တစ္ေန႔သ၌ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ အင္မတန္က်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းက်ဥ္းကေလးထဲတြင္ သန္႔ရွင္းေရး ျပဳလုပ္ေန၏။ အမွန္အတိုင္း ေျပာဆိုရပါမူ ကြ်ႏ္ုပ္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ငွားရမ္းေနထိုင္ေသာ အခန္းကေလး သည္ အင္မတိအင္မတန္ကို က်ဥ္းလြန္းလွေတာ့၏။ မည္မွ်ေလာက္ က်ဥ္းသနည္းမူ အခန္းေလးထဲတြင္ လူဆယ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းထိုင္လို႔ မရေလာက္ေအာင္ က်ဥ္းလွ၏။
ထိုအခန္းက်ဥ္းကေလးထဲတြင္ ေအာင္ေတာ္မူပြဲမ်ား ထိုးထားေသာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ မွလည္း ေနရာတ၀က္ေလာက္ ယူထား၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာေသာ စားပြဲကလည္း ေနရာ ယူထား၏။ ထိုအတူ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အ၀တ္အစားမ်ား ထည့္ထားေသာ လူတစ္ရပ္ခန္႔ ဗီဒိုလည္း ရွိ၏။ ထိုအတူ ဧည့္သည္မရွိလွ်င္ အခန္းတံခါးပိတ္၍ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းမ်ားကို မည္သူမွ်မၾကားေအာင္ ေအာ္ဆိုမည္ဟု စိတ္ကူး၍ လူတစ္ရပ္ခန္႔ ရွိေသာ ကာရာအိုေက ေဆာင္းေဘာက္စက္ႀကီးမ်ားလည္း ၀ယ္ထားမိ၏။ စာအုပ္မ်ားက လည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပန္႔က်ဲေန၏။ ထိုအတူ ကြန္ျပဴတာ ႏွင့္ တိုလီမုတ္စ ပစၥည္းမ်ားလည္း စည္းစနစ္ မက်စြာ ျပန္႔က်ဲလွ်က္ ရွိေလ၏။
အမွန္အတိုင္း ေျပာဆိုရပါမူ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ၾကြက္သိုက္ကဲ့သို႔ ႐ႈပ္ပြေနေသာ ထိုအခန္းက်ဥ္း ကေလးထဲတြင္ပင္ ေဗဒင္ေဟာ၏။ ထမင္းစားလည္း ထိုေနရာ၊ ေနာက္ဆံုး အိပ္လည္း ထိုေနရာတြင္ပင္ ျဖစ္သလို ေနရေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္းထဲသို႔ ေရာက္လာၾကကုန္ေသာ ဧည့္သည္မ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းထဲတြင္ အစီအစဥ္မက် စနစ္မက် ရွိေနေသာ ပစၥည္းပစၥယမ်ားကို ၾကည့္၍ ဆရာ အခန္းကလည္း စာဗူးေထာင္း က်ေနတာပဲ။ ၾကြက္သိုက္မွ တကယ့္ ၾကြက္သိုက္ပဲဟု အားမနာပါးမနာ ေျပာဆို ေ၀ဖန္ၾကကုန္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းက်ဥ္းကေလးအား သန္႔ရွင္းေရး လုပ္မိေလ၏။ အရင္အတုိင္း ျပန္႔က်ဲေနသည္က ေတာ္ေသး၏။ ရွင္းလိုက္မွ ပို႐ႈပ္သြားေတာ့၏။ ဟိုပစၥည္းကို ဟိုေရြ႕ ၊ ဒီပစၥည္းကို ဟိုေနရာေျပာင္း စသည္ျဖင့္ လုပ္လိုက္မွ လူတစ္ကိုယ္ထိုင္စရာ ေနရာမရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပို၍ပင္ ႐ႈပ္ပြသြားေလေတာ့၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း အခန္းတြင္းမွ ပစၥည္းပစၥယမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လွ်က္ ရွိေလေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းတြင္းသို႔ ကြ်ႏ္ုပ္ႏွင့္ လြန္စြာရင္းႏွီးခင္မင္ေသာ မင္းသူဆိုေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာ၏။ သူသည္ ကြ်န္ုပ္အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕လွ်င္
“ဘာေတြမ်ား တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္႐ႈပ္ေနရတာလဲ ဆရာရဲ့” ဟု ေမးျမန္းေလ၏။
ဒီလိုပါ ေမာင္မင္းသူရယ္။ ကိုယ့္အခန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး က်ဥ္းတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီ က်ဥ္းပါတယ္ဆိုတဲ့ အခန္းထဲကို ငါက လိုအပ္တာေတြေရာ ၊ မလိုအပ္တာေတြေရာ ျပည့္သိတ္ေနေအာင္ ထည့္ထားတာဆိုေတာ့ နည္းနည္းေလးမ်ား သန္႔၇ွင္းေရးေလး စနစ္တက် လုပ္လိုက္ရင္ ေနရာေလးမ်ား ေခ်ာင္သြားမလားဆိုၿပီး လုပ္ၾကည့္ေနတာပါကြာ။ ဒါေပမယ့္ လုပ္လိုက္မွ ပိုေတာင္ ဆိုးသြားေသးတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက ဘာအေျပာင္းအလဲမွ မလုပ္တာဟာ ေျပာင္းလဲတာထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းဦးမယ္ကြ။ ဒီေန႔ကလည္း တနဂၤေႏြေန႔ဆိုေတာ့ ဧည့္သည္ေတြကလည္း လာဖို႔ ခ်ိန္းထားေသးတယ္ဆိိုေတာ့ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေနရတာေဟ့” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္၏။ ထိုအခါ ေမာင္မင္းသူက.....
“ဒီေန႔ အလုပ္မ်ားေနရင္လည္း မနက္ျဖန္မွ လုပ္ေပါ့ ဆရာရယ္” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္အား ေျပာေလ၏။
“ နက္ျဖန္ဆိုတာ ဒီေန႔ မဟုတ္ဘူးေလကြာ။ ငါက ဒီေန႔ကို လုပ္ခ်င္တာ၊ တိတိက်က်ကို ေျပာရရင္ အခုခ်က္ခ်င္းကို လုပ္ခ်င္တာ” ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ေလရာ ေမာင္မင္းသူက
“ ဆရာ့ကို ၾကည့္ရတာ စိတ္ပင္ပန္းလို႔ ေျပာ၇တာပါ ဆရာရယ္။ ဟို ဆရာ့ ညီေလးေတြလား ၊ တူေလးေတြလား၊ ရြာကေန ေခၚထားတဲ့ ေကာင္ေလးေတြလည္း ရွိတာပဲ။ သူတို႔ကို ခိုင္းေပါ့” ဟု ေျပာေလ၏။
“ မင္းေျပာတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဆိုတာ ငါမွ မဟုတ္ပဲ၊ သူတို႔ကို ခိုင္းရတာဟာ ငါ့ကိုယ္ငါ ခိုင္းရတာေလာက္ ဘယ္လာ စိတ္တိုင္းက်မလဲကြာ။ သူတို႔ဟာ ဘယ္ေလာက္ က်ိဳးႏြံတယ္လို႔ သေဘာထားထား ငါ့ကိုယ္ငါ ခိုင္းတာေလာက္ က်ိဳးႏြံမွာမဟုတ္ဘူး” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေမာင္မင္းသူက
“ဆရာ့ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ တစ္ေန႔လံုး တစ္ညလံုး ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ကိုင္ေနတာခ်ဥ္းပဲ ေတြ႔ရတယ္။ ေန႔မအား ညမနားနဲ႔။ နားေနတယ္လို႔လည္း မေတြ႕ရပါဘူး။ ေဟာခန္းထဲကို ေဗဒင္လာေမးတဲ့ လူေတြကိုလည္း စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေဗဒင္တြက္ေပးရတယ္။ လိုအပ္တဲ့ လူေတြကိုလည္း ယၾတာေခ်ေပးရေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲ အင္တာနက္ကေနလည္း ေဟာစာတမ္းေတြ ကေလးအမည္ေပး လုပ္ငန္းအမည္ေပးေတြ လုပ္ေနရေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲ ႏိုင္ငံတကာကို ဖုန္းနဲ႔ ေဗဒင္တြက္ေပးေနေသးတယ္။ ၾကာရင္ေတာ့ ဆရာ က်န္းမာေရးထိခိုက္လိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာရယ္။ နားနားေနေနေလး လုပ္စမ္းပါဟု အျပစ္တင္လိုက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က .....
ဒီလိုကြ။ ဘ၀ကို ဆင္းဆင္းရဲရဲ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့လူဆိုေတာ့ ဇိမ္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး မေနတတ္ပါဘူးကြာ။ တစ္ခါတစ္ေလ ဇိမ္နဲ႔ နားနားေနေန ေနမိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွက္သလိုေတာင္ ျဖစ္မိတယ္ေဟ့။ ေအာင္မာ ငါက ေအးေအးေဆးေဆး နားေနရေအာင္ ငါ့ကိုငါ ဘာေကာင္မ်ား မွတ္ေနသလဲလို႔ အေတြးေပၚမိတယ္ေဟ့။ အဲဒီေတာ့ မင္းေျပာသလို ေအးေအးေဆးေဆး နားနားေနေန မေနႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ခုခု ထလုပ္ လိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္က ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေလးေလးပင္ပင္ မဟုတ္ေပမယ့္ အခု ဒီေဗဒင္ အလုပ္ေလးေတြကပဲ ၿပီးတယ္လို႔ မရွိဘူးကြ။ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဇယ္ဆက္သလို လုပ္ေနရတာ။ ေနာက္တစ္ခု ငါတို႔ အဘမင္းသိခၤ ေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းလည္း ရွိေသးတယ္။ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ အသက္ရွင္ေနတာကို ေဖာ္ျပတာပဲတဲ့။ အဲဒီေတာ့ အသက္ရွင္ေနေသးေၾကာင္း အေကာင္းဆံုးသက္ေသဟာ အခုလို အလုပ္လုပ္ေနျခင္းပဲ မဟုတ္လား” ဟု ကြ်န္ုပ္က ေျပာလိုက္ေလ၏။ ေမာင္မင္းသူက...
ထားလိုက္ပါေတာ့ ဆရာရယ္။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ဆရာဆီလာတာက ကိစၥေလးတစ္ခု ရွိလို႔ဆရာရဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြ တစ္ဦးက အလုပ္႐ံုတစ္ခုမွာ (၀ဏၰ) အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ပါ။ အခု သူ႔ကို မနာလိုတဲ့ လူေတြက ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ၾကလို႔ သူ ေနရာေလးက ေျပာင္းေပးရေတာ့မလို ျဖစ္ေနတယ္။ သူကလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ၿပီးမွ ၇တဲ့ ေနရာေလးဆိုေတာ့ ေျပာင္းမေပးခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာတို႔ ပညာမွာ အဲဒီလို အလုပ္ေနရာ မေျပာင္းရတဲ့ ၊ တည္တန္႔ခုိင္ၿမဲေစတဲ့ ယၾတာနည္းေလးရွိရင္ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြအတြက္ လုပ္ေပးပါလား” ဟု ေျပာေလ၏။
ဒီလိုရွိတယ္ကြ။ ငါက ဆရာႀကီးမင္းသိခၤဆီကေန ေဗဒင္ပညာရပ္ေတြကို ေလ့လာသင္ယူၿပီး ေဗဒင္ဆရာ ဘ၀နဲ႔ ရပ္တည္လာခဲ့တာ အခုဆိုရင္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြေတာင္ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ မၾကာခနဆိုသလို အဲဒီလို ေနရာအေျပာင္းအလဲနဲ႔ ပါတ္သက္တဲ့ အခက္အခဲေတြ ေတြ႕ႀကံဳရတဲ့သူေတြကို ႀကံဳေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီလို ႀကံဳေတြ႕ရတုိင္း အခုေျပာျပမယ့္ ယၾတာကို ေလးေလးနက္နက္ လုပ္ခိုင္းလိုက္တာခ်ဥ္းပဲ။ အားလံုးနည္းပါး ေအာင္ျမင္သြားၾကတာ ခ်ဥ္းပဲကြ။ မင္းမယံုဘူးဆိုရင္ ဒီယၾတာလုပ္လို႔ ေအာင္ျမင္သြားၾကတဲ့ သူေတြကို မင္းလိုက္ေမးလို႔ ရေအာင္ ငါ နာမည္ေတြ ေရးေပးလိုက္လို႔ ရတယ္ကြ” ကြ်န္ုပ္က ေျပာလိုက္ေလလွ်င္ ေမာင္မင္းသူက . ဘယ္လို လုပ္ရတာလဲ ဆရာရယ္။ ေျပာပါဦး” ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။
ယၾတာက လြယ္လြယ္ေလးပါပဲ။ ေက်ာက္ပ်ဥ္တစ္ခ်ပ္ေပၚမွာ ကိုယ္ၿမဲခ်င္တဲ့ အလုပ္ကို ေရးရတယ္။ ဥပမာ ဘယ္စက္႐ံု ဘယ္အလုပ္႐ံုမွာ ဘာအလုပ္ တည္တန္႔ခိုင္ၿမဲပါေစလို႔ ေရးရတယ္။ ၿပီးရင္ အဲဒီ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေပၚမွာ ဖေယာင္းတိုင္ မနက္တစ္တိုင္ ညတစ္တို္င္ မီးထြန္းၿပီး ဘုရားမီးပူေဇာ္ၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ဆုေတာင္းရတယ္။ ဒါဆိုရင္ အလုပ္ေနရာ လံုး၀ အေျပာင္းအလဲ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ။ တည္တန္႔ခို္င္ၿမဲေနတာေပါ့” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ေလ၏။
ထိုအခါ မင္းသူက “ ဟာ ဆရာ့ ယၾတာကလည္း လြယ္လိုက္တာ၊ တကယ္ပဲလား ဆရာရယ္”ဟု ကြ်ႏ္ုပ္အား ျပန္ေမးလိုက္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်နု္ပ္က..
အဲဒီအတိုင္း လုပ္လို႔ အလုပ္ကိစၥ အဆင္ေျပသြားတဲ့ လူေတြရွိပါတယ္ကြ။ မင္း မယံုရင္ ကိုယ္တိုင္ သြားေမးလို႔ ရပါတယ္”ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ေလလွ်င္ ေမာင္မင္းသူက...
သက္သက္ စကားအျဖစ္ေျပာတာပါ ဆရာရယ္။ စိတ္မရွိပါနဲ႔။ ဆရာ ေျပာတဲ့ ယၾတာနည္းကို ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြကို တဆင့္ ျပန္ေျပာျပလိုက္ပါ့မယ္ဟု ဆိုကာ ကြ်န္ုပ္၏ ကြန္ျပဴတာ ဒက္စေတာ့ေပၚက ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ကာ တစ္ခ်က္ ၿပံဳးလွ်က္ ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း။
ဆရာ ဟိန္းတင့္ေဇာ္
http://www.heintinzaw.com
ထိုအခန္းက်ဥ္းကေလးထဲတြင္ ေအာင္ေတာ္မူပြဲမ်ား ထိုးထားေသာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ မွလည္း ေနရာတ၀က္ေလာက္ ယူထား၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာေသာ စားပြဲကလည္း ေနရာ ယူထား၏။ ထိုအတူ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အ၀တ္အစားမ်ား ထည့္ထားေသာ လူတစ္ရပ္ခန္႔ ဗီဒိုလည္း ရွိ၏။ ထိုအတူ ဧည့္သည္မရွိလွ်င္ အခန္းတံခါးပိတ္၍ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းမ်ားကို မည္သူမွ်မၾကားေအာင္ ေအာ္ဆိုမည္ဟု စိတ္ကူး၍ လူတစ္ရပ္ခန္႔ ရွိေသာ ကာရာအိုေက ေဆာင္းေဘာက္စက္ႀကီးမ်ားလည္း ၀ယ္ထားမိ၏။ စာအုပ္မ်ားက လည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပန္႔က်ဲေန၏။ ထိုအတူ ကြန္ျပဴတာ ႏွင့္ တိုလီမုတ္စ ပစၥည္းမ်ားလည္း စည္းစနစ္ မက်စြာ ျပန္႔က်ဲလွ်က္ ရွိေလ၏။
အမွန္အတိုင္း ေျပာဆိုရပါမူ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ၾကြက္သိုက္ကဲ့သို႔ ႐ႈပ္ပြေနေသာ ထိုအခန္းက်ဥ္း ကေလးထဲတြင္ပင္ ေဗဒင္ေဟာ၏။ ထမင္းစားလည္း ထိုေနရာ၊ ေနာက္ဆံုး အိပ္လည္း ထိုေနရာတြင္ပင္ ျဖစ္သလို ေနရေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္းထဲသို႔ ေရာက္လာၾကကုန္ေသာ ဧည့္သည္မ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းထဲတြင္ အစီအစဥ္မက် စနစ္မက် ရွိေနေသာ ပစၥည္းပစၥယမ်ားကို ၾကည့္၍ ဆရာ အခန္းကလည္း စာဗူးေထာင္း က်ေနတာပဲ။ ၾကြက္သိုက္မွ တကယ့္ ၾကြက္သိုက္ပဲဟု အားမနာပါးမနာ ေျပာဆို ေ၀ဖန္ၾကကုန္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းက်ဥ္းကေလးအား သန္႔ရွင္းေရး လုပ္မိေလ၏။ အရင္အတုိင္း ျပန္႔က်ဲေနသည္က ေတာ္ေသး၏။ ရွင္းလိုက္မွ ပို႐ႈပ္သြားေတာ့၏။ ဟိုပစၥည္းကို ဟိုေရြ႕ ၊ ဒီပစၥည္းကို ဟိုေနရာေျပာင္း စသည္ျဖင့္ လုပ္လိုက္မွ လူတစ္ကိုယ္ထိုင္စရာ ေနရာမရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပို၍ပင္ ႐ႈပ္ပြသြားေလေတာ့၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း အခန္းတြင္းမွ ပစၥည္းပစၥယမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လွ်က္ ရွိေလေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းတြင္းသို႔ ကြ်ႏ္ုပ္ႏွင့္ လြန္စြာရင္းႏွီးခင္မင္ေသာ မင္းသူဆိုေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာ၏။ သူသည္ ကြ်န္ုပ္အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕လွ်င္
“ဘာေတြမ်ား တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္႐ႈပ္ေနရတာလဲ ဆရာရဲ့” ဟု ေမးျမန္းေလ၏။
ဒီလိုပါ ေမာင္မင္းသူရယ္။ ကိုယ့္အခန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး က်ဥ္းတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီ က်ဥ္းပါတယ္ဆိုတဲ့ အခန္းထဲကို ငါက လိုအပ္တာေတြေရာ ၊ မလိုအပ္တာေတြေရာ ျပည့္သိတ္ေနေအာင္ ထည့္ထားတာဆိုေတာ့ နည္းနည္းေလးမ်ား သန္႔၇ွင္းေရးေလး စနစ္တက် လုပ္လိုက္ရင္ ေနရာေလးမ်ား ေခ်ာင္သြားမလားဆိုၿပီး လုပ္ၾကည့္ေနတာပါကြာ။ ဒါေပမယ့္ လုပ္လိုက္မွ ပိုေတာင္ ဆိုးသြားေသးတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက ဘာအေျပာင္းအလဲမွ မလုပ္တာဟာ ေျပာင္းလဲတာထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းဦးမယ္ကြ။ ဒီေန႔ကလည္း တနဂၤေႏြေန႔ဆိုေတာ့ ဧည့္သည္ေတြကလည္း လာဖို႔ ခ်ိန္းထားေသးတယ္ဆိိုေတာ့ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေနရတာေဟ့” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္၏။ ထိုအခါ ေမာင္မင္းသူက.....
“ဒီေန႔ အလုပ္မ်ားေနရင္လည္း မနက္ျဖန္မွ လုပ္ေပါ့ ဆရာရယ္” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္အား ေျပာေလ၏။
“ နက္ျဖန္ဆိုတာ ဒီေန႔ မဟုတ္ဘူးေလကြာ။ ငါက ဒီေန႔ကို လုပ္ခ်င္တာ၊ တိတိက်က်ကို ေျပာရရင္ အခုခ်က္ခ်င္းကို လုပ္ခ်င္တာ” ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ေလရာ ေမာင္မင္းသူက
“ ဆရာ့ကို ၾကည့္ရတာ စိတ္ပင္ပန္းလို႔ ေျပာ၇တာပါ ဆရာရယ္။ ဟို ဆရာ့ ညီေလးေတြလား ၊ တူေလးေတြလား၊ ရြာကေန ေခၚထားတဲ့ ေကာင္ေလးေတြလည္း ရွိတာပဲ။ သူတို႔ကို ခိုင္းေပါ့” ဟု ေျပာေလ၏။
“ မင္းေျပာတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဆိုတာ ငါမွ မဟုတ္ပဲ၊ သူတို႔ကို ခိုင္းရတာဟာ ငါ့ကိုယ္ငါ ခိုင္းရတာေလာက္ ဘယ္လာ စိတ္တိုင္းက်မလဲကြာ။ သူတို႔ဟာ ဘယ္ေလာက္ က်ိဳးႏြံတယ္လို႔ သေဘာထားထား ငါ့ကိုယ္ငါ ခိုင္းတာေလာက္ က်ိဳးႏြံမွာမဟုတ္ဘူး” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေမာင္မင္းသူက
“ဆရာ့ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ တစ္ေန႔လံုး တစ္ညလံုး ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ကိုင္ေနတာခ်ဥ္းပဲ ေတြ႔ရတယ္။ ေန႔မအား ညမနားနဲ႔။ နားေနတယ္လို႔လည္း မေတြ႕ရပါဘူး။ ေဟာခန္းထဲကို ေဗဒင္လာေမးတဲ့ လူေတြကိုလည္း စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေဗဒင္တြက္ေပးရတယ္။ လိုအပ္တဲ့ လူေတြကိုလည္း ယၾတာေခ်ေပးရေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲ အင္တာနက္ကေနလည္း ေဟာစာတမ္းေတြ ကေလးအမည္ေပး လုပ္ငန္းအမည္ေပးေတြ လုပ္ေနရေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲ ႏိုင္ငံတကာကို ဖုန္းနဲ႔ ေဗဒင္တြက္ေပးေနေသးတယ္။ ၾကာရင္ေတာ့ ဆရာ က်န္းမာေရးထိခိုက္လိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာရယ္။ နားနားေနေနေလး လုပ္စမ္းပါဟု အျပစ္တင္လိုက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က .....
ဒီလိုကြ။ ဘ၀ကို ဆင္းဆင္းရဲရဲ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့လူဆိုေတာ့ ဇိမ္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး မေနတတ္ပါဘူးကြာ။ တစ္ခါတစ္ေလ ဇိမ္နဲ႔ နားနားေနေန ေနမိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွက္သလိုေတာင္ ျဖစ္မိတယ္ေဟ့။ ေအာင္မာ ငါက ေအးေအးေဆးေဆး နားေနရေအာင္ ငါ့ကိုငါ ဘာေကာင္မ်ား မွတ္ေနသလဲလို႔ အေတြးေပၚမိတယ္ေဟ့။ အဲဒီေတာ့ မင္းေျပာသလို ေအးေအးေဆးေဆး နားနားေနေန မေနႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ခုခု ထလုပ္ လိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္က ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေလးေလးပင္ပင္ မဟုတ္ေပမယ့္ အခု ဒီေဗဒင္ အလုပ္ေလးေတြကပဲ ၿပီးတယ္လို႔ မရွိဘူးကြ။ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဇယ္ဆက္သလို လုပ္ေနရတာ။ ေနာက္တစ္ခု ငါတို႔ အဘမင္းသိခၤ ေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းလည္း ရွိေသးတယ္။ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ အသက္ရွင္ေနတာကို ေဖာ္ျပတာပဲတဲ့။ အဲဒီေတာ့ အသက္ရွင္ေနေသးေၾကာင္း အေကာင္းဆံုးသက္ေသဟာ အခုလို အလုပ္လုပ္ေနျခင္းပဲ မဟုတ္လား” ဟု ကြ်န္ုပ္က ေျပာလိုက္ေလ၏။ ေမာင္မင္းသူက...
ထားလိုက္ပါေတာ့ ဆရာရယ္။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ဆရာဆီလာတာက ကိစၥေလးတစ္ခု ရွိလို႔ဆရာရဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြ တစ္ဦးက အလုပ္႐ံုတစ္ခုမွာ (၀ဏၰ) အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ပါ။ အခု သူ႔ကို မနာလိုတဲ့ လူေတြက ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ၾကလို႔ သူ ေနရာေလးက ေျပာင္းေပးရေတာ့မလို ျဖစ္ေနတယ္။ သူကလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ၿပီးမွ ၇တဲ့ ေနရာေလးဆိုေတာ့ ေျပာင္းမေပးခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာတို႔ ပညာမွာ အဲဒီလို အလုပ္ေနရာ မေျပာင္းရတဲ့ ၊ တည္တန္႔ခုိင္ၿမဲေစတဲ့ ယၾတာနည္းေလးရွိရင္ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြအတြက္ လုပ္ေပးပါလား” ဟု ေျပာေလ၏။
ဒီလိုရွိတယ္ကြ။ ငါက ဆရာႀကီးမင္းသိခၤဆီကေန ေဗဒင္ပညာရပ္ေတြကို ေလ့လာသင္ယူၿပီး ေဗဒင္ဆရာ ဘ၀နဲ႔ ရပ္တည္လာခဲ့တာ အခုဆိုရင္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြေတာင္ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ မၾကာခနဆိုသလို အဲဒီလို ေနရာအေျပာင္းအလဲနဲ႔ ပါတ္သက္တဲ့ အခက္အခဲေတြ ေတြ႕ႀကံဳရတဲ့သူေတြကို ႀကံဳေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီလို ႀကံဳေတြ႕ရတုိင္း အခုေျပာျပမယ့္ ယၾတာကို ေလးေလးနက္နက္ လုပ္ခိုင္းလိုက္တာခ်ဥ္းပဲ။ အားလံုးနည္းပါး ေအာင္ျမင္သြားၾကတာ ခ်ဥ္းပဲကြ။ မင္းမယံုဘူးဆိုရင္ ဒီယၾတာလုပ္လို႔ ေအာင္ျမင္သြားၾကတဲ့ သူေတြကို မင္းလိုက္ေမးလို႔ ရေအာင္ ငါ နာမည္ေတြ ေရးေပးလိုက္လို႔ ရတယ္ကြ” ကြ်န္ုပ္က ေျပာလိုက္ေလလွ်င္ ေမာင္မင္းသူက . ဘယ္လို လုပ္ရတာလဲ ဆရာရယ္။ ေျပာပါဦး” ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။
ယၾတာက လြယ္လြယ္ေလးပါပဲ။ ေက်ာက္ပ်ဥ္တစ္ခ်ပ္ေပၚမွာ ကိုယ္ၿမဲခ်င္တဲ့ အလုပ္ကို ေရးရတယ္။ ဥပမာ ဘယ္စက္႐ံု ဘယ္အလုပ္႐ံုမွာ ဘာအလုပ္ တည္တန္႔ခိုင္ၿမဲပါေစလို႔ ေရးရတယ္။ ၿပီးရင္ အဲဒီ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေပၚမွာ ဖေယာင္းတိုင္ မနက္တစ္တိုင္ ညတစ္တို္င္ မီးထြန္းၿပီး ဘုရားမီးပူေဇာ္ၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ဆုေတာင္းရတယ္။ ဒါဆိုရင္ အလုပ္ေနရာ လံုး၀ အေျပာင္းအလဲ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ။ တည္တန္႔ခို္င္ၿမဲေနတာေပါ့” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ေလ၏။
ထိုအခါ မင္းသူက “ ဟာ ဆရာ့ ယၾတာကလည္း လြယ္လိုက္တာ၊ တကယ္ပဲလား ဆရာရယ္”ဟု ကြ်ႏ္ုပ္အား ျပန္ေမးလိုက္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်နု္ပ္က..
အဲဒီအတိုင္း လုပ္လို႔ အလုပ္ကိစၥ အဆင္ေျပသြားတဲ့ လူေတြရွိပါတယ္ကြ။ မင္း မယံုရင္ ကိုယ္တိုင္ သြားေမးလို႔ ရပါတယ္”ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ေလလွ်င္ ေမာင္မင္းသူက...
သက္သက္ စကားအျဖစ္ေျပာတာပါ ဆရာရယ္။ စိတ္မရွိပါနဲ႔။ ဆရာ ေျပာတဲ့ ယၾတာနည္းကို ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြကို တဆင့္ ျပန္ေျပာျပလိုက္ပါ့မယ္ဟု ဆိုကာ ကြ်န္ုပ္၏ ကြန္ျပဴတာ ဒက္စေတာ့ေပၚက ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ကာ တစ္ခ်က္ ၿပံဳးလွ်က္ ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း။
ဆရာ ဟိန္းတင့္ေဇာ္
http://www.heintinzaw.com
0 comments:
Post a Comment
သူငယ္ခ်င္း... ဒီပို႕စ္ေလးနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အျမင္ေလးကို ေဖာ္ျပေပးပါဦး။သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ comment တစ္ခုဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ပါ။ဒါေၾကာင့္ အမွတ္တရ စကားေလးေတြ ေျပာၿပီး အၾကံဥာဏ္ ေလးေတြ ေပးခဲ့ပါဦးဗ်ာ။
သူငယ္ခ်င္း... မွတ္ခ်က္ေပးလိုပါက အကြက္ထဲ ေရးခ်င္တာ ေရးၿပီး အရင္ဆံုး
WORD VERIFICATION မွ ကုဒ္နံပတ္မ်ားကို မွန္ကန္စြာ ရိုက္ထည္႔ပါ။
Google အကြက္ေလးကို ႏွိပ္ပါ။ Name/URL ေရြးႏွိပ္ပါ။ ၿပီးရင္ Name မိမိနာမည္
URL ေနရာေလးတြင္ မိမိရဲ႕ဆိုက္လိပ္စာ ဒါမွမဟုတ္ (အီးေမး)ေရးၿပီး Publish Your
Comment ေနရာေလးကို ႏွိပ္ပါ။
စာဖတ္သူမ်ား ေရးသားလာေသာ မွတ္ခ်က္မ်ားကို စီစစ္၍သာ လက္ခံ ေဖာ္ၿပေပး
ေနပါ၍ စာဖတ္သူမ်ား ေပးလာေသာ မွတ္ခ်က္ မ်ားကို ခ်က္ခ်င္းၿမင္ရမည္
မဟုတ္ပါ။
ထို႕ေၾကာင့္ အတည္ျပဳျပီးေၾကာင္းကိုေတာ့ ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ ျပန္လည္လာေရာက္ၾကည့္ရွဳဖို႕ေတာ့ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
လာေရာက္ဖတ္ရွဳတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတို႕ကို ခင္မင္ေလးစားလ်က္.......
ေရႊမန္းသားေလးေ၀ယံ (နည္းပညာ)