏၶာမွ အပုပ္ နံ႔မ်ားထြက္ လာမည္။ ဒြါဒ ေျခာက္ပါးမွ အနံ႔အသက္ မိ်ဳးစံု ထြက္ေနေတာ့မည္။ ရုပ္တရား၊ နာမ္တရား အားလံုးသည္ အသုဘခ်ည္းပင္ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ အရာမွ တည္ျမဲမႈကို မေဆာင္ႏိုင္ေခ်။

ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ လူမသာကို အိမ္ထဲသို႔၊ ရပ္ကြက္ထဲသို႔ သြင္းလွ်င္ ‘ခိုက္သည္’ ဟူ၍ မေဟာၾကားခဲ့ပါ။

စဥ္းစား ေစခ်င္သည္ . . . ရပ္ကြက္၊ အိမ္ျပင္ပတြင္ ဆံုးသြားပါက (ရပ္ကြက္) အိမ္ထဲသို႔ အသြင္းမခံၾက၊ သြင္းလွ်င္ ရြာနာတယ္၊ အရပ္နာတယ္၊ အိမ္သူ အိမ္သားေတြ ခိုက္တယ္ဟူ၍ မည္သည့္ က်မ္းဂန္တြင္မွ မပါရွိပါ။ သို႔ေသာ္ အားလံုး နီးပါး အယူသီးမႈမ်ားက လႊမ္းျခံဳေနမႈကို ခံေနရသည္။

ဒါဆို . . . ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့မည္။
( လူမသာၾကေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲ၊ အိမ္ထဲ မသြင္းေကာင္းဘူးတဲ့ . . .။ အဲဒါဆိုလွ်င္ တိရစာၦန္ မသာမ်ား ၾကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ အိမ္ထဲ သြင္းၾက သနည္း။ သက္ရွိ ေလာကၾကီးထဲတြင္ လူသာလွ်င္၊ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္သည္လို႔ ေျပာၾကျပီး မည္သည့္ အတြက္ . . . နံနက္ဖက္ ေစ်းက ျပန္လာလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ ငါကေတာ့ ၾကက္သား စားႏိုင္တယ္ . . . ငါကေတာ့ ဝက္သားစသျဖင့္ အျပိဳင္အဆိုင္ ေစ်းဝယ္လာျပီး ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာ ေနအိမ္ထဲသို႔ တိရစာၦန္ မသာမ်ားကို ထည့္ျပီး . . . ခုတ္ထစ္ ေဆးေၾကာ၊ ေၾကာ္ေလွာ္၊ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး မိမိတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲသို႔ တိရစာၦန္ မသာမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ ထည့္ၾက သနည္း . . . ။ အရိုးမ်ားကို ႏူးေနေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္၍ ဝါးၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ) ... suon won .. ႀကိဳက္တဲ႔စာသားမုိ႔ ....( - ) ...

ဒါေၾကာင့္ . . . လူ႔ဝမ္းဗိုက္သည္ တိရစာၦန္တို႔၏ သခ်ိၤဳင္း လူ႔ပါးစပ္သည္ တိရစာၦန္တို႔၏ မီးသျဂိၤဳလ္ စက္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

တိရစာၦန္ မသာက်ေတာ့ မိမိတို႔ ဝမ္းဗိုက္ထဲသို႔ ထည့္ျပီး လူမသာက်ေတာ့ အိမ္ထဲ (ရပ္ကြက္) ထဲသို႔အသြင္းမခံမႈ တို႔သည္ အဆိုးဝါး ဆံုးေသာ အယူသီးမႈ၊ မိစာၦဒိ႒ိ အယူဝါဒမွ ဆင္းသက္လာမႈပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

တစ္ဖန္ လူေသသြားလွ်င္ အိမ္ေနာက္ေဖးသယ္သြား၊ တံစက္ျမိတ္ေရ လက္ျပန္ေရႏွင့္ ေရခ်ိဳးေပး၊ အဝတ္ အစားဝတ္၊ သနပ္ခါးလိမ္း၊ ဆံပင္ထံုးေပး၊ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးေပး၊ ပန္းပန္ေပးႏွင့္ ေသသြားမွ ၾကင္နာျပ၊ ဂရုစိုက္ ျပေနေတာ့သည္။ အေလာင္း လွေအာင္ လုပ္တာတဲ့။ ျပံဳးျပံဳးေလးေသမွ အေလာင္းလွတာတဲ့။ ေနာက္မွ ေခါင္းက ဆံပင္ကိုျဖတ္၊ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တုပ္ေတာ့သည္။ အိမ္မွာ ႏွစ္ညေတာင္ ထားရဦးမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္တဲ့ဗ်ာ . . . ။ ေသတာေတာင္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရတဲ့ဘဝ။

ထို႔ေနာက္ ေသသူႏွင့္ ပါးစပ္ထဲ မတ္ေစ့ (ယခုေခတ္တြင္ေတာ့ မရႏိုင္ေတာ့) ထည့္သည့္ ‘ကူးတို႔ခ’ ဟုဆိုၾကျပန္သည္။ အသက္မရွိေသာ ခႏၶာႏွင့္ ဘယ္ကားကို တစ္မတ္ေပးစီး၍ ဘယ္ကိုသြားမည္နည္း။
တစ္ခ်ိဳ႔က ပါးစပ္ထဲ ထည့္ထားသည့္ မတ္ေစ့ကို အတင္းႏိႈက္ျပန္သည္၊ Lucky ေကာင္းတယ္တဲ့၊ ေငြပြားတယ္တဲ့ေလ။
အေလာင္းးကို အိမ္ကထုတ္ေတာ့ . . . ေျခကမထုတ္ရဘူး၊ ေခါင္းကမထုတ္ရဘူး၊ တံခါးေဘာင္နဲ႔ မထိရဘူး၊ အိမ္နံရံကို မထိရဘူး၊ ေလွကားက မဆင္းရဘူး စသျဖင့္ ‘ဘူး’ မ်ားပဲ့တင္ထပ္ေနေတာ့ သည္။ ေနာက္ထပ္ ေၾကးစည္ထု၊ ကနားဖ်င္းဖ်က္ျခင္း လုပ္ေတာ့သည္။ ေနာက္နိဗၺာန္ယာဥ္ေပၚသို႔ အေလာင္းတင္ေသာ္ ေရအိုး ကို ခြဲေတာ့သည္။ မင္းနဲ႔ငါတို႔ အိုးစားကြဲျပီ၊ အိမ္ျပန္မလာနဲ႔ ဟုဆိုသည္။ ေနာက္ငိုၾက၊ ယိုၾက၊ မသြားရဘူး၊ ေခၚမသြားရဘူး၊ ပစ္သြားျပီလား စသျဖင့္ အယူစြဲ၊ အယူသီးမႈမ်ား လႊမ္းျခံဳေနၾကသည္။ သုႆန္ေရာက္ေသာ္ အေခါင္းထဲမွ ပန္းတစ္ပြင့္ကိုယူ၍ ယူသည့္လူက စကားမည္သူ႔ကိုမွ်မေျပာေတာ့ေခ်။ ေသသူရဲ႔လိပ္ျပာကို ျပန္ေခၚတာတဲ့။ အိုးစားကြဲ လိုက္ၾက၊ ျပန္ေခၚ လိုက္ၾက၊ ေျခေထာက္ကို တုပ္ေႏွာင္ လိုက္ၾက၊ ငိုလိုက္ ၾကနဲ႔ ေသသူကို မီးသျဂိၤဳလ္ စက္ထဲသုိ႔ ထည့္မည့္အစား ထိုသူမ်ားကို စိတ္ေရာဂါ အထူးကုေဆးရုံသို႔ပင္ ပို႔ရမလို ျဖစ္ေတာ့သည္။

ေသဆံုးသူ၏ လံုခ်ည္၊ အကီ်ၤ၊ ျခင္ေထာင္၊ ေမြ႔ယာမ်ားကို ခိုက္မွာစိုး၍ ခန္းစီးစမ်ား ခ်ဳပ္၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ကုိပို႔ၾကသည္။ ကုသိုလ္ရေအာင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာ္းတြင္ ခ်ိတ္ခိုင္း ဆြဲခိုင္းေတာ့သည္။ ဒါဆို ဘုန္းၾကီးေတြ က်ေတာ့ ခိုက္ေစတဲ့လား . . . ? ေသဆံုးသြားသူ၏ လက္ဝတ္ လက္စား၊ ဆြဲၾကိဳး၊ လက္စြပ္မ်ား ၾကေတာ့ ခိုက္မွာ စိုး၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို မလွဴၾကေတာ့ ဘူးလား၊ ဘယ္ေရာက္ ကုန္ပါလိမ့္ . . . ?

နာေရးယာဥ္ (နိဗၺာန္ယာဥ္) ကိုလည္း ရပ္ကြက္ထဲဝင္လွ်င္ ဟိုဖက္ကဝင္၊ ဒီဖက္က မဝင္ရဘူး စသျဖင့္ တားျမစ္ သူေတြ၊ မိမိအိမ္ေရွ႔တြင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ေခါင္း လာလွည့္တာကို မလိုခ်င္၊ နိဗၺာန္ယာဥ္ေမာင္းသည့္ ယာဥ္ေမာင္း မ်ားလည္း ယခင္ကမၾကာခဏ လက္သီးႏွင့္ အထိုး ခံရမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ လမ္းထိပ္တြင္ ကန္ေတာ့ပြဲ ထိုးေပး ခဲ့ရသည္လည္း ရွိသည္။ ဒီလမ္းက နိဗၺာန္ယာဥ္မဝင္ရ၊ မသြားရတဲ့လမ္း စသျဖင့္ တားျမစ္ နယ္ေျမမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ရွိေနဆဲပင္ . . . ။ ေကာင္းျပီ။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီ့လမ္းကလူေတြက မေသေတာ့မဲ့ သူေတြမ်ားလား . . . ?။ ေသခဲ့သည္ ရွိေသာ္ မိမိအိမ္မွ လမ္းထိပ္သို႔ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္သယ္ပိုျပီး ‘မ’ခ်မည္တဲ့လား . . . ? ။ ေနာက္ . ..
ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ေသဆံုး၍ ေသဆံုးသူ၏ ခႏၶာကိုယ္အား ျမန္မာျပည္တြင္ သျဂိၤဳလ္ခ်င္၍ ျပန္သယ္ လာေသာ အေလာင္းမ်ားသည္ ေလယာဥ္ျဖင့္ သယ္ေဆာင္ လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းထဲ မဝင္ရဘူး၊ ဟိုဘက္က မထြက္ရဘူး၊ ဒီဘက္က မဝင္ရဘူး၊ အိမ္ေရွ႔ကားမေကြ႔ရဘူး စသျဖင့္ ေျပာေနသူမ်ား စဥ္းစားၾကည ့္ေစခ်င္သည္။ မိမိတို႔ ဦးေခါင္းထက္မိမိတို႔၏ ေနအိမ္ထက္မွ ေန႔စဥ္အေလာင္း တင္ ေလယာဥ္ပ်ံမ်ား ျဖတ္သန္း ေနဆဲ၊ ပ်ံသန္းေနဆဲပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ နိဗၺာန္ယာဥ္ဝင္တာကိုေတာ့ မၾကိဳက္ၾက၊ နိဗၺာန္ယာဥ္ကို ျမင္ၾကလွ်င္ေတာ့ မိမိတို႔၏ ပိုက္ဆံအိတ္မ်ားကို ပုတ္ၾကကာ လာဘ္ရႊင္လို႔လား စဥ္းစားၾကပါ .။ သိပ္ရွက္ဖို႔ ေကာင္းေန ပါျပီ။

မိမိတို႔၏ စိတ္ဓာတ္မ်ား၊ ခံယူခ်က္မ်ား၊ အယူသီးမႈမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ေစလိုပါသည္။ ျပဒါးတစ္လမ္း . . . သံတစ္လမ္း မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါ။

ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္စစ္ၾကည့္ေစခ်င္သည္။
မွားလား . . . မွန္လား။
မွန္လား . . . မွားလား ဆိုတာ။
မွားရင္ . . . ျပင္။ မွန္ရင္ . . . ဆက္လုပ္ ဖို႔က အားလံုးရဲ႕ တာဝန္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

Kyawthu- Facebook မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ၾကည့္ျပီးျပီ။ အရမ္းကိုၾကိဳက္လို႕ ရွယ္လိုက္ပါတယ္။

ေရႊမန္းသားေလးေဝယံ

သင့္ေဘးမွာ

Photo: hahahah AL MARHOOM .. :P

khurram
ဒီပံုေလးမွာ အဓိပၸာယ္မ်ားစြာရွိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာ
ဆိုင္ကယ္စီးရင္ ဦးထုပ္ေဆာင္းျပီး ေျဖးေျဖးစီးပါ။

ေရႊမန္းသားေလးေဝယံ

စိတ္ညစ္ရင္.... နည္း (၄) နည္းကိုလိုက္နာပါ


Photo: စိတ္ညစ္ရင္.... နည္း (၄) နည္းကိုလိုက္နာပါ

နည္းမသိရင္ စိ္တ္က ညစ္သည္ထက္ ညစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ စိတ္မၾကည္လင္ဘဲ စိတ္အေမွာင္
ထဲမွာပဲ တ၀ဲ၀ဲလည္ေနလုိ႔ ျဖစ္တယ္။စိတ္ကုိ သတိနဲ႔ ထိန္းႏုိင္ရမယ္။ စိတ္ဆင္းရဲရင္ သတိနဲ႔ထိန္းႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္
ရမယ္။

--- စိတ္ညစ္တာ

---- ထိတ္လန္႔တာ

---- စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကတာ

---- အားငယ္တာေတြ ေပၚလာခဲ့ရင္ ဆက္လက္ၿပီး ေတြးမေနဘဲ အေတြးကုိ ခ်က္ခ်င္း ရပ္ပစ္ရမယ္။မရပ္လုိ႔ကေတာ့
စိတ္ညစ္ တာကပဲ ပတ္ခ်ာလည္ေနမွာပဲ။

အဲဒီ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံအစား ေျပာင္းလဲေတြးရမွာကေတာ့..........

---- တည္ၿငိမ္တာ

---- သတိၱရွိတာ

---- ဇြဲရွိတာ

---- ေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ ျဖစ္တယ္။

စိတ္ဆင္းရဲတာကုိရပ္ၿပီး ငါဟာ ယခုအခ်ိန္ကစလုိ႔ စိတ္တည္ၿငိမ္စြာ လုပ္ေတာ့မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ရမယ္။ပထမဆုံးနည္း
တစ္နည္းက ဘယ္လုိလဲဆုိေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနေပမယ့္၊ အခက္အခဲႀကံဳေနေပမယ့္ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္
ေနရမယ္။ တတ္ႏုိင္သမွ် ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကုိ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ထားရမယ္။ မိမိ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့အျဖစ္ကုိ ရယ္စရာ
သေဘာ၊ ဟာသသေဘာ ေျပာင္းသြားေအာင္ စိတ္ကူးရမယ္။ ရယ္ပစ္ရမယ္။ ေျပာျပၿပီး ရယ္ပစ္၊ ေတြးၿပီး ရယ္ပစ္လုိက္။
အခ်ဳိ႕ဟာ အဲဒီလုိေနတတ္လုိ႔ စိတ္ဆင္းရဲေနေပမယ့္ ဆင္းရဲမွန္းေတာင္ မသိသာပါဘူး။ ဒုကၡကုိ ဟာသလုပ္တယ္။
ဟာသလုပ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ အခက္အခဲဟာ လြန္ေျမာက္တာပဲ။ က်န္းမာေရးလည္း မထိခုိက္ဘူး။
ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးမွာလည္း မခ်ဳိ႕ယြင္းဘူး။ အခ်ိန္ကာလက သူ႔ဒုကၡန႔ အခက္အခဲကုိ ေျပာင္းလဲ ကယ္တင္
သြားေတာ့တယ္။အခ်ဳိ႕ဆုိ အဲဒီလုိေနႏုိင္တတ္လုိ႔ “ဟင္- သိေတာင္ မသိလုိက္ဘူး” လုိ႔ ေျပာၾကရတာပဲ။

စိတ္ညစ္ၿပီး လင္းတမႈိင္ မႈိင္ၾကသူမ်ဳိးကုိ လူေတြက မုန္းၾကတယ္။ မျမင္မေတြ႕ခ်င္ၾကတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။
ကုိယ့္ဒုကၡနဲ႔ကုိယ္ ျပန္အမုန္းခံၾကရတာပဲ။ စိတ္ညစ္စရာရွိရင္ေတာင္ ညစ္မျပနဲ႔ ဆုိတာ အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာ
ျဖစ္တယ္။ဒုတိယနည္းကေတာ့ ကုိယ္ႀကံဳေနရတဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲကုိ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနေအာင္ မေတြးတာပါဘဲ။
ဓာတ္ျပားႀကီးကုိ အဖန္တလဲလဲလည္ၿပီး ေတြးေနရင္ အေျဖနဲ႔ ထြက္ေပါက္ မရဘဲ ႐ူးေတာင္ ႐ူးတတ္ပါတယ္။
အဲဒီလုိမုိ ဒုကၡဆင္းရဲကုိ အဆက္မျပတ္ ေတြးမေနရပါဘူး။ ဘယ္သူက ငါ့ဘယ္လုိေျပာတယ္၊ ဘယ္လုိျပဳတယ္
အစရွိတာပဲ ထပ္ထပ္ေတြးေနရင္ အကုသုိလ္တက္တာနဲ႔အမွ် စိတ္မွာ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးပိသလုိ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ အဆက္မျပတ္ မေတြးလည္း မေတြးနဲ႔၊ ၿပီးေတာ့ စိတ္လည္း တုိမေနပါနဲ႔။

အခက္အခဲကုိ ဆူဆူပူပူလုပ္ေနရင္လည္း ပုိၿပီး ခက္ခဲမယ္။

အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သနားၿပီး စိတ္ငယ္သြားတယ္။ အဲဒါလည္း မွားတာပဲ။

မိမိကုိယ္မိမိ သနားၿပီး စိတ္ငယ္သူေတြရဲ႕အခက္အခဲဟာ လြတ္ေျမာက္ခဲလွတယ္။

တတိယနည္းကေတာ့ ႐ႈံးနိမ့္ျခင္းကေန ေအာင္ျမင္ျခင္းကုိ ေျပာင္းလဲႏုိင္ေအာင္ ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး စီမံကိန္းဆြဲ
တာပါပဲ။စီမံကိန္းနဲ႔ ရင္ဆုိင္တာဟာ ေကာင္းတယ္။ ေယာက္ယက္မခတ္ဘူး။

ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့ လက္နက္ဆုိတာက တည္ၿငိမ္ျခင္း၊ သတိၱရွိျခင္း၊ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြပဲ မဟုတ္လား။
အဲဒီ စိတ္ထားေတြဟာ လူတုိင္း ေလးစားတဲ့စိတ္ထား ျဖစ္တယ္။

စတုတၳအခ်က္က.....

(က) စိတ္တည္ၿငိမ္စြာ ထားပါ။

(ခ) ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲဟု ေအာက္ေမ့ပါ။

(ဂ) သတိၱရွိပါ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မမႈဟု ေတြးပါ။

(ဃ) ဇြဲရွိပါေစ။ ငါ မုခ်ေအာင္ျမင္ရမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ပါ။

(င) ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနပါ။

(စ) စိတ္ေကာင္းထားပါ။ သူတစ္ပါးအေပၚ ၿငိဳျငင္တဲ့စိတ္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။စိတ္ဆင္းရဲရင္ လုိက္နာဖုိ႔ အဲဒီနည္းေလးကုိ
သတိထားရမယ္။

သိရင္ စိတ္ညစ္သက္သာမယ္။ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းနဲ႔ ဘ၀တက္လမ္းကုိ ေတြ႕မွာပါပဲ။

Credit to မိုးထက္အာကာ

 ထူးထူးဆန္းဆန္း
နည္းမသိရင္ စိ္တ္က ညစ္သည္ထက္ ညစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ စိတ္မၾကည္လင္ဘဲ စိတ္အေမွာင္ ထဲမွာပဲ တ၀ဲ၀ဲလည္ေနလုိ႔ ျဖစ္တယ္။စိတ္ကုိ သတိနဲ႔ ထိန္းႏုိင္ရမယ္။ စိတ္ဆင္းရဲရင္ သတိနဲ႔ထိန္းႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရမယ္။

သင့္ခႏၶာကိုယ္၏ အံ့မခန္း လွည့္ကြက္မ်ား


၁) သင့္လည္ေခ်ာင္းထဲက ယားေနတယ္ဆုိရင္ နား႐ြက္ကိုကုတ္လုိက္ပါ... နား႐ြက္မွာရွိတဲ့ အာ႐ံုေၾကာေတြကိုလႈံ႔ေဆာ္မိတဲ့အခါ အဲ့ဒီအာ႐ံုေၾကာ ေတြဟာ လည္ေခ်ာင္းထဲက ၾကြက္သားေတြကို အလုိအေလ်ာက္ ႐ုတ္တရက္ တံု႔ျပန္ေစၿပီး ယားယံမႈကို ေပ်ာက္ကင္းပါလိမ့္မယ္....

“ေႏြဦးေပါက္ေတာ့”



ေသြ႔သည္ေသြ႔သည္၊ စံုပတ္လည္ဝယ္
မစည္ႀကိဳးႀကဲ၊ ရြက္ေရာ္ဝဲသည္
ႏွင္းစဲခါစေပၚေႏြဦး။ ။

“ ေဗဒါ ”


ဘဝဆိုတာ
အၿမဲစီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္း...
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ
ေခတၱဆံုေတြ႕ရတဲ့ ေဗဒါမ်ား...
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ
ေဗဒါေတြၾကားက ေမွ်ာပါေနတဲ့ ဒိုက္မွ်င္...
ခ်ည္ေႏွာင္ခ်ိန္မွာ မသိေပမယ့္
ခြဲခြာခ်ိန္မွာ ခံစားရတာ သဘာဝ...
ငါလည္း ေဗဒါၾကားက ေဗဒါပါဘဲ...
ဘဝၾကားက ေဗဒါမ်ား
ဘယ္ေဗဒါ ေလာကဓံ အံကိုခဲ
ပန္းပန္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမလဲ???
လင္းယံခ (ျမန္မာစာ)

၂၀၁၃-ခု၊ မတ္လအတြက္ (၇)ရက္သားသမီး ကံၾကမၼာေဟာစာတမ္း


အခုတေလာ အလုပ္ကလည္း ရွဳပ္၊ စိတ္ေတြကလည္း ရွဳပ္ေနတာမို႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ blog ေလးဘက္ကို မလွည့္ျဖစ္ပါဘူးဗ်ာ...
ထံုးစံအတိုင္းဘဲ လကုန္ျပီဆိုေတာ့ ေဗဒင္လာျပီေပါ့ဗ်ာ... နည္းနည္း ေနာက္က်သြားတာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ...
ဆရာဟိန္းတင့္ေဇာ္ရဲ႕ ေဟာစာတမ္းကို ျပန္လည္မွ်ေဝေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္

အားလံုးကိုခင္မင္ေလးစားလ်က္...
ေရႊမန္းသားေလး ေဝယံ(နည္းပညာ)

Monday, February 18, 2013

လွ်ဳိ႕ဝွက္နံပါတ္(၉)

Photo: လွ်ဳိ႕ဝွက္နံပါတ္(၉)
_____________

“ဒီႏွစ္ ကြ်န္မအရမ္းကံေကာင္းတာပဲ.. ကေလးေတြက တက္ညီလက္ညီရွိျပီး စကားကိုနားေထာင္ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဆို အရမ္းလိမ္မာတာပဲ။ ၾကီးလာရင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္ႏိုင္တယ္”

ထိုႏွစ္က ေက်ာင္းဖြင့္ျပီး သိပ္မၾကာပါ။ ကြ်န္မေရွ႕တြင္ထိုင္ေသာ ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီက ၀မ္းသာအားရ ေျပာလာသည္။ နားေနခန္းရွိ ဆရာမမ်ားအားလံုး ထိုအေျပာကို စိတ္၀င္စားၾကသည္။

ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီ၏ ေျပာျပခ်က္အရ ထိုေက်ာင္းသားမွာ ေက်ာင္းဖြင့္စတြင္ ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ မရင္းႏွီးေသာ အတန္းထဲမွ ေက်ာင္းသားသစ္မ်ားအတြက္ ကိုယ္တိုင္ ေက်ာင္းေျမပံုဆဲြျပီး လိုက္ျဖန္႔ေဝခဲ့ေၾကာင္း....

“ထီထြင္ဉာဏ္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ကေလးပဲ။ အတန္းထဲကေက်ာင္းသားေတြနဲ႔လည္း သင့္ျမတ္ေအာင္ေပါင္းတတ္တယ္။ လူခ်စ္လူခင္မ်ားျပီး စိတ္ၾကီးမဝင္တတ္ဘူး။ သူ႔ကို အတန္းေခါင္းေဆာင္ ၀ုိင္းေျမႇာက္ၾကတယ္ေလ” ဆရာမက ဂုဏ္ယူစြာေျပာသည္။ ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီမွာ တတိယတန္း(ေအ) အတန္းပိုင္ဆရာမျဖစ္သည္။ ကြ်န္မမွာ(စီ) အတန္းပိုင္ျဖစ္ျပီး ထိုကဲ့သို႔ ထူးခြ်န္ေသာ ေက်ာင္းသားႏွင့္ မၾကံဳလိုက္ရျခင္းအတြက္ ႏွေျမာမိသည္။

ေဒၚခ်ယ္ရီမွာ စည္းကမ္းၾကီးျပီး အသင္အျပေကာင္းေသာ ဆရာမတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ထူးခြ်န္လိမ္မာေသာအတန္း၏ အတန္းပိုင္ဆရာမျဖစ္ရသည္ကို အားရေက်နပ္သူျဖစ္သည္။ အျမဲတမ္း ထိုေက်ာင္းသား၏ အက်င့္စရိုက္ႏွင့္ လိမ္မာေရးျခားရွိပံုကို ကြ်န္မတို႔အားေျပာျပတတ္သည္။

“ကြ်န္မအတန္းထဲက ဟိုခံုနံပါတ္(၉)ေလ....” ဟု အစခ်ီျပီး ေျပာလိုက္ေသာ စကားတိုင္းက နားေထာင္ရသူအဖို႔ အားရေက်နပ္စရာေကာင္းလွသည္။ သူ၏လုပ္ရပ္မ်ားက အသက္(၇)ႏွစ္သာရွိေသာ ေက်ာင္းသား၏ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ပင္ မတူေပ။ အတန္းထဲရွိ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ထမင္းဘူးေမွာက္သြားလွ်င္ သူ႔ထမင္းကို တစ္၀က္ခဲြေပးျခင္း၊ လဲက်သြားေသာ ေက်ာင္းသားကို ၀ိုင္းေလွာင္ေနၾကေသာ သူမ်ားအား ဆိုဆံုးမျခင္း၊ ဆရာမ ေနထိုင္မေကာင္းေသာအခါ ဆရာမကိုယ္စား အတန္းသားမ်ားအား ကူထိန္းေပးျခင္းစသည္မ်ားကို ဆရာမလိုက္ေျဖရွင္းစရာ မလိုေအာင္ သူ႔ဘာသာျပဳလုပ္သြားသည္။ ထိုကေလးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ခ်ီးက်ဴးစကားကို အျမဲၾကားရေသာေၾကာင့္ ခံုနံပါတ္ႏွင့္တဲြျပီး သူ႔အား ကြ်န္မတို႔က လွ်ဳိ႕၀ွက္နံပါတ္(၉)ဟုသာ ေခၚၾကသည္။

ထိုနံပါတ္(၉)မွာ ကူညီတတ္ရံုမက စာလည္းေတာ္သည္။ တစ္ခါက သူ႔စာအုပ္ကို ေဒၚခ်ယ္ရီ ယူလာျပဖူးသည္။ စာအုပ္မွာ သပ္ရပ္သန္႔ရွင္းျပီး လက္ေရးမွာ ၀ိုင္းစက္ေနသည္။ တတိယတန္းကေလး၏ လက္ေရးႏွင့္ပင္ မတူေပ။

ဆရာမ၏ ေျပာျပခ်က္အရ သူသည္ သာမန္မိသားစုမွ ၾကီးျပင္းလာသူျဖစ္သည္။ ဖခင္မွာ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္ျပီး မိခင္မွာအိမ္ဆိုင္ဖြင့္ထားသည္။ မိဘမ်ားက စီးပြားေရး ရုန္းကန္ေနရေသာေၾကာင္း သူ႔အား အခ်ိန္ျပည့္ဂရုမစိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။ သို႔ေသာ္ သူသည္ မိမိအသိစိတ္ျဖင့္ ထူးခြ်န္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီက ဂုဏ္ယူစြာခ်ီးမြမ္းခဲ့သည္။

ထိုေက်ာင္းသားအေၾကာင္းကို ၾကားရေတာ့ ကြ်န္မတို႔ဆရာမမ်ား သက္ျပင္းကိုယ္စီခ်မိသည္။ တတ္ႏိုင္ေသာ အခ်ဳိ႕မိဘမ်ားက ကိုယ့္သားသမီး ေခတ္ေနာက္မက်ေစရန္၊ ဘ၀တြင္ တာထြက္ေကာင္းေစရန္ သင္တန္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ပိုက္ဆံအကုန္ခံျပီး ပို႔ေပးၾကသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ခ်ဳိ႕သားသမီးမ်ားက မိဘမ်ားႏွင့္ အေပးအယူ မမွ်ခဲ့ၾက၊ အခြင့္အေရးကို အလဲြသံုးစား လုပ္ပစ္ၾကသည္။

သီတင္းကြ်တ္ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့ ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီက သင္တန္းတက္ဖို႔အတြက္ ခြင့္တစ္လယူသည္။ ဆရာမအစားထိုး ရွာမရသျဖင့္ သူ႔အတန္းကိုပါ ကြ်န္မတာ၀န္ယူရသည္။ သူ႔အတန္းကိုသင္ဖို႔ ကြ်န္မတက္ၾကြေနမိသည္။ လွ်ဳိ႕၀ွက္ေသာ နံပါတ္(၉) ေက်ာင္းသားႏွင့္ ကြ်န္မကိုယ္ေတြ႔ ဆက္ဆံရမည္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ပထမအခ်ိန္ နာမည္ေခၚလူစစ္ေတာ့ သူ႔ကိုကြ်န္မ ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ အကၤ်ီျဖဴအသစ္စက္စက္ကို ၀တ္ထားေသာ္လည္း ေခ်းေညႇာ္မ်ားျဖင့္ ညစ္ပတ္ေနသည္။ မႈိင္ေတြေငးေမာေနျပီး သြက္လက္ဟန္ မျပခဲ့ေပ။ ဒီတစ္ေယာက္ပဲလား? ဆရာမ အျမဲခ်ီးက်ဴးတဲ့ ခံုနံပါတ္(၉)ေက်ာင္းသား? 

သူ႔နာမည္ႏွင့္ ခံုနံပါတ္ကို  ကၽြန္မျပန္တိုက္ၾကည့္သည္။ ေသခ်ာပါတယ္... ေကာင္းသတင္း အျမဲေမြးခဲ့တဲ့ ခံုနံပါတ္(၉)ေက်ာင္းသား....ကြ်န္မစာစသင္ေတာ့ စာေတြကို ျပန္ေႏြးေပးရင္း အရင္စာအေဟာင္းေတြကို ေမးၾကည့္သည္။ ေက်ာင္းသားတိုင္းက အလုအယက္ ေျဖဆိုၾကသည္။ ခံုနံပါတ္(၉)ေက်ာင္းသား၏ အေျဖကို ကြ်န္မေစာင့္ေမွ်ာ္မိသည္။ သို႔ေသာ္ အတန္းစတက္သည္မွ ဆင္းသည္အထိ ေငးငိုင္ေနျပီး ထိုင္ေနရာမွ မေရြ႔ခဲ့ပါ။ အားေဖ်ာ့ေသာ မ်က္လံုးျဖင့္ အကၤ်ီေပၚက ၾကယ္သီးကိုသာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ဆရာမေျပာထားတာနဲ႔ တစ္ျခားစီပါလား? ကြ်န္မတို႔ အထင္ၾကီးေအာင္၊ သူ႔အတန္းနာမည္ေကာင္း ရဖို႔အတြက္ တမင္ေျပာတာလား? ကြ်န္မ မယံုၾကည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္မိသည္။

ဆရာမတစ္ဦး၏ လုပ္သက္ႏွင့္ အေတြ႔အၾကံဳအရ တပည့္တစ္ဦး၏ အရည္အခ်င္းကို အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းး အကဲခတ္ဖို႔ရာ မခဲယွဥ္းလွပါ။ ကြ်န္မစာသင္ေနခ်ိန္အတြင္း သူသည္ အျခားေက်ာင္းသားမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း၊ အျခားသူမ်ား၏ ပစၥည္းမ်ားကို လုယူျခင္း၊ ရန္စျပီး ၀န္မခံတတ္ျခင္း၊ အျခားေက်ာင္းသားမ်ားကို ရန္ရွာေနတတ္ျခင္းမ်ားကို သူျပဳလုပ္ေနတတ္သည္။ ကြ်န္မအလြန္သည္းခံျပီး သူ႔ကို ဆိုဆံုးမဖူးသည္။ ဘာေၾကာင့္ သူ႔အျပဳအမႈမ်ားက ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီႏွင့္ ကြ်န္မၾကားတြင္ အျခားနားၾကီး ျခားနားေနပါလိမ့္...?

ဆရာမဆီက ဖုန္းလာတိုင္း “ကြ်န္မအတန္းက ကေလးေတြ လိမ္မာရဲ႕လား? အဆင္ေျပရဲ႕လား?” ဒါကိုပဲ ဆရာမကေမးခဲ့သည္။ ဆရာမဆီက ဘာတစ္ခုမွ လွ်ဳိ႕၀ွက္ဖံုးကြယ္ထားဟန္၊ မသကၤာဟန္ မျပခဲ့ပါ။ ထိုေက်ာင္းသားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဆရာမကို ကြ်န္မအက်ဳိးအေၾကာင္း မေမးရဲခဲ့။ တစ္ျခား ဆရာမမ်ားကိုလည္း ထိုေက်ာင္းသား၏အျဖစ္ကို ကြ်န္မရင္မဖြင့္ရဲခဲ့။ ကြ်န္မကပဲ အသင္အျပ မကြ်မ္းက်င္လို႔လား၊? သူနားလည္ေအာင္ မရွင္းျပတတ္လို႔ပဲလား? ဒီကေလး ကြ်န္မကိုမ်ား ပညာစမ္းေနသလား? ယံုမွား သံသယစိတ္မ်ားက ကြ်န္မအား ၀ါးျမိဳမိမတတ္ ခံစားမိသည္။

ေဒၚခ်ယ္ရီ အတန္းကိုသင္ဖို႔ ေခါင္းမညိတ္ခဲ့မိရင္ အေကာင္းသားဟု တစ္ခါတရံ ကြ်န္မေနာင္တရမိသည္။ ကြ်န္မ မသင္ခဲ့မိလွ်င္ နံပါတ္(၉)ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး သူ၏ေကာင္းသတင္းမ်ားကိုသာ ကြ်န္မၾကားရဦးမည္။ ကြ်န္မစာသင္တိုင္း အေႏွာင့္အယွက္ တစ္မ်ဳိးမဟုတ္တစ္မ်ဳိး ေပးတတ္ေသာ သူေၾကာင့္ မၾကာခဏ ကြ်န္မေဒါသထြက္စရာ မလိုေတာ့။ ကိုယ္ေတြ႔သင္မိကာမွ အထင္ႏွင့္အျမင္မွာ လံုး၀ကဲြျပားေနခဲ့သည္။ ကြ်န္မလာသင္မွ ဒီကေလးပ်က္စီးသြားမည္ဆိုလွ်င္ ဆရာမမ်ားၾကား ကြ်န္မလည္း မ်က္ႏွာပန္းလွေတာ့မည္ မဟုတ္။ အရာတိုင္းက ကြ်န္မ၏ အသင္အျပမေကာင္းေသာ အားနည္းခ်က္သာျဖစ္ခဲ့ပါလွ်င္ ထိုအားနည္းခ်က္ကို ကြ်န္မေကာင္းေကာင္း ျပဳျပင္ရဦးမည္။

သို႔ႏွင့္ သူ႔အား အျခားေက်ာင္းသားမ်ားထက္ ကြ်န္မအခ်ိန္ယူျပီး အားသြန္ခြန္စိုက္သင္ခဲ့သည္။ အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ သူ႔အား ကြ်န္မအနားသို႔ေခၚျပီး စကားေျပာျခင္း၊ သူတစ္ပါးအား ကူညီတတ္ေအာင္ သင္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ အတန္းသားမ်ားအား ကြ်န္မေမးခြန္းတစ္ခု ေမးတိုင္း သူ႔အေျဖကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဟန္ျဖင့္ သူ႔အားေစာင္းငဲ့ၾကည့္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ေျဖဖို႔အလုအယက္ လက္ေျမႇာက္ၾကေသာ ကေလးမ်ားထဲတြင္ သူမပါခဲ့ေပ။

တစ္ရက္တြင္ နံပါတ္(၉)မွ အမွတ္မထင္ ေျမႇာက္လိုက္ေသာ လက္ကိုၾကည့္ျပီး ကြ်န္မမွာ ထီေပါက္ေသာသူကဲ့သို႔ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မိသည္။ သူေျဖလိုက္ေသာ အေျဖမွာလည္း ကြ်န္မထင္ထားတာထက္ပင္ အခ်က္အလက္ စံုညီခဲ့သည္။ ၾသဘာသံမ်ားက တစ္တန္းလံုးကို လႊမ္းသြားခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီ အျမဲခ်ီးမြမ္းေနတတ္ျဖစ္မည္။ ဒီလိုႏွင့္ ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ဦးၾကား အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံမႈက ေႏြးေထြးစြာေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ ကြ်န္မစာသင္ခ်ိန္တြင္ စိတ္၀င္တစား နားေထာင္တတ္လာျပီး သင္သမွ်စာကိုလည္း မွန္မွန္လုပ္လာတတ္သည္။ ရွိရင္းစဲြ သူ႔အရည္အခ်င္းမ်ားက တေျဖးေျဖးသိသာလာခဲ့သည္။ ထိုအခါမွ ကြ်န္မလည္း သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ စာရိတၱေက်ာင္းသားတစ္ဦး ကြ်န္မလက္ထဲေရာက္မွ ျပႆနာေက်ာင္းသား ျဖစ္ခဲ့ပါလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ ရွက္စရာေကာင္းလိုက္မလဲ။ ကြ်န္မ၏ ဂရုစိုက္မႈမ်ားက ထိုနံပါတ္(၉) ေက်ာင္းသားအေပၚ အျခားေက်ာင္းသားမ်ားထက္ပင္ ပိုလြန္းေနသည္။ ေက်ာင္းသားေကာင္းတစ္ဦးအေပၚ ဒီေလာက္ဂရုစိုက္မႈကလည္း ရွိသင့္သည္ဟု ကြ်န္မထင္သည္။

ခြင့္ရက္ေစ့ျပီး ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ဆရာမကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ကြ်န္မမွာ၀မ္းသာအားရ ေဖာက္သည္ခ်မိသည္။

“ကေလးေတြ လိမ္မာလိုက္ၾကတာ။ ဟိုေက်ာင္းသားေလးဆို ဆရာမ ခ်ီးက်ဴးတာ လိုေတာင္လိုေနေသးတယ္။ ထူးခြ်န္တာမွ အရမ္းပဲကြယ္”

ကြ်န္မစကားကို ၾကားေတာ့ ဆရာမ စကၠန္႔သံုးဆယ္မွ် ကြ်န္မကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္။ ကြ်န္မေျပာသမွ်ကို နားမလည္ဟန္ ျပခဲ့သည္။

“ဆရာမအျမဲေျပာတဲ့ ဟိုခံုနံပါတ္(၉) ေက်ာင္းသားေလးေလ။ ၾကီးလာရင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ ကေလးေလးေလ”
“ ဘယ္က ခံုနံပါတ္(၉)ကေလးလဲ..?”

ေဒၚခ်ယ္ရီမွာ တအံ့တၾသျဖင့္ ကြ်န္မကို ျပန္ေမးသည္။ ေနာက္မွ တစ္ခုခုကို သေဘာေပါက္သြားဟန္ျဖင့္...

“ေအာ္.. အဲဒီကေလးလား..? သူ႔အေဖ နယ္ေျပာင္းရမယ္ဆိုလို႔ သီတင္းကြ်တ္ ေက်ာင္းမပိတ္ခင္ကတည္းက ေျပာင္းသြားျပီေလ။ ေနာက္ေယာက်္ားေလးအသစ္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာလို႔ အဲဒီခံုမွာပဲ ထိုင္ခိုင္းခဲ့တာ။ အသစ္ေျပာင္းလာတဲ့ကေလးက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။ အျမဲရန္လိုေနတတ္တယ္။ အတန္းထဲက ကေလးေတြ သူနဲ႔အေခၚအေျပာနည္းၾကတယ္။ တစ္ျခားဘာသာ သင္တဲ့ ဆရာမေတြ ကြ်န္မေရာက္လာတာနဲ႔ သူ႔အေၾကာင္းတိုင္ၾကတယ္။ ဆရာမတစ္ေယာက္ပဲ သူ႔ကိုခ်ီးက်ဴးတာ။ ဒါလား သူ႔စာအုပ္? မယံုႏိုင္စရာပဲ။ ေျပာင္းလာစ သူ႔စာအုပ္က အဖံုးေတာင္ မရွိပါဘူး။ တစ္လအတြင္း ဆရာမ ဘယ္လိုသင္လိုက္တာလဲဟင္?”

ဗလာစာအုပ္ကို မယံုႏိုင္စြာ လွန္ၾကည့္ရင္း ဆရာမေဒၚခ်ယ္ရီ ေျပာသည္။ ကြ်န္မကို ၀ါးျမိဳမတတ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ သံသယစိတ္မ်ားက အခုမွ ကင္းစင္လာခဲ့သည္။ ေအာ္... မတူညီခဲ့ၾကတဲ့ လွ်ဳိ႕၀ွက္နံပါတ္(၉)ေတြကိုး။ ဇာတ္ရည္လည္လာမွ ကြ်န္မ အားရေက်နပ္စြာ ျပံဳးမိသည္။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုလည္း ဆရာမအား ကြ်န္မ ရွင္းျပမေနခ်င္ေတာ့။ ဒါဟာလည္း ကြ်န္မႏွင့္ ကြ်န္မအတြက္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္သာျဖစ္သည္။

ဉာဏ္ေကာင္းထူးခြ်န္ေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကို ခ်ီးက်ဴးတာထက္ ဆိုးသြမ္းေသာေက်ာင္းသားတစ္ဦးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္လိုက္ျခင္းကို ကြ်န္မပိုဂုဏ္ယူမိသည္။ ႏြံနစ္ေနေသာ အဖိုးတန္ ပတျမားတစ္လံုးအတြက္ အညစ္အေၾကးကို သန္႔စင္ေပးေသာ ေရၾကည္တစ္ေပါက္ျဖစ္ေအာင္ ကြ်န္မၾကိဳးစားရဦးမည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ကေလးတိုင္းသည္ လွ်ဳိ႕၀ွက္နံပါတ္(၉) ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ကြ်န္မေမွ်ာ္လင့္မိသည္။


မူရင္းေရးသားသူ -- Zou Duì Lián  (ထိုင္ဝမ္ ကေလးစာေပစာေရးဆရာ)၏ စာတစ္ပုဒ္အား ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္သည္။

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Friday, April 04, 2008)
.
“ဒီႏွစ္ ကြ်န္မအရမ္းကံေကာင္းတာပဲ.. ကေလးေတြက တက္ညီလက္ညီရွိျပီး စကားကိုနားေထာင္ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဆို အရမ္းလိမ္မာတာပဲ။ ၾကီးလာရင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္ႏိုင္တယ္”

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

My Account